1 Maar Job het geantwoord en gesê:
2 Waarlik, ek weet dat dit so is; en hoe kan 'n mens regverdig wees by God?
3 As hy sou begeer om met Hom te twis, nie een uit duisend sal hy Hom kan antwoord nie.
4 Hy is wys van hart en sterk van krag; wie was hardnekkig teen Hom en het ongestraf gebly?
5 Hy wat berge versit sonder dat hulle dit merk; wat hulle omkeer in sy toorn;
6 wat die aarde laat sidder uit sy plek, sodat sy pilare dril;
7 wat bevel gee aan die son, en hy gaan nie op nie, en die sterre agter 'n seël wegsluit;
8 wat alleen die hemel uitspan en stap op die golwe van die see;
9 wat die Beer gemaak het, die Or¡on en die Sewe-ster en die Kamers van die Suide;
10 wat groot, ondeurgrondelike dinge doen en wonders sonder getal.
11 Gaan Hy by my langs, dan sien ek Hom nie, en Hy skuif verby sonder dat ek Hom bemerk.
12 Sleep Hy weg -- wie sal Hom teëhou? Wie vir Hom sê: Wat maak U?
13 God wend sy toorn nie af nie; onder Hom moet die helpers van Rahab kruip.
14 Hoeveel minder sal ,k Hom kan antwoord, sal ek my woorde kan kies teenoor Hom;
15 Hom wat ek nie kan antwoord nie, al was ek regverdig: ek kan my regter net om genade smeek!
16 As ek dagvaar en Hy my antwoord, glo ek nie dat Hy na my stem sal luister nie.
17 Hy wat my deur 'n stormwind sou vernietig en my wonde sonder oorsaak sou vermeerder;
18 my nie sou toelaat om asem te skep nie, maar my sou versadig met bitterhede.
19 Kom dit aan op die krag van die sterkste -- hier is Ek! En kom dit op reg aan -- wie kan My dagvaar?
20 Al was ek regverdig, my eie mond sou my veroordeel; al was ek onskuldig, Hy sou my as 'n verkeerde reken.
21 Vroom is ek! Ek gee niks om myself nie: ek verfoei my lewe!
22 Dit is net eenders -- daarom sê ek: Die vrome en die goddelose vernietig Hy.
23 As die g,sel skielik doodmaak, spot Hy met die vertwyfeling van die onskuldiges.
24 Die aarde is aan die mag van die goddelose oorgelewer, die gesig van die regters bind Hy toe. Is dit nie Hy nie, wie dan anders?
25 Ja my dae was gouer as 'n hardloper; hulle het weggevlug sonder om voorspoed te sien.
26 Hulle het verbygegly soos skepe van biesies, soos 'n arend wat neerskiet op sy prooi.
27 As ek sê: Ek wil my geklaag vergeet, my droewige gesig laat vaar en vrolik word,
28 dan is ek al bang vir al my smarte: ek weet dat U my nie sal vryspreek nie.
29 Ek sal tog skuldig wees -- waarom sal ek my dan tevergeefs afmat?
30 Al was ek my met sneeu en reinig ek my hande met loog,
31 dan sou U my in 'n poel indompel, sodat my klere van my 'n afsku kry.
32 Want Hy is nie 'n man soos ek, dat ek Hom sou kan antwoord, dat ons saam na die gereg sou kan gaan nie.
33 Daar is geen skeidsregter tussen ons wat sy hand op ons twee kan lê nie.
34 Laat Hy sy roede van my wegneem, en laat sy verskrikking my nie beangstig nie;
35 dan wil ek spreek sonder dat ek vir Hom bevrees is; want so is dit met my nie gesteld nie.
1 Et Job prit la parole, et dit:
2 Certainement, je sais qu'il en est ainsi; et comment l'homme serait-il juste devant Dieu?
3 S'il veut plaider avec lui, il ne lui répondra pas une fois sur mille.
4 Il est habile en son intelligence, et puissant en sa force: qui lui a résisté et s'en est bien trouvé?
5 Il transporte les montagnes, et elles ne le savent pas; il les bouleverse en sa fureur;
6 Il fait trembler la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.
7 Il parle au soleil, et le soleil ne se lève pas; et il met un sceau sur les étoiles.
8 Seul, il étend les cieux, et il marche sur les hauteurs de la mer.
9 Il a créé la grande Ourse, l'Orion, et la Pléiade, et les régions cachées du midi.
10 Il fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter.
11 Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas; il passe encore, et je ne l'aperçois pas.
12 S'il ravit, qui le lui fera rendre? Qui lui dira: Que fais-tu?
13 Dieu ne revient pas sur sa colère; sous lui sont abattus les plus puissants rebelles.
14 Combien moins lui pourrais-je répondre, moi, et choisir mes paroles pour lui parler!
15 Quand j'aurais raison, je ne lui répondrais pas; je demanderais grâce à mon juge!
16 Si je le citais, et qu'il me répondît, je ne croirais pas qu'il voulût écouter ma voix,
17 Lui qui fond sur moi dans une tempête, et qui multiplie mes plaies sans motif.
18 Il ne me permet point de reprendre haleine; il me rassasie d'amertume.
20 Quand même je serais juste, ma bouche me condamnerait; je serais innocent, qu'elle me déclarerait coupable.
21 Je suis innocent. Je ne me soucie pas de vivre, je ne fais aucun cas de ma vie.
22 Tout se vaut! C'est pourquoi j'ai dit: Il détruit l'innocent comme l'impie.
23 Quand un fléau soudain répand la mort, il se rit des épreuves des innocents.
24 La terre est livrée aux mains des méchants; il couvre les yeux de ceux qui la jugent. Si ce n'est lui, qui est-ce donc
25 Mes jours ont été plus légers qu'un courrier; ils se sont enfuis, sans voir le bonheur;
26 Ils ont glissé comme des barques de roseaux, comme l'aigle qui fond sur sa proie.
27 Si je dis: Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, et reprendre ma sérénité,
28 Je suis effrayé de toutes mes douleurs: je sais que tu ne me jugeras pas innocent.
29 Moi, je suis condamné, pourquoi me fatiguer en vain?
30 Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains dans la potasse,
31 Tu me plongerais dans le fossé, et mes vêtements m'auraient en horreur.
32 Car il n'est pas un homme comme moi pour que je lui réponde, pour que nous allions ensemble en justice.
33 Il n'y a pas d'arbitre entre nous, qui pose sa main sur nous deux.
34 Qu'il ôte sa verge de dessus moi, et que ses terreurs ne me troublent plus!
35 Alors je lui parlerai sans crainte; car, dans l'état où je me trouve, je ne suis plus à moi.