1 Naquele dia, Débora cantou este cântico, com Barac, filho de Abinoem:

2 Desatou-se a cabeleira em Israel, o povo ofereceu-se para o combate: bendizei o Senhor!

3 Reis, ouvi! Estai atentos, ó príncipes! Sou eu, eu que vou cantar ao Senhor. Vou proferir um salmo ao Senhor, Deus de Israel!

4 Senhor, quando saístes de Seir, quando surgistes dos campos de Edom, a terra tremeu, os céus se entornaram, as nuvens desfizeram-se em água,

5 abalaram-se as montanhas diante do Senhor, nada menos que o Sinai, diante do Senhor, Deus de Israel!

6 Nos dias de Samgar, filho de Anat, nos dias de Jael, estavam desertos os caminhos, e os viajantes seguiam veredas tortuosas.

7 Desertos se achavam os campos em Israel, desertos, senão quando eu, Débora, me levantei, me levantei como uma mãe em Israel.

8 Israel escolhera deuses novos, e logo a guerra lhe bateu às portas, e não havia um escudo nem uma lança entre os quarenta mil de Israel.

9 Meu coração bate pelos chefes de Israel, pelos que se ofereceram voluntariamente entre o povo: bendizei o Senhor!

10 Vós que cavalgais jumentas brancas, sentados sobre tapetes, a galopar pelas estradas, cantai!

11 A voz dos arqueiros, junto dos bebedouros, celebre as vitórias do Senhor, as vitórias dos seus chefes em Israel! Então o povo do Senhor desceu às portas.

12 Desperta, desperta, Débora! Desperta, desperta, canta um hino! Levanta-te, Barac! Toma os teus prisioneiros, filho de Abinoem!

13 E agora descei, sobreviventes do meu povo. Senhor, descei para junto de mim entre estes heróis.

14 De Efraim vêm os habitantes de Amalec; seguindo-te, marcha Benjamim com as tropas; de Maquir vêm os príncipes, e de Zabulon os guias com o bastão.

15 Os príncipes de Issacar estão com Débora; Issacar marcha com Barac e segue-lhe as pisadas na planície. Junto aos regatos de Rubem grandes foram as deliberações do coração.

16 Por que ficaste junto ao aprisco, a ouvir a música dos pastores? Junto aos regatos de Rubem grandes foram as deliberações do coração.

17 Galaad ficou em sua casa, além do Jordão; e Dã, por que habita junto dos navios? Aser assentou-se à beira do mar e ficou descansando nos seus portos.

18 Zabulon, porém, é um povo que desafia a morte, e da mesma forma Neftali, sobre os planaltos.

19 Vieram os reis e travaram combate; e travaram combate os reis de Canaã em Tanac, junto às águas de Magedo; mas não levaram espólio em dinheiro.

20 Desde o céu as estrelas combateram, de suas órbitas combateram contra Sísara,

21 e a torrente de Cison os arrastou, a velha torrente, a torrente de Cison. Marcha, ó minha alma, resolutamente!

22 Ouviu-se, então, o troar dos cascos dos cavalos, ao tropel, ao tropel dos cavaleiros.

23 Amaldiçoai Meroz, disse o Anjo do Senhor, amaldiçoai, amaldiçoai seus habitantes! Porque não vieram em socorro do Senhor, em socorro do Senhor, com os guerreiros.

24 Bendita seja entre as mulheres Jael, mulher de Heber, o quenita! Entre as mulheres da tenda seja bendita!

25 Ao que pediu água ofereceu leite; serviu nata em taça nobre.

26 Com uma das mãos segurou o prego, e com a outra o martelo de operário, e malhou Sísara, espedaçando-lhe a cabeça, e esmagou-lhe a fonte e a transpassou.

27 Aos seus pés ele vergou, tombou, ficou; aos seus pés ele vergou, tombou. Onde vergou, ali tombou abatido!

28 Da janela, através das persianas, a mãe de Sísara olha e clama: Por que tarda em chegar o seu carro?! Por que demoram tanto as suas carruagens?!

29 As mais sábias das damas lhe respondem, e ela mesma o repete a si própria:

30 Devem ter achado despojos, e os repartem: uma moça, duas moças para cada homem, despojos de tecidos multicores para Sísara, despojos de tecidos multicores, recamados; uma veste bordada, dois brocados, para os ombros do vencedor.

31 Assim pereçam, Senhor, todos os vossos inimigos! E os que vos amam sejam como o sol quando nasce resplendente.

32 E repousou a terra durante quarenta anos.

1 Cecineruntque Debora et Barac filius Abinoem in die illo dicen tes:

2 " Quia comae excussae sunt in Israel,cum sponte se obtulit populus,benedicite Domino!

3 Audite, reges, percipite auribus, principes;ego sum, ego sum, quae Domino canam,psallam Domino, Deo Israel!

4 Domine, cum exires de Seir,incederes de regione Edom,terra mota est, caelique stillaverunt, ac nubes stillaverunt aquis;

5 montes fluxerunt a facie Domini Sinai,a facie Domini, Dei Israel.

6 In diebus Samgar filii Anath,in diebus Iahel quieverunt semitae; et, qui ingrediebantur per eas,ambulaverunt per calles devios.

7 Cessaverunt fortes in Israel et quieverunt,donec surgeres, Debora,surgeres mater in Israel.

8 Elegerunt deos novos;tunc erat pugna in portis.Clipeus et hasta non apparueruntin quadraginta milibus Israel.

9 Cor meum diligit principes Israel.Qui sponte obtulistis vos in populo, benedicite Domino!

10 Qui ascenditis super nitentes asinaset sedetis super tapetiaet ambulatis in via, loquimini.

11 Ad vocem eorum,qui distribuunt aquas ad canales,ibi narrant iustitias Domini,iustitias fortitudinis eius in Israel:tunc descendit populus Domini ad portas.

12 Surge, surge, Debora;surge, surge et loquere canticum!Surge, Barac, et apprehende captivos tuos,fili Abinoem!

13 Tunc descenderunt reliquiae ad inclitos,populus Domini descendit pro eo in fortibus.

14 Ex Ephraim venerunt principes in vallempost te, Beniamin, in populis tuis.De Machir principes descenderunt, et de Zabulon, qui tenent sceptrum, praefecti.

15 Duces Issachar fuere cum Debora;sic Barac in vallem missus cum peditibus suis.In pagis Ruben magna consilia cordis.

16 Quare sedebas inter caulas,ut audires sibilos tibiae apud greges?Pagis Ruben magnae investigationes cordis.

17 Galaad trans Iordanem quiescebat;et Dan cur peregrinus vacabat navibus?Aser habitabat in litore mariset in portibus morabatur.

18 Zabulon vero obtulit animam suam morti,et Nephthali super excelsa regionis.

19 Venerunt reges et pugnaverunt,pugnaverunt reges Chanaanin Thanach iuxta aquas Mageddo, praedam argenti non tulere!

20 De caelo dimicaverunt stellae,cursu suo adversus Sisaram pugnaverunt.

21 Torrens Cison traxit cadavera eorum,torrens proeliorum, torrens Cison; incede, anima mea, fortiter.

22 Tunc calcaverunt ungulae equorumin cursu praecipiti fortium suorum.

23 Maledicite, Meroz, dixit angelus Domini,maledicite habitatoribus eius,quia non venerunt ad auxilium Domini,in adiutorium Domini in fortibus.

24 Benedicta prae mulieribus Iahel uxor Haber Cinaei,prae mulieribus tabernaculi benedicatur!

25 Aquam petenti lac deditet in phiala principum obtulit butyrum.

26 Sinistram manum misit ad clavumet dextram ad fabrorum malleum:percussitque Sisaram quaerens in capite vulneri locumet tempus valide perforans.

27 Inter pedes eius ruit, cecidit, iacebat;inter pedes eius ruit, cecidit;ubi ruit, ibi iacebat exanimis.

28 Per fenestram prospiciens eiulabatmater Sisarae per cancellos:Cur moratur regredi currus eius? Quare tardant rotae quadrigarum illius?".

29 Una sapientior ceteris uxoribus respondit ei,et ipsa sibi repetit verba illius:

30 "Certo nunc dividunt inventa spolia, unam, duas feminas singulis viris;duas vestes diversorum colorumSisarae in praedam;unam, duas texturas discolorescollo meo in praedam".

31 Sic pereant omnes inimici tui, Domine!Qui autem diligunt eum, rutilent,sicut sol in ortu suo splendet ".

32 Quievitque terra per quadraginta annos.