1 Woe to those who devise iniquity

and work evil on their beds!

When the morning is light, they practice it,

because it is in the power of their hand.

2 They covet fields and seize them,

and houses, then take them away.

They oppress a man and his house,

even a man and his heritage.

3 Therefore Yahweh says:

"Behold, I am planning against these people a disaster,

from which you will not remove your necks,

neither will you walk haughtily,

for it is an evil time.

4 In that day they will take up a parable against you,

and lament with a doleful lamentation, saying,

‘We are utterly ruined!

My people’s possession is divided up.

Indeed he takes it from me and assigns our fields to traitors!’"

5 Therefore you will have no one who divides the land by lot in Yahweh’s assembly.

6 "Don’t prophesy!"—they prophesy—

"Don’t prophesy about these things.

Disgrace won’t overtake us."

7 Shall it be said, O house of Jacob,

"Is Yahweh’s Spirit angry?

Are these his doings?

Don’t my words do good to him who walks blamelessly?"

8 But lately my people have risen up as an enemy.

You strip the robe and clothing from those who pass by without a care, returning from battle.

9 You drive the women of my people out from their pleasant houses;

from their young children you take away my blessing forever.

10 Arise, and depart!

For this is not your resting place,

because of uncleanness that destroys,

even with a grievous destruction.

11 If a man walking in a spirit of falsehood lies, saying,

"I will prophesy to you of wine and of strong drink,"

he would be the prophet of this people.

12 I will surely assemble all of you, Jacob.

I will surely gather the remnant of Israel.

I will put them together as the sheep of Bozrah,

as a flock in the middle of their pasture.

They will swarm with people.

13 He who breaks open the way goes up before them.

They break through the gate, and go out.

Their king passes on before them,

with Yahweh at their head.

1 Wee die wat onreg uitdink en kwaad smee op hulle bedde; by die môre lig voer hulle dit uit, want dit is in die mag van hulle hand.

2 Ja, hulle begeer velde en roof dit; ook huise en neem dit. So pleeg hulle dan geweld teenoor die man en sy huis, teenoor die mens en sy erfdeel.

3 Daarom, so sê die HERE: Kyk, Ek bedink onheil teen hierdie geslag, waar julle jul nekke nie sal kan uittrek nie, en waarby julle nie regop sal kan loop nie; want dit sal 'n tyd van onheil wees!

4 In die dag sal hulle 'n spotlied oor julle aanhef en 'n klaaglied sing: Dit is gedaan -- sal hulle sê -- ons is heeltemal verwoes; die eiendom van my volk laat Hy van besitter verander. Hoe neem Hy dit van my af! Aan die afvalliges deel Hy ons velde uit.

5 Daarom sal daar vir jou niemand wees wat die meetsnoer werp in 'n erfdeel in die vergadering van die HERE nie.

6 Moet nie profeteer nie! sê die valse profete. As 'n mens hieroor nie mag profeteer nie, sal die beskimping nie ophou nie!

7 Mag dit gesê word, o huis van Jakob: Sou die HERE dan ongeduldig wees? Of is dit sy dade? Is my woorde nie vriendelik teenoor hom wat as opregte wandel nie?

8 Maar reeds vroeër het my volk vyandig opgetree. Julle pluk die mantel af, weg van die kleed van die wat in gerustheid verbygaan, wat afkerig is van oorlog.

9 Die vroue van my volk verdryf julle uit die huis wat hulle liefhet; van hulle kinders neem julle my sieraad weg in ewigheid.

10 Staan op en gaan heen! Want nie hi,r is die rusplek nie, weens die onreinheid wat verwoesting aanrig, ja, 'n onherstelbare verwoesting.

11 As iemand wind nawandel en bedrieglik lieg en sê: Ek sal vir jou profeteer by wyn en sterk drank -- dan sou hy vir hierdie volk 'n profeet wees!

12 Gewis sal Ek jou geheel en al versamel, o Jakob! Gewis sal Ek vergader die oorblyfsel van Israel; almal bymekaarbring soos skape in 'n kraal, soos 'n kudde in sy weiveld; en dit sal dreun van mense.

13 Die deurbreker sal optrek voor hulle uit: hulle sal deurbreek en deur die poort intrek en daardeur uittrek; en hulle koning sal voor hulle uit gaan, en die HERE heeltemal vooraan.