1 And morning having come, all the chief priests and the elders of the people took counsel against Jesus, so as to put him to death;

2 and having bound him, they did lead away, and delivered him up to Pontius Pilate, the governor.

3 Then Judas -- he who delivered him up -- having seen that he was condemned, having repented, brought back the thirty silverlings to the chief priests, and to the elders, saying,

4 `I did sin, having delivered up innocent blood;` and they said, `What -- to us? thou shalt see!`

5 and having cast down the silverlings in the sanctuary, he departed, and having gone away, he did strangle himself.

6 And the chief priests having taken the silverlings, said, `It is not lawful to put them to the treasury, seeing it is the price of blood;`

7 and having taken counsel, they bought with them the field of the potter, for the burial of strangers;

8 therefore was that field called, `Field of blood,` unto this day.

9 Then was fulfilled that spoken through Jeremiah the prophet, saying, `And I took the thirty silverlings, the price of him who hath been priced, whom they of the sons of Israel did price,

10 and gave them for the field of the potter, as the Lord did appoint to me.`

11 And Jesus stood before the governor, and the governor did question him, saying, `Art thou the king of the Jews!` And Jesus said to him, `Thou sayest.`

12 And in his being accused by the chief priests and the elders, he did not answer any thing,

13 then saith Pilate to him, `Dost thou not hear how many things they witness against thee?`

14 And he did not answer him, not even to one word, so that the governor did wonder greatly.

15 And at the feast the governor had been accustomed to release one to the multitude, a prisoner, whom they willed,

16 and they had then a noted prisoner, called Barabbas,

17 they therefore having been gathered together, Pilate said to them, `Whom will ye I shall release to you? Barabbas or Jesus who is called Christ?`

18 for he had known that because of envy they had delivered him up.

19 And as he is sitting on the tribunal, his wife sent unto him, saying, `Nothing -- to thee and to that righteous one, for many things did I suffer to-day in a dream because of him.`

20 And the chief priests and the elders did persuade the multitudes that they might ask for themselves Barabbas, and might destroy Jesus;

21 and the governor answering said to them, `Which of the two will ye [that] I shall release to you?` And they said, `Barabbas.`

22 Pilate saith to them, `What then shall I do with Jesus who is called Christ?` They all say to him, `Let be crucified!`

23 And the governor said, `Why, what evil did he?` and they were crying out the more, saying, `Let be crucified.`

24 And Pilate having seen that it profiteth nothing, but rather a tumult is made, having taken water, he did wash the hands before the multitude, saying, `I am innocent from the blood of this righteous one; ye -- ye shall see;`

25 and all the people answering said, `His blood [is] upon us, and upon our children!`

26 Then did he release to them Barabbas, and having scourged Jesus, he delivered [him] up that he may be crucified;

27 then the soldiers of the governor having taken Jesus to the Praetorium, did gather to him all the band;

28 and having unclothed him, they put around him a crimson cloak,

29 and having plaited him a crown out of thorns they put [it] on his head, and a reed in his right hand, and having kneeled before him, they were mocking him, saying, `Hail, the king of the Jews.`

30 And having spit on him, they took the reed, and were smiting on his head;

31 and when they had mocked him, they took off from him the cloak, and put on him his own garments, and led him away to crucify [him].

32 And coming forth, they found a man, a Cyrenian, by name Simon: him they impressed that he might bear his cross;

33 and having come to a place called Golgotha, that is called Place of a Skull,

34 they gave him to drink vinegar mixed with gall, and having tasted, he would not drink.

35 And having crucified him, they divided his garments, casting a lot, that it might be fulfilled that was spoken by the prophet, `They divided my garments to themselves, and over my vesture they cast a lot;`

36 and sitting down, they were watching him there,

37 and they put up over his head, his accusation written, `This is Jesus, the king of the Jews.`

38 Then crucified with him are two robbers, one on the right hand, and one on the left,

39 and those passing by were speaking evil of him, wagging their heads,

40 and saying, `Thou that art throwing down the sanctuary, and in three days building [it], save thyself; if Son thou art of God, come down from the cross.`

41 And in like manner also the chief priests mocking, with the scribes and elders, said,

42 `Others he saved; himself he is not able to save! If he be King of Israel, let him come down now from the cross, and we will believe him;

43 he hath trusted on God, let Him now deliver him, if He wish him, because he said -- Son of God I am;`

44 with the same also the robbers, who were crucified with him, were reproaching him.

45 And from the sixth hour darkness came over all the land unto the ninth hour,

46 and about the ninth hour Jesus cried out with a great voice, saying, `Eli, Eli, lama sabachthani?` that is, `My God, my God, why didst Thou forsake me?`

47 And certain of those standing there having heard, said -- `Elijah he doth call;`

48 and immediately, one of them having run, and having taken a spunge, having filled [it] with vinegar, and having put [it] on a reed, was giving him to drink,

49 but the rest said, `Let alone, let us see if Elijah doth come -- about to save him.`

50 And Jesus having again cried with a great voice, yielded the spirit;

51 and lo, the vail of the sanctuary was rent in two from top unto bottom, and the earth did quake, and the rocks were rent,

52 and the tombs were opened, and many bodies of the saints who have fallen asleep, arose,

53 and having come forth out of the tombs after his rising, they went into the holy city, and appeared to many.

54 And the centurion, and those with him watching Jesus, having seen the earthquake, and the things that were done, were exceedingly afraid, saying, `Truly this was God`s Son.`

55 And there were there many women beholding from afar, who did follow Jesus from Galilee, ministering to him,

56 among whom was Mary the Magdalene, and Mary the mother of James and of Joses, and the mother of the sons of Zebedee.

57 And evening having come, there came a rich man, from Arimathea, named Joseph, who also himself was discipled to Jesus,

58 he having gone near to Pilate, asked for himself the body of Jesus; then Pilate commanded the body to be given back.

59 And having taken the body, Joseph wrapped it in clean linen,

60 and laid it in his new tomb, that he hewed in the rock, and having rolled a great stone to the door of the tomb, he went away;

61 and there were there Mary the Magdalene, and the other Mary, sitting over-against the sepulchre.

62 And on the morrow that is after the preparation, were gathered together the chief priests, and the Pharisees, unto Pilate,

63 saying, `Sir, we have remembered that that deceiver said while yet living, After three days I do rise;

64 command, then, the sepulchre to be made secure till the third day, lest his disciples, having come by night, may steal him away, and may say to the people, He rose from the dead, and the last deceit shall be worse than the first.`

65 And Pilate said to them, `Ye have a watch, go away, make secure -- as ye have known;`

66 and they, having gone, did make the sepulchre secure, having sealed the stone, together with the watch.

1 Als het nu morgenstond geworden was, hebben al de overpriesters en de ouderlingen des volks te zamen raad genomen tegen Jezus, dat zij Hem doden zouden.

2 En Hem gebonden hebbende, leidden zij Hem weg, en gaven Hem over aan Pontius Pilatus, den stadhouder.

3 Toen heeft Judas, dien Hem verraden had, ziende, dat Hij veroordeeld was, berouw gehad, en heeft de dertig zilveren penningen den overpriesters en den ouderlingen wedergebracht,

4 Zeggende: Ik heb gezondigd, verradende het onschuldig bloed! Maar zij zeiden: Wat gaat ons dat aan? Gij moogt toezien.

5 En als hij de zilveren penningen in den tempel geworpen had, vertrok hij, en heengaande verworgde zichzelven.

6 En de overpriesters, de zilveren penningen nemende, zeiden: Het is niet geoorloofd, dezelve in de offerkist te leggen, dewijl het een prijs des bloeds is.

7 En te zamen raad gehouden hebbende, kochten zij daarmede den akker des pottenbakkers, tot een begrafenis voor de vreemdelingen.

8 Daarom is die akker genaamd de akker des bloeds, tot op den huidigen dag.

9 Toen is vervuld geworden, hetgeen gesproken is door den profeet Jeremia, zeggende: En zij hebben de dertig zilveren penningen genomen, de waarde des Gewaardeerden van de kinderen Israels, Denwelken zij gewaardeerd hebben;

10 En hebben dezelve gegeven voor den akker des pottenbakkers; volgens hetgeen mij de Heere bevolen heeft.

11 En Jezus stond voor den stadhouder; en de stadhouder vraagde Hem, zeggende: Zijt Gij de Koning der Joden? En Jezus zeide tot hem: Gij zegt het.

12 En als Hij van de overpriesters en de ouderlingen beschuldigd werd, antwoordde Hij niets.

13 Toen zeide Pilatus tot Hem: Hoort Gij niet, hoevele zaken zij tegen U getuigen?

14 Maar Hij antwoordde hem niet op een enig woord, alzo dat de stadhouder zich zeer verwonderde.

15 En op het feest was de stadhouder gewoon den volke een gevangene los te laten, welke zij wilden.

16 En zij hadden toen een welbekende gevangene, genaamd Bar-abbas.

17 Als zij dan vergaderd waren, zeide Pilatus tot hen: Welken wilt gij, dat ik u zal loslaten, Bar-abbas, of Jezus, Die genaamd wordt Christus?

18 Want hij wist, dat zij Hem door nijdigheid overgeleverd hadden.

19 En als hij op de rechterstoel zat, zo heeft zijn huisvrouw tot hem gezonden, zeggende: Heb toch niet te doen met dien Rechtvaardige; want ik heb heden veel geleden in den droom om Zijnentwil.

20 Maar de overpriesters en de ouderlingen hebben den scharen aangeraden, dat zij zouden Bar-abbas begeren, en Jezus doden.

21 En de stadhouder, antwoordende, zeide tot hen: Welke van deze twee wilt gij, dat ik u zal loslaten? En zij zeiden: Bar-abbas.

22 Pilatus zeide tot hen: Wat zal ik dan doen met Jezus, Die genaamd wordt Christus? Zij zeiden allen tot hem: Laat Hem gekruisigd worden.

23 Doch de stadhouder zeide: Wat heeft Hij dan kwaads gedaan? En zij riepen te meer, zeggende: Laat Hem gekruisigd worden!

24 Als nu Pilatus zag, dat hij niet vorderde, maar veel meer dat er oproer werd, nam hij water en wies de handen voor de schare, zeggende: Ik ben onschuldig aan het bloed dezes Rechtvaardigen; gijlieden moogt toezien.

25 En al het volk, antwoordende, zeide: Zijn bloed kome over ons, en over onze kinderen.

26 Toen liet hij hun Bar-abbas los, maar Jezus gegeseld hebbende, gaf hij Hem over om gekruisigd te worden.

27 Toen namen de krijgsknechten des stadhouders Jezus met zich in het rechthuis, en vergaderden over Hem de ganse bende.

28 En als zij Hem ontkleed hadden, deden zij Hem een purperen mantel om;

29 En een kroon van doornen gevlochten hebbende, zetten die op Zijn hoofd, en een rietstok in Zijn rechter hand; en vallende op hun knieen voor Hem, bespotten zij Hem, zeggende: Wees gegroet, Gij Koning der Joden!

30 En op Hem gespogen hebbende, namen zij de rietstok en sloegen op Zijn hoofd.

31 En toen zij Hem bespot hadden, deden zij Hem den mantel af, en deden Hem Zijn klederen aan, en leidden Hem heen om te kruisigen.

32 En uitgaande, vonden zij een man van Cyrene, met name Simon; deze dwongen zij, dat hij Zijn kruis droeg.

33 En gekomen zijnde tot de plaats, genaamd Golgotha, welke is gezegd Hoofdschedelplaats,

34 Gaven zij Hem te drinken edik met gal gemengd; en als Hij dien gesmaakt had, wilde Hij niet drinken.

35 Toen zij nu Hem gekruisigd hadden, verdeelden zij Zijn klederen, het lot werpende; opdat vervuld zou worden, hetgeen gezegd is door den profeet: Zij hebben Mijn klederen onder zich verdeeld, en hebben het lot over Mijn kleding geworpen.

36 En zij, nederzittende, bewaarden Hem aldaar.

37 En zij stelden boven Zijn hoofd Zijn beschuldiging geschreven: DEZE Is JEZUS, De KONING DER JODEN.

38 Toen werden met Hem twee moordenaars gekruisigd, een ter rechter-, en een ter linker zijde.

39 En die voorbijgingen, lasterden Hem, schuddende hun hoofden,

40 En zeggende: Gij, Die den tempel afbreekt, en in drie dagen opbouwt, verlos Uzelven. Indien Gij de Zone Gods zijt, zo kom af van het kruis.

41 En desgelijks ook de overpriesters met de Schriftgeleerden, en ouderlingen, en Farizeen, Hem bespottende, zeiden:

42 Anderen heeft Hij verlost, Hij kan Zichzelven niet verlossen. Indien Hij de Koning Israels is, dat Hij nu afkome van het kruis, en wij zullen Hem geloven.

43 Hij heeft op God betrouwd; dat Hij Hem nu verlosse, indien Hij Hem wel wil; want Hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon.

44 En hetzelfde verweten Hem ook de moordenaars, die met Hem gekruisigd waren.

45 En van de zesde ure aan werd er duisternis over de gehele aarde, tot de negende ure toe.

46 En omtrent de negende ure riep Jezus met een grote stem zeggende: ELI, ELI, LAMA SABACHTHANI! dat is: Mijn God! Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten!

47 En sommigen van die daar stonden, zulks horende, zeiden: Deze roept Elias.

48 En terstond een van hen toe lopende, nam een spons, en die met edik gevuld hebbende, stak ze op een rietstok, en gaf Hem te drinken.

49 Doch de anderen zeiden: Houd op, laat ons zien, of Elias komt, om Hem te verlossen.

50 En Jezus, wederom met een grote stem roepende, gaf den geest.

51 En ziet, het voorhangsel des tempels scheurde in tweeen, van boven tot beneden; en de aarde beefde, en de steenrotsen scheurden.

52 En de graven werden geopend, en vele lichamen der heiligen, die ontslapen waren, werden opgewekt;

53 En uit de graven uitgegaan zijnde, na Zijn opstanding, kwamen zij in de heilige stad, en zijn velen verschenen.

54 En de hoofdman over honderd, en die met hem Jezus bewaarden, ziende de aardbeving, en de dingen, die geschied waren, werden zeer bevreesd, zeggende: Waarlijk, Deze was Gods Zoon!

55 En aldaar waren vele vrouwen, van verre aanschouwende, die Jezus gevolgd waren van Galilea, om Hem te dienen.

56 Onder dewelke was Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Jakobus en Joses, en de moeder der zonen van Zebedeus.

57 En als het avond geworden was, kwam een rijk man van Arimathea, met name Jozef, die ook zelf een discipel van Jezus was.

58 Deze kwam tot Pilatus, en begeerde het lichaam van Jezus. Toen beval Pilatus, dat hem het lichaam gegeven zou worden.

59 En Jozef, het lichaam nemende, wond hetzelve in een zuiver fijn lijnwaad.

60 En legde dat in zijn nieuw graf, hetwelk hij in een steenrots uitgehouwen had; en een grote steen tegen de deur des grafs gewenteld hebbende, ging hij weg.

61 En aldaar was Maria Magdalena, en de andere Maria, zittende tegenover het graf.

62 Des anderen daags nu, welke is na de voorbereiding, vergaderden de overpriesters en de Farizeen tot Pilatus,

63 Zeggende: Heer, wij zijn indachtig, dat deze verleider, nog levende, gezegd heeft: Na drie dagen zal Ik opstaan.

64 Beveel dan, dat het graf verzekerd worde tot den derden dag toe, opdat Zijn discipelen misschien niet komen bij nacht, en stelen Hem, en zeggen tot het volk: Hij is opgestaan van de doden; en zo zal de laatste dwaling erger zijn, dan de eerste.

65 En Pilatus zeide tot henlieden: Gij hebt een wacht; gaat heen, verzekert het, gelijk gij het verstaat.

66 En zij heengaande, verzekerden het graf met de wacht, den steen verzegeld hebbende.