1 Os perversos fogem, sem que ninguém os persiga; Mas os justos são ousados como o leão.
2 Pela transgressão da terra muitos são os príncipes; Mas por homens prudentes e entendidos será prolongada a sua existência.
3 O homem pobre que oprime os pobres, É como uma chuva impetuosa que não deixa pão.
4 Os que deixam a lei, louvam aos perversos; Os que, porém, guardam a lei, pelejam contra eles.
5 Os homens maus não entendem o que é justo; Mas os que buscam a Jeová, entendem tudo.
6 Melhor é o pobre que anda na sua integridade, Do que o perverso nos seus caminhos, embora seja rico.
7 Aquele que guarda a lei, é filho sábio; Mas o companheiro dos comilões envergonha a seu pai.
8 Aquele que aumenta a sua fazenda com juros e usura, Ajunta-a para aquele que se compadece dos pobres.
9 Quem desvia o seu ouvido para não ouvir a lei, Até a sua oração é coisa abominável.
10 O que faz os retos errarem num mau caminho, Esse mesmo cairá na cova que abriu; Mas os bons herdarão o bem.
11 O homem rico é sábio aos seus olhos; Mas o pobre que tem entendimento, o esquadrinha.
12 Quando os justos triunfam, há grande glória; Mas quando os perversos sobem, escondem-se os homens.
13 Aquele que encobre as suas transgressões, não prosperará; Mas quem as confessa e abandona, alcançará misericórdia.
14 Feliz é o homem que sempre está com medo; Mas quem endurece o coração, cairá na desgraça.
15 Como o leão que ruge e o urso que tem fome, Assim é o perverso que domina sobre um povo pobre.
16 O príncipe, falto de entendimento, é também grande opressor; Mas quem aborrece a avareza, prolongará os seus dias.
17 O homem, carregado do sangue de alguém, Fugirá para a cova; que ninguém o retenha.
18 Aquele que anda em integridade, será salvo; Mas o perverso nos seus caminhos cairá de repente.
19 Aquele que lavra a sua terra, terá fartura de pão; Mas quem segue a ociosos, será cheio de indigência.
20 O homem fiel abundará em bênção; Mas quem se apressa em enriquecer, não ficará impune.
21 Deixar-se levar de respeitos humanos não é bom, Nem que o homem transgrida para obter um bocado de pão.
22 O avarento apressa-se em enriquecer, E não sabe que há de vir sobre ele a falta.
23 Aquele que repreende a um homem, achará depois mais favor, Do que aquele que lisonjeia com a língua.
24 O que despoja a seu pai ou a sua mãe e diz: Isto não é transgressão; Esse é companheiro de quem destrói.
25 O cobiçoso excita contendas; Mas aquele que confia em Jeová, prosperará.
26 Aquele que confia no seu coração é tolo; Mas quem anda em sabedoria, escapará.
27 O que dá ao pobre, não terá falta; Mas quem tapa os seus olhos, terá muitas maldições.
28 Quando os perversos se elevam, escondem-se os homens; Mas quando eles perecem, multiplicam-se os justos.
1 Jumalaton pakenee, vaikka kukaan ei aja takaa, mutta vanhurskas on turvassa kuin leijona.
2 Kun maassa on kapinoita, hallitsijat vaihtuvat, mutta kyvykäs mies vakiinnuttaa vallan.
3 Köyhä, joka toista köyhää sortaa, on kuin sade, joka vie mullan ja siemenet.
4 Laista piittaamaton puolustaa jumalattomia. Joka noudattaa lakia, vastustaa heitä.
5 Paha ihminen ei erota oikeaa väärästä. Joka Herraa etsii, näkee asiat oikein.
6 Parempi köyhyys ja rehellinen elämä kuin rikkaus ja vaellus väärillä teillä.
7 Viisas se poika, joka opetukset muistaa, isänsä häpäisee, joka irstailuissa kulkee.
8 Joka korkoa kiskoo ja rahaa kahmii, kokoaakin sille, joka muistaa köyhää.
9 Joka sulkee korvansa Herran lailta, sen rukouskin on Herralle kauhistus.
10 Joka suoran tien kulkijaa viettelee väärään, putoaa omaan kuoppaansa, mutta nuhteeton saa kyllälti hyvää.
11 Rikas luulottelee olevansa viisas, mutta köyhä, jolla on ymmärrystä, näkee hänen lävitseen.
12 Kun vanhurskaat vallitsevat, kansa iloitsee, kun pahat saavat vallan, kaikki kätkeytyvät.
13 Joka rikkomuksensa salaa, ei menesty, joka ne tunnustaa ja hylkää, saa armon.
14 Hyvin käy sen, joka tuntee pyhää pelkoa, tuhoon kulkee se, joka kovettaa sydämensä.
15 Kuin ärisevä leijona, kuin äkeä karhu on jumalaton hallitsija köyhille.
16 Lyhytnäköinen se ruhtinas, joka riistää kansaa, pitkäikäinen se, joka väärää voittoa vihaa.
17 Murhamies on pakolainen kuolemaansa saakka, älä pidättele häntä hänen paetessaan.
18 Joka vakaasti kulkee, välttää vaarat, joka poikkeaa tieltä, kompastuu ja kaatuu.
19 Leivässä pysyy, joka pellollaan pysyy, joka tavoittelee tyhjää, pysyy köyhänä.
20 Luotettavan miehen toimissa on siunaus. Joka rikkautta rohmuaa, ei rangaistusta vältä.
21 Puolueellisuus on pahasta, mutta moni tekee väärin jo leipäpalan tähden.
22 Ahne juoksee rahan ja tavaran perässä eikä huomaa, että köyhyys on jo kintereillä.
23 Oikaise toista, ja hän arvostaa sinua enemmän kuin sitä, joka mielistelee.
24 Joka vanhempiaan surutta riistää, ei ole ryöstäjää parempi.
25 Ahneus saa aikaan riitaa, Herraan luottava menestyy.
26 Mieletön se, joka itseensä turvaa, joka viisautta seuraa, se menestyy.
27 Joka köyhiä auttaa, ei puutetta koe, mutta katseensa kovettavaa kirotaan.
28 Kun pahat saavat vallan, kaikki kätkeytyvät, kun he tuhoutuvat, koittaa vanhurskaiden aika.