1 The child Samuel ministered to Yahweh before Eli. Yahweh’s word was rare in those days. There were not many visions, then. 2 At that time, when Eli was laid down in his place (now his eyes had begun to grow dim, so that he could not see), 3 and God’s lamp hadn’t yet gone out, and Samuel had laid down in Yahweh’s temple where God’s ark was, 4 Yahweh called Samuel. He said, "Here I am."

5 He ran to Eli and said, "Here I am; for you called me."

He said, "I didn’t call. Lie down again."

He went and lay down. 6 Yahweh called yet again, "Samuel!"

Samuel arose and went to Eli and said, "Here I am; for you called me."

He answered, "I didn’t call, my son. Lie down again." 7 Now Samuel didn’t yet know Yahweh, neither was Yahweh’s word yet revealed to him. 8 Yahweh called Samuel again the third time. He arose and went to Eli and said, "Here I am; for you called me."

Eli perceived that Yahweh had called the child. 9 Therefore Eli said to Samuel, "Go, lie down. It shall be, if he calls you, that you shall say, ‘Speak, Yahweh; for your servant hears.’" So Samuel went and lay down in his place. 10 Yahweh came, and stood, and called as at other times, "Samuel! Samuel!"

Then Samuel said, "Speak; for your servant hears."

11 Yahweh said to Samuel, "Behold, I will do a thing in Israel at which both the ears of everyone who hears it will tingle. 12 In that day I will perform against Eli all that I have spoken concerning his house, from the beginning even to the end. 13 For I have told him that I will judge his house forever for the iniquity which he knew, because his sons brought a curse on themselves, and he didn’t restrain them. 14 Therefore I have sworn to the house of Eli that the iniquity of Eli’s house shall not be removed with sacrifice or offering forever."

15 Samuel lay until the morning, and opened the doors of Yahweh’s house. Samuel was afraid to show Eli the vision. 16 Then Eli called Samuel and said, "Samuel, my son!"

He said, "Here I am."

17 He said, "What is the thing that he has spoken to you? Please don’t hide it from me. God do so to you, and more also, if you hide anything from me of all the things that he spoke to you."

18 Samuel told him every bit, and hid nothing from him.

He said, "It is Yahweh. Let him do what seems good to him."

19 Samuel grew, and Yahweh was with him and let none of his words fall to the ground. 20 All Israel from Dan even to Beersheba knew that Samuel was established to be a prophet of Yahweh. 21 Yahweh appeared again in Shiloh; for Yahweh revealed himself to Samuel in Shiloh by Yahweh’s word.

1 En die seun Samuel het die HERE gedien voor Eli, en die woord van die HERE was skaars in die dae: gesigte was daar nie baie nie.

2 In die tyd dan terwyl Eli op sy plek lê en slaap -- sy oë het al begin swak word, sodat hy nie kon sien nie --

3 toe die lamp van God nog nie doodgegaan het nie, en Samuel lê en slaap in die tempel van die HERE waar die ark van God was,

4 het die HERE na Samuel geroep; en hy het geantwoord: Hier is ek.

5 Daarop loop hy na Eli en sê: Hier is ek, want u het my geroep. Maar hy antwoord: Ek het nie geroep nie; gaan slaap maar weer. Hy het toe geloop en gaan lê.

6 Verder het die HERE Samuel weer geroep, en Samuel het opgestaan en na Eli gegaan en gesê: Hier is ek, want u het my geroep. Maar hy antwoord: Ek het nie geroep nie, my seun, gaan slaap maar weer.

7 Maar Samuel het die HERE nog nie geken nie; ook was die woord van die HERE nog nie aan hom geopenbaar nie.

8 En die HERE het Samuel weer geroep vir die derde maal; en hy het opgestaan en na Eli gegaan en gesê: Hier is ek, want u het my geroep. Toe merk Eli dat die HERE die seun geroep het.

9 Daarom het Eli vir Samuel gesê: Gaan lê, en as Hy jou roep, moet jy antwoord: Spreek, HERE, want u kneg hoor. Toe het Samuel geloop en op sy plek gaan lê.

10 Toe het die HERE gekom en gaan staan en geroep soos die vorige kere: Samuel, Samuel! En Samuel het geantwoord: Spreek, want u kneg hoor.

11 Toe het die HERE aan Samuel gesê: Kyk, Ek gaan 'n ding doen in Israel waarvan elkeen wat dit hoor, se twee ore sal tuit.

12 Di, dag sal Ek aan Eli vervul alles wat Ek oor sy huis gespreek het, van begin tot end.

13 En Ek sal hom te kenne gee dat Ek sy huis gaan oordeel tot in ewigheid oor die ongeregtigheid wat hy geweet het; want toe sy seuns skande oor hulleself gebring het, het hy hulle nie streng bestraf nie.

14 En daarom sweer Ek aangaande die huis van Eli: Waarlik die ongeregtigheid van die huis van Eli sal tot in ewigheid nie deur slagoffer of spysoffer versoen word nie.

15 En Samuel het bly lê tot die môre toe. En hy het die deure van die huis van die HERE oopgemaak; maar Samuel was bevrees om die gesig aan Eli mee te deel.

16 En Eli het Samuel geroep en gesê: Samuel, my seun! En hy antwoord: Hier is ek.

17 Toe vra hy: Wat is die woord wat Hy met jou gespreek het? Verberg dit tog nie vir my nie. Mag God so aan jou doen en so daaraan toedoen as jy iets van al die woorde wat Hy met jou gespreek het, vir my verberg.

18 En Samuel het hom al die woorde meegedeel, en niks vir hom verberg nie. En hy het gesê: Hy is die HERE; laat Hom doen wat goed is in sy oë.

19 En Samuel het groot geword, en die HERE was met hom; en Hy het nie een van al sy woorde onvervuld laat bly nie.

20 En die hele Israel van Dan tot Bers,ba het erken dat Samuel betroubaar was as 'n profeet van die HERE.

21 En die HERE het weer verskyn in Silo; want die HERE het Hom geopenbaar aan Samuel in Silo deur die woord van die HERE.