1 מִזְמֹור לְאָסָף אֱ‍לֹהִים נִצָּב בַּעֲדַת־אֵל בְּקֶרֶב אֱלֹהִים יִשְׁפֹּט׃

2 עַד־מָתַי תִּשְׁפְּטוּ־עָוֶל וּפְנֵי רְשָׁעִים תִּשְׂאוּ־סֶלָה׃

3 שִׁפְטוּ־דַל וְיָתֹום עָנִי וָרָשׁ הַצְדִּיקוּ׃

4 פַּלְּטוּ־דַל וְאֶבְיֹון מִיַּד רְשָׁעִים הַצִּילוּ׃

5 לֹא יָדְעוּ ׀ וְלֹא יָבִינוּ בַּחֲשֵׁכָה יִתְהַלָּכוּ יִמֹּוטוּ כָּל־מֹוסְדֵי אָרֶץ׃

6 אֲ‍נִי־אָמַרְתִּי אֱלֹהִים אַתֶּם וּבְנֵי עֶלְיֹון כֻּלְּכֶם׃

7 אָכֵן כְּאָדָם תְּמוּתוּן וּכְאַחַד הַשָּׂרִים תִּפֹּלוּ׃

8 קוּמָה אֱלֹהִים שָׁפְטָה הָאָרֶץ כִּי־אַתָּה תִנְחַל בְּכָל־הַגֹּויִם׃

1 Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, 2 Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:

2 ‹‹Ne zamana dek haksız karar verecek, 2 Kötüleri kayıracaksınız? |iSela

3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun, 2 Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.

4 Zayıfı, düşkünü kurtarın, 2 Onları kötülerin elinden özgür kılın.››

5 Bilmiyor, anlamıyorlar, 2 Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.

6 ‹‹ ‹Siz ilahlarsınız› diyorum, 2 ‹Yüceler Yücesinin oğullarısınız hepiniz!›

7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, 2 Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!››

8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! 2 Çünkü bütün uluslar senindir.