2 Ye know that after two days the passover takes place, and the Son of man is delivered up to be crucified.

3 Then the chief priests and the elders of the people were gathered together to the palace of the high priest who was called Caiaphas,

4 and took counsel together in order that they might seize Jesus by subtlety and kill him;

5 but they said, Not in the feast, that there be not a tumult among the people.

7 a woman, having an alabaster flask of very precious ointment, came to him and poured it out upon his head as he lay at table.

8 But the disciples seeing it became indignant, saying, To what end {was} this waste?

9 for this might have been sold for much and been given to the poor.

10 But Jesus knowing {it} said to them, Why do ye trouble the woman? for she has wrought a good work toward me.

11 For ye have the poor always with you, but me ye have not always.

12 For in pouring out this ointment on my body, she has done it for my burying.

13 Verily I say to you, Wheresoever these glad tidings may be preached in the whole world, that also which this {woman} has done shall be spoken of for a memorial of her.

15 and said, What are ye willing to give me, and *I* will deliver him up to you? And they appointed to him thirty pieces of silver.

16 And from that time he sought a good opportunity that he might deliver him up.

18 And he said, Go into the city unto such a one, and say to him, The Teacher says, My time is near, I will keep the passover in thy house with my disciples.

19 And the disciples did as Jesus had directed them, and they prepared the passover.

20 And when the evening was come he lay down at table with the twelve.

21 And as they were eating he said, Verily I say to you, that one of you shall deliver me up.

22 And being exceedingly grieved they began to say to him, each of them, Is it *I*, Lord?

23 But he answering said, He that dips his hand with me in the dish, *he* it is who shall deliver me up.

24 The Son of man goes indeed, according as it is written concerning him, but woe to that man by whom the Son of man is delivered up; it were good for that man if he had not been born.

25 And Judas, who delivered him up, answering said, Is it *I*, Rabbi? He says to him, *Thou* hast said.

27 And having taken {the} cup and given thanks, he gave {it} to them, saying, Drink ye all of it.

28 For this is my blood, that of the {new} covenant, that shed for many for remission of sins.

29 But I say to you, that I will not at all drink henceforth of this fruit of the vine, until that day when I drink it new with you in the kingdom of my Father.

30 Depois do canto dos Salmos, dirigiram-se eles para o monte das Oliveiras.

31 Disse-lhes então Jesus: Esta noite serei para todos vós uma ocasião de queda; porque está escrito: Ferirei o pastor, e as ovelhas do rebanho serão dispersadas {Zc 13,7}.

32 Mas, depois da minha Ressurreição, eu vos precederei na Galiléia.

33 Pedro interveio: Mesmo que sejas para todos uma ocasião de queda, para mim jamais o serás.

34 Disse-lhe Jesus: Em verdade te digo: nesta noite mesma, antes que o galo cante, três vezes me negarás.

35 Respondeu-lhe Pedro: Mesmo que seja necessário morrer contigo, jamais te negarei! E todos os outros discípulos diziam-lhe o mesmo.

36 Retirou-se Jesus com eles para um lugar chamado Getsêmani e disse-lhes: Assentai-vos aqui, enquanto eu vou ali orar.

37 E, tomando consigo Pedro e os dois filhos de Zebedeu, começou a entristecer-se e a angustiar-se.

38 Disse-lhes, então: Minha alma está triste até a morte. Ficai aqui e vigiai comigo.

39 Adiantou-se um pouco e, prostrando-se com a face por terra, assim rezou: Meu Pai, se é possível, afasta de mim este cálice! Todavia não se faça o que eu quero, mas sim o que tu queres.

40 Foi ter então com os discípulos e os encontrou dormindo. E disse a Pedro: Então não pudestes vigiar uma hora comigo...

41 Vigiai e orai para que não entreis em tentação. O espírito está pronto, mas a carne é fraca.

42 Afastou-se pela segunda vez e orou, dizendo: Meu Pai, se não é possível que este cálice passe sem que eu o beba, faça-se a tua vontade!

43 Voltou ainda e os encontrou novamente dormindo, porque seus olhos estavam pesados.

44 Deixou-os e foi orar pela terceira vez, dizendo as mesmas palavras.

45 Voltou então para os seus discípulos e disse-lhes: Dormi agora e repousai! Chegou a hora: o Filho do Homem vai ser entregue nas mãos dos pecadores...

46 Levantai-vos, vamos! Aquele que me trai está perto daqui.

47 Jesus ainda falava, quando veio Judas, um dos Doze, e com ele uma multidão de gente armada de espadas e cacetes, enviada pelos príncipes dos sacerdotes e pelos anciãos do povo.

48 O traidor combinara com eles este sinal: Aquele que eu beijar, é ele. Prendei-o!

49 Aproximou-se imediatamente de Jesus e disse: Salve, Mestre. E beijou-o.

50 Disse-lhe Jesus: É, então, para isso que vens aqui? Em seguida, adiantaram-se eles e lançaram mão em Jesus para prendê-lo.

51 Mas um dos companheiros de Jesus desembainhou a espada e feriu um servo do sumo sacerdote, decepando-lhe a orelha.

52 Jesus, no entanto, lhe disse: Embainha tua espada, porque todos aqueles que usarem da espada, pela espada morrerão.

53 Crês tu que não posso invocar meu Pai e ele não me enviaria imediatamente mais de doze legiões de anjos?

54 Mas como se cumpririam então as Escrituras, segundo as quais é preciso que seja assim?

55 Depois, voltando-se para a turba, falou: Saístes armados de espadas e porretes para prender-me, como se eu fosse um malfeitor. Entretanto, todos os dias estava eu sentado entre vós ensinando no templo e não me prendestes.

56 Mas tudo isto aconteceu porque era necessário que se cumprissem os oráculos dos profetas. Então os discípulos o abandonaram e fugiram.

57 Os que haviam prendido Jesus levaram-no à casa do sumo sacerdote Caifás, onde estavam reunidos os escribas e os anciãos do povo.

58 Pedro seguia-o de longe, até o pátio do sumo sacerdote. Entrou e sentou-se junto aos criados para ver como terminaria aquilo.

59 Enquanto isso, os príncipes dos sacerdotes e todo o conselho procuravam um falso testemunho contra Jesus, a fim de o levarem à morte.

60 Mas não o conseguiram, embora se apresentassem muitas falsas testemunhas.

61 Por fim, apresentaram-se duas testemunhas, que disseram: Este homem disse: Posso destruir o templo de Deus e reedificá-lo em três dias.

62 Levantou-se o sumo sacerdote e lhe perguntou: Nada tens a responder ao que essa gente depõe contra ti?

63 Jesus, no entanto, permanecia calado. Disse-lhe o sumo sacerdote: Por Deus vivo, conjuro-te que nos digas se és o Cristo, o Filho de Deus?

64 Jesus respondeu: Sim. Além disso, eu vos declaro que vereis doravante o Filho do Homem sentar-se à direita do Todo-poderoso, e voltar sobre as nuvens do céu.

65 A estas palavras, o sumo sacerdote rasgou suas vestes, exclamando: Que necessidade temos ainda de testemunhas? Acabastes de ouvir a blasfêmia!

66 Qual o vosso parecer? Eles responderam: Merece a morte!

67 Cuspiram-lhe então na face, bateram-lhe com os punhos e deram-lhe tapas,

68 dizendo: Adivinha, ó Cristo: quem te bateu?

69 Enquanto isso, Pedro estava sentado no pátio. Aproximou-se dele uma das servas, dizendo: Também tu estavas com Jesus, o Galileu.

70 Mas ele negou publicamente, nestes termos: Não sei o que dizes.

71 Dirigia-se ele para a porta, a fim de sair, quando outra criada o viu e disse aos que lá estavam: Este homem também estava com Jesus de Nazaré.

72 Pedro, pela segunda vez, negou com juramento: Eu nem conheço tal homem.

73 Pouco depois, os que ali estavam aproximaram-se de Pedro e disseram: Sim, tu és daqueles; teu modo de falar te dá a conhecer.

74 Pedro então começou a fazer imprecações, jurando que nem sequer conhecia tal homem. E, neste momento, cantou o galo.

75 Pedro recordou-se do que Jesus lhe dissera: Antes que o galo cante, negar-me-ás três vezes. E saindo, chorou amargamente.

1 Et factum est, cum consum masset Iesus sermones hos omnes, dixit discipulis suis:

2 " Scitis quia post biduum Pascha fiet, et Filius hominis traditur, ut crucifigatur ".

3 Tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi in aulam principis sacerdotum, qui dicebatur Caiphas,

4 et consilium fecerunt, ut Iesum dolo tenerent et occiderent;

5 dicebant autem: " Non in die festo, ne tumultus fiat in populo ".

6 Cum autem esset Iesus in Bethania, in domo Simonis leprosi,

7 accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi et effudit super caput ipsius recumbentis.

8 Videntes autem discipuli, indignati sunt dicentes: " Ut quid perditio haec?

9 Potuit enim istud venumdari multo et dari pauperibus ".

10 Sciens autem Iesus ait illis: " Quid molesti estis mulieri? Opus enim bonum operata est in me;

11 nam semper pauperes habetis vobiscum, me autem non semper habetis.

12 Mittens enim haec unguentum hoc supra corpus meum, ad sepeliendum me fecit.

13 Amen dico vobis: Ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo, dicetur et quod haec fecit in memoriam eius ".

14 Tunc abiit unus de Duodecim, qui dicebatur Iudas Iscariotes, ad principes sacerdotum

15 et ait: " Quid vultis mihi dare, et ego vobis eum tradam? ". At illi constituerunt ei triginta argenteos.

16 Et exinde quaerebat opportunitatem, ut eum traderet.

17 Prima autem Azymorum accesserunt discipuli ad Iesum dicentes: " Ubi vis paremus tibi comedere Pascha? ".

18 Ille autem dixit: " Ite in civitatem ad quendam et dicite ei: "Magister dicit: Tempus meum prope est; apud te facio Pascha cum discipulis meis" ".

19 Et fecerunt discipuli, sicut constituit illis Iesus, et paraverunt Pascha.

20 Vespere autem facto, discumbebat cum Duodecim.

21 Et edentibus illis, dixit: " Amen dico vobis: Unus vestrum me traditurus est ".

22 Et contristati valde, coeperunt singuli dicere ei: " Numquid ego sum, Domine? ".

23 At ipse respondens ait: " Qui intingit mecum manum in paropside, hic me tradet.

24 Filius quidem hominis vadit, sicut scriptum est de illo; vae autem homini illi, per quem Filius hominis traditur! Bonum erat ei, si natus non fuisset homo ille ".

25 Respondens autem Iudas, qui tradidit eum, dixit: " Numquid ego sum, Rabbi? ". Ait illi: " Tu dixisti ".

26 Cenantibus autem eis, accepit Iesus panem et benedixit ac fregit deditque discipulis et ait: " Accipite, comedite: hoc est corpus meum ".

27 Et accipiens calicem, gratias egit et dedit illis dicens: " Bibite ex hoc omnes:

28 hic est enim sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effunditur in remissionem peccatorum.

29 Dico autem vobis: Non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei ".

30 Et hymno dicto, exierunt in montem Oliveti.

31 Tunc dicit illis Iesus: " Omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte. Scriptum est enim: "Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis".

32 Postquam autem resurrexero, praecedam vos in Galilaeam ".

33 Respondens autem Petrus ait illi: " Et si omnes scandalizati fuerint in te, ego numquam scandalizabor ".

34 Ait illi Iesus: " Amen dico tibi: In hac nocte, antequam gallus cantet, ter me negabis ".

35 Ait illi Petrus: " Etiam si oportuerit me mori tecum, non te negabo ". Similiter et omnes discipuli dixerunt.

36 Tunc venit Iesus cum illis in praedium, quod dicitur Gethsemani. Et dicit discipulis: " Sedete hic, donec vadam illuc et orem ".

37 Et assumpto Petro et duobus filiis Zebedaei, coepit contristari et maestus esse.

38 Tunc ait illis: " Tristis est anima mea usque ad mortem; sustinete hic et vigilate mecum ".

39 Et progressus pusillum, procidit in faciem suam orans et dicens: " Pater mi, si possibile est, transeat a me calix iste; verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu ".

40 Et venit ad discipulos et invenit eos dormientes; et dicit Petro: " Sic non potuistis una hora vigilare mecum?

41 Vigilate et orate, ut non intretis in tentationem; spiritus quidem promptus est, caro autem infirma ".

42 Iterum secundo abiit et oravit dicens: " Pater mi, si non potest hoc transire, nisi bibam illud, fiat voluntas tua ".

43 Et venit iterum et invenit eos dormientes: erant enim oculi eorum gravati.

44 Et relictis illis, iterum abiit et oravit tertio, eundem sermonem iterum dicens.

45 Tunc venit ad discipulos et dicit illis: " Dormite iam et requiescite; ecce appropinquavit hora, et Filius hominis traditur in manus peccatorum.

46 Surgite, eamus; ecce appropinquavit, qui me tradit ".

47 Et adhuc ipso loquente, ecce Iudas, unus de Duodecim, venit, et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus, missi a principibus sacerdotum et senioribus populi.

48 Qui autem tradidit eum, dedit illis signum dicens: " Quemcumque osculatus fuero, ipse est; tenete eum! ".

49 Et confestim accedens ad Iesum dixit: " Ave, Rabbi! " et osculatus est eum.

50 Iesus autem dixit illi: " Amice, ad quod venisti! ". Tunc accesserunt et manus iniecerunt in Iesum et tenuerunt eum.

51 Et ecce unus ex his, qui erant cum Iesu, extendens manum exemit gladium suum et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam eius.

52 Tunc ait illi Iesus: " Converte gladium tuum in locum suum. Omnes enim, qui acceperint gladium, gladio peribunt.

53 An putas quia non possum rogare Patrem meum, et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones angelorum?

54 Quomodo ergo implebuntur Scripturae quia sic oportet fieri? ".

55 In illa hora dixit Iesus turbis: " Tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus comprehendere me? Cotidie sedebam docens in templo, et non me tenuistis ".

56 Hoc autem totum factum est, ut implerentur scripturae Prophetarum. Tunc discipuli omnes, relicto eo, fugerunt.

57 Illi autem tenentes Iesum duxerunt ad Caipham principem sacerdotum, ubi scribae et seniores convenerant.

58 Petrus autem sequebatur eum a longe usque in aulam principis sacerdotum; et ingressus intro sede bat cum ministris, ut videret finem.

59 Principes autem sacerdotum et omne concilium quaerebant falsum testimonium contra Iesum, ut eum morti traderent,

60 et non invenerunt, cum multi falsi testes accessissent. Novissime autem venientes duo

61 dixerunt: " Hic dixit: "Possum destruere templum Dei et post triduum aedificare illud" ".

62 Et surgens princeps sacerdotum ait illi: " Nihil respondes? Quid isti adversum te testificantur? ".

63 Iesus autem tacebat. Et princeps sacerdotum ait illi: " Adiuro te per Deum vivum, ut dicas nobis, si tu es Christus Filius Dei ".

64 Dicit illi Iesus: " Tu dixisti. Verumtamen dico vobis: Amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris Virtutis et venientem in nubibus caeli .

65 Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua dicens: " Blasphemavit! Quid adhuc egemus testibus? Ecce nunc audistis blasphemiam.

66 Quid vobis videtur? ". Illi autem respondentes dixerunt: " Reus est mortis! ".

67 Tunc exspuerunt in faciem eius et colaphis eum ceciderunt; alii autem palmas in faciem ei dederunt

68 dicentes: " Prophetiza nobis, Christe: Quis est, qui te percussit? ".

69 Petrus vero sedebat foris in atrio; et accessit ad eum una ancilla dicens: " Et tu cum Iesu Galilaeo eras! ".

70 At ille negavit coram omnibus dicens: " Nescio quid dicis! ".

71 Exeunte autem illo ad ianuam, vidit eum alia et ait his, qui erant ibi: Hic erat cum Iesu Nazareno! ".

72 Et iterum negavit cum iuramento: " Non novi hominem! ".

73 Post pusillum autem accesserunt, qui stabant, et dixerunt Petro: " Vere et tu ex illis es, nam et loquela tua manifestum te facit ".

74 Tunc coepit detestari et iurare: " Non novi hominem! ". Et continuo gallus cantavit;

75 et recordatus est Petrus verbi Iesu, quod dixerat: " Priusquam gallus cantet, ter me negabis ". Et egressus foras ploravit amare.