1 And he spake also a simile to them, that it behoveth [us] always to pray, and not to faint,

2 saying, A certain judge was in a certain city -- God he is not fearing, and man he is not regarding --

3 and a widow was in that city, and she was coming unto him, saying, Do me justice on my opponent,

4 and he would not for a time, but after these things he said in himself, Even if God I do not fear, and man do not regard,

5 yet because this widow doth give me trouble, I will do her justice, lest, perpetually coming, she may plague me.

6 And the Lord said, Hear ye what the unrighteous judge saith:

7 and shall not God execute the justice to His choice ones, who are crying unto Him day and night -- bearing long in regard to them?

8 I say to you, that He will execute the justice to them quickly; but the Son of Man having come, shall he find the faith upon the earth?

1 En Hij zeide ook een gelijkenis tot hen, daartoe strekkende, dat men altijd bidden moet, en niet vertragen;

2 Zeggende: Er was een zeker rechter in een stad, die God niet vreesde, en geen mens ontzag.

3 En er was een zekere weduwe in dezelfde stad, en zij kwam tot hem, zeggende: Doe mij recht tegen mijn wederpartij.

4 En hij wilde voor een langen tijd niet; maar daarna zeide hij bij zichzelven: Hoewel ik God niet vreze, en geen mens ontzie;

5 Nochtans, omdat deze weduwe mij moeilijk valt, zo zal ik haar recht doen, opdat zij niet eindelijk kome, en mij het hoofd breke.

6 En de Heere zeide: Hoort, wat de onrechtvaardige rechter zegt.

7 Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen?

8 Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal. Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?