1 When they came near to Jerusalem and came to Bethsphage, to the Mount of Olives, then Jesus sent two disciples, 2 saying to them, "Go into the village that is opposite you, and immediately you will find a donkey tied, and a colt with her. Untie them and bring them to me. 3 If anyone says anything to you, you shall say, ‘The Lord needs them,’ and immediately he will send them."
4 All this was done that it might be fulfilled which was spoken through the prophet, saying,
5 "Tell the daughter of Zion,
behold, your King comes to you,
humble, and riding on a donkey,
on a colt, the foal of a donkey."
6 The disciples went and did just as Jesus commanded them, 7 and brought the donkey and the colt and laid their clothes on them; and he sat on them. 8 A very great multitude spread their clothes on the road. Others cut branches from the trees and spread them on the road. 9 The multitudes who went in front of him, and those who followed, kept shouting, "Hosanna to the son of David! Blessed is he who comes in the name of the Lord! Hosanna in the highest!"
10 When he had come into Jerusalem, all the city was stirred up, saying, "Who is this?"
11 The multitudes said, "This is the prophet, Jesus, from Nazareth of Galilee."
12 Jesus entered into the temple of God and drove out all of those who sold and bought in the temple, and overthrew the money changers’ tables and the seats of those who sold the doves. 13 He said to them, "It is written, ‘My house shall be called a house of prayer,’ but you have made it a den of robbers!"
14 The lame and the blind came to him in the temple, and he healed them. 15 But when the chief priests and the scribes saw the wonderful things that he did, and the children who were crying in the temple and saying, "Hosanna to the son of David!" they were indignant, 16 and said to him, "Do you hear what these are saying?"
Jesus said to them, "Yes. Did you never read, ‘Out of the mouth of children and nursing babies, you have perfected praise?’"
17 He left them and went out of the city to Bethany, and camped there.
18 Now in the morning, as he returned to the city, he was hungry. 19 Seeing a fig tree by the road, he came to it and found nothing on it but leaves. He said to it, "Let there be no fruit from you forever!"
Immediately the fig tree withered away.
20 When the disciples saw it, they marveled, saying, "How did the fig tree immediately wither away?"
21 Jesus answered them, "Most certainly I tell you, if you have faith and don’t doubt, you will not only do what was done to the fig tree, but even if you told this mountain, ‘Be taken up and cast into the sea,’ it would be done. 22 All things, whatever you ask in prayer, believing, you will receive."
23 When he had come into the temple, the chief priests and the elders of the people came to him as he was teaching, and said, "By what authority do you do these things? Who gave you this authority?"
24 Jesus answered them, "I also will ask you one question, which if you tell me, I likewise will tell you by what authority I do these things. 25 The baptism of John, where was it from? From heaven or from men?"
They reasoned with themselves, saying, "If we say, ‘From heaven,’ he will ask us, ‘Why then did you not believe him?’ 26 But if we say, ‘From men,’ we fear the multitude, for all hold John as a prophet." 27 They answered Jesus, and said, "We don’t know."
He also said to them, "Neither will I tell you by what authority I do these things. 28 But what do you think? A man had two sons, and he came to the first, and said, ‘Son, go work today in my vineyard.’ 29 He answered, ‘I will not,’ but afterward he changed his mind, and went. 30 He came to the second, and said the same thing. He answered, ‘I’m going, sir,’ but he didn’t go. 31 Which of the two did the will of his father?"
They said to him, "The first."
Jesus said to them, "Most certainly I tell you that the tax collectors and the prostitutes are entering into God’s Kingdom before you. 32 For John came to you in the way of righteousness, and you didn’t believe him; but the tax collectors and the prostitutes believed him. When you saw it, you didn’t even repent afterward, that you might believe him.
33 "Hear another parable. There was a man who was a master of a household who planted a vineyard, set a hedge about it, dug a wine press in it, built a tower, leased it out to farmers, and went into another country. 34 When the season for the fruit came near, he sent his servants to the farmers to receive his fruit. 35 The farmers took his servants, beat one, killed another, and stoned another. 36 Again, he sent other servants more than the first; and they treated them the same way. 37 But afterward he sent to them his son, saying, ‘They will respect my son.’ 38 But the farmers, when they saw the son, said among themselves, ‘This is the heir. Come, let’s kill him and seize his inheritance.’ 39 So they took him and threw him out of the vineyard, then killed him. 40 When therefore the lord of the vineyard comes, what will he do to those farmers?"
41 They told him, "He will miserably destroy those miserable men, and will lease out the vineyard to other farmers who will give him the fruit in its season."
42 Jesus said to them, "Did you never read in the Scriptures,
‘The stone which the builders rejected
was made the head of the corner.
This was from the Lord.
It is marvelous in our eyes’?
43 "Therefore I tell you, God’s Kingdom will be taken away from you and will be given to a nation producing its fruit. 44 He who falls on this stone will be broken to pieces, but on whomever it will fall, it will scatter him as dust."
45 When the chief priests and the Pharisees heard his parables, they perceived that he spoke about them. 46 When they sought to seize him, they feared the multitudes, because they considered him to be a prophet.
1 En toe hulle naby Jerusalem gekom en B,tfag, aan die Olyfberg bereik het, stuur Jesus twee dissipels uit en sê vir hulle:
2 Gaan na daardie dorp reg voor julle, en dadelik sal julle 'n eselin vind wat vasgemaak is, en 'n vul by haar. Maak haar los en bring hulle vir My.
3 En as iemand vir julle iets sê, moet julle antwoord: Die Here het hulle nodig; en dadelik sal hy hulle stuur.
4 En dit het alles gebeur, sodat vervul sou word die woord wat deur die profeet gespreek is:
5 Sê vir die dogter van Sion: Kyk, jou Koning kom na jou toe, sagmoedig, en Hy sit op 'n esel, ja, 'n jong esel, die vul van 'n pakdier.
6 En die dissipels het gegaan en gedoen soos Jesus hulle beveel het;
7 hulle het die esel en die vul gebring en hulle klere daarop gelê, en Hy het daarop gaan sit.
8 En die grootste deel van die skare het hulle klere op die pad oopgegooi, en ander het takke van die bome afgekap en op die pad gestrooi.
9 En die skare wat voor geloop en die wat gevolg het, het uitgeroep en gesê: Hosanna vir die Seun van Dawid! Geseënd is Hy wat kom in die Naam van die Here! Hosanna in die hoogste hemele!
10 En toe Hy in Jerusalem inkom, het die hele stad in opskudding geraak en gesê: Wie is hierdie man?
11 En die skare sê: Dit is Jesus, die profeet, van N saret in Galil,a.
12 En Jesus het in die tempel van God ingegaan en almal wat in die tempel verkoop en koop, uitgejaag en die tafels van die geldwisselaars en die stoele van die duiweverkopers omgegooi.
13 En Hy sê vir hulle: Daar is geskrywe: My huis moet 'n huis van gebed genoem word. Maar julle het dit 'n rowerspelonk gemaak.
14 En daar het blindes en kreupeles na Hom gekom in die tempel, en Hy het hulle gesond gemaak.
15 En toe die owerpriesters en skrifgeleerdes die wonderwerke sien wat Hy gedoen het, en die kinders wat in die tempel uitroep en sê: Hosanna vir die Seun van Dawid! was hulle verontwaardig
16 en sê vir Hom: Hoor U wat hulle daar sê? En Jesus antwoord hulle: Ja, het julle nooit gelees: Uit die mond van kinders en suigelinge het U vir U lof berei nie?
17 En Hy het hulle verlaat en uit die stad uitgegaan na Bet nië en daar vernag.
18 En vroeg in die môre toe Hy teruggaan na die stad, het Hy honger gehad;
19 en Hy sien 'n vyeboom langs die pad en gaan daarnatoe; maar Hy het niks daaraan gevind nie as net blare alleen; en Hy sê vir hom: Laat daar uit jou tot in ewigheid nooit weer 'n vrug kom nie! En onmiddellik het die vyeboom verdroog.
20 En toe die dissipels dit sien, was hulle verwonderd en sê: Hoe het die vyeboom so onmiddellik verdroog?
21 Maar Jesus antwoord en sê vir hulle: Voorwaar Ek sê vir julle, as julle geloof het en nie twyfel nie, sal julle nie alleen doen wat met die vyeboom gebeur het nie; maar al sê julle ook vir hierdie berg: Hef jou op en werp jou in die see -- sal dit gebeur.
22 En alles wat julle in die gebed vra, sal julle ontvang as julle glo.
23 En toe Hy in die tempel gegaan het, kom die owerpriesters en die ouderlinge van die volk na Hom terwyl Hy besig was om te leer, en hulle sê: Deur watter gesag doen U hierdie dinge, en wie het U hierdie gesag gegee?
24 En Jesus antwoord en sê vir hulle: Ek sal julle ook een ding vra, en as julle dit vir My sê, sal Ek julle ook vertel deur watter gesag Ek hierdie dinge doen.
25 Die doop van Johannes, waar was dit vandaan, uit die hemel of uit mense? En hulle het by hulleself geredeneer en gesê: As ons sê: Uit die hemel -- dan sal Hy ons vra: Waarom het julle hom dan nie geglo nie?
26 En as ons sê: Uit mense -- dan moet ons oppas vir die menigte, want almal hou Johannes vir 'n profeet.
27 Toe antwoord hulle Jesus en sê: Ons weet nie. Hy sê toe ook vir hulle: Dan vertel Ek julle ook nie deur watter gesag Ek hierdie dinge doen nie.
28 Maar wat dink julle? 'n Man het twee kinders gehad, en hy gaan na die eerste en sê: Kind, gaan werk vandag in my wingerd.
29 En hy antwoord en sê: Ek wil nie; maar later het hy berou gekry en gegaan.
30 Toe het hy na die tweede gegaan en vir hom net so gesê; en hy antwoord en sê: Ja, heer. En hy het nie gegaan nie.
31 Wie van die twee het die wil van die vader gedoen? Hulle antwoord Hom: Die eerste. Jesus sê vir hulle: Voorwaar Ek sê vir julle, die tollenaars en die hoere gaan julle voor in die koninkryk van God.
32 Want Johannes het na julle gekom in die weg van geregtigheid, en julle het hom nie geglo nie; maar die tollenaars en die hoere het hom geglo. En julle het dit gesien en tog nie later berou gekry om hom te glo nie.
33 Luister na 'n ander gelykenis: Daar was 'n sekere huisheer wat 'n wingerd geplant het; en hy het 'n heining daarom gesit en 'n parskuip daarin gegrawe en 'n wagtoring gebou, en hy het dit aan landbouers verhuur en op reis gegaan.
34 En toe die vrugtetyd nader kom, stuur hy sy diensknegte na die landbouers om sy vrugte te ontvang.
35 Maar die landbouers het sy diensknegte geneem en een geslaan en 'n ander een doodgemaak en 'n ander een gestenig.
36 Weer het hy ander diensknegte gestuur, meer as die eerstes, en hulle het met die net so gemaak.
37 Oplaas het hy sy seun na hulle gestuur en gesê: Hulle sal my seun ontsien.
38 Maar toe die landbouers die seun sien, het hulle onder mekaar gesê: Dit is die erfgenaam; kom laat ons hom doodmaak en sy erfdeel in besit neem.
39 En hulle het hom geneem en buitekant die wingerd uitgewerp en doodgemaak.
40 Wanneer die eienaar van die wingerd dan kom, wat sal hy met daardie landbouers doen?
41 Hulle antwoord Hom: Die slegte mense -- hy sal hulle 'n slegte dood laat sterwe en die wingerd verhuur aan ander landbouers wat hom die vrugte op die regte tyd sal gee.
42 Jesus sê vir hulle: Het julle nooit in die Skrifte gelees nie: Die steen wat die bouers verwerp het, dit het 'n hoeksteen geword. Hy het van die Here gekom en is wonderbaar in ons oë?
43 Daarom sê Ek vir julle: Die koninkryk van God sal van julle weggeneem en aan 'n volk gegee word wat die vrugte daarvan sal dra.
44 En hy wat op hierdie steen val, sal verpletter word; maar elkeen op wie hy val, die sal hy vermorsel.
45 En toe die owerpriesters en die Fariseërs sy gelykenisse hoor, het hulle begryp dat Hy van hulle spreek.
46 En hulle het probeer om Hom in hulle mag te kry, maar hulle was bang vir die skare, omdat die Hom vir 'n profeet gehou het.