1 My seun, as jy vir jou naaste borg gestaan het, vir 'n vreemde jou handslag gegee het,

2 verstrik is in die woorde van jou mond, gevang is deur die woorde van jou mond,

3 doen dan dit, my seun, om jouself te red -- want jy het in die hand van jou naaste geraak -- gaan, werp jou neer en bestorm jou naaste,

4 gun jou oë geen slaap en jou ooglede geen sluimering nie;

5 red jou soos 'n gemsbok uit die hand, en soos 'n voël uit die hand van 'n voëlvanger.

6 Gaan na die mier, luiaard, kyk na sy weë en word wys!

7 Hy wat geen aanvoerder, opsigter of heerser het nie,

8 maak sy brood klaar in die somer, bêre sy voedsel weg in die oestyd.

9 Hoe lank, luiaard, sal jy bly lê, wanneer sal jy opstaan uit jou slaap?

10 Nog 'n bietjie slaap, nog 'n bietjie sluimer, nog 'n bietjie hande-vou om uit te rus!

11 So kom dan jou armoede soos 'n rondloper en jou gebrek soos 'n gewapende man.

12 'n Deugniet, 'n kwaaddoener is hy wat met 'n valse mond rondloop,

13 wat met sy oë knip, met sy voete beduie, met sy vingers tekens gee;

14 in wie se hart valse streke is, wat altyd onheil bewerk en tweedrag saai.

15 Daarom sal sy ondergang skielik kom, onvoorsiens sal hy verbreek word sonder dat daar genesing voor is.

16 Hierdie ses dinge haat die HERE, en sewe is vir sy siel 'n gruwel:

17 trotse oë, 'n leuenagtige tong en hande wat onskuldige bloed vergiet,

18 'n hart wat onheilsplanne beraam, voete wat haastig na die kwaad toe loop,

19 een wat as valse getuie leuens uitstrooi en tussen broers tweedrag saai.

20 Bewaar, my seun, die gebod van jou vader, en verwerp die onderwysing van jou moeder nie;

21 bind dit gedurigdeur op jou hart, hang dit om jou hals;

22 mag dit jou lei as jy wandel, oor jou wag hou as jy slaap en jou toespreek as jy wakker word.

23 Want die gebod is 'n lamp en die onderwysing 'n lig en die teregwysinge van die tug 'n weg tot die lewe,

24 om jou te bewaar vir 'n slegte vrou, vir die gevlei van 'n vreemde tong.

25 Begeer haar skoonheid nie in jou hart nie, en laat sy jou nie vang met haar ooglede nie;

26 want vir 'n hoer verval 'n mens tot 'n stuk brood, en 'n ander se vrou maak jag op 'n kosbare lewe.

27 Kan iemand vuur in sy skoot dra sonder dat sy klere verbrand?

28 Of kan iemand op gloeiende kole loop sonder dat sy voete brandwonde kry?

29 So is dit met hom wat by die vrou van sy naaste ingaan; elkeen wat haar aanraak, sal nie ongestraf bly nie.

30 'n Dief word nie verag as hy steel om sy begeerte te bevredig nie, omdat hy honger het;

31 en as hy uitgevind word, moet hy sewevoudig vergoeding gee; al die goed van sy huis moet hy gee.

32 Hy wat owerspel pleeg, is sonder verstand; hy wat sy eie lewe wil verwoes, hy doen so iets;

33 slae en skande sal hy kry, en sy smaad sal nie uitgewis word nie;

34 want jaloersheid is 'n toorngloed in 'n man, en op die dag van wraak verskoon hy nie;

35 hy neem glad geen losprys in aanmerking nie, en hy willig nie in nie al maak jy die omkoopgeskenk nog so groot.

1 My son, if thou art become surety for thy neighbor,

If thou hast stricken thy hands for a stranger;

2 Thou art snared with the words of thy mouth,

Thou art taken with the words of thy mouth.

3 Do this now, my son, and deliver thyself,

Seeing thou art come into the hand of thy neighbor:

Go, humble thyself, and importune thy neighbor;

4 Give not sleep to thine eyes,

Nor slumber to thine eyelids;

5 Deliver thyself as a roe from the hand of the hunter,

And as a bird from the hand of the fowler.

6 Go to the ant, thou sluggard;

Consider her ways, and be wise:

7 Which having no chief,

Overseer, or ruler,

8 Provideth her bread in the summer,

And gathereth her food in the harvest.

9 How long wilt thou sleep, O sluggard?

When wilt thou arise out of thy sleep?

10 Yet a little sleep, a little slumber,

A little folding of the hands to sleep:

11 So shall thy poverty come as a robber,

And thy want as an armed man.

12 A worthless person, a man of iniquity,

Is he that walketh with a perverse mouth;

13 That winketh with his eyes, that speaketh with his feet,

That maketh signs with his fingers;

14 In whose heart is perverseness,

Who deviseth evil continually,

Who soweth discord.

15 Therefore shall his calamity come suddenly;

On a sudden shall he be broken, and that without remedy.

16 There are six things which Jehovah hateth;

Yea, seven which are an abomination unto him:

17 Haughty eyes, a lying tongue,

And hands that shed innocent blood;

18 A heart that deviseth wicked purposes,

Feet that are swift in running to mischief,

19 A false witness that uttereth lies,

And he that soweth discord among brethren.

20 My son, keep the commandment of thy father,

And forsake not the law of thy mother:

21 Bind them continually upon thy heart;

Tie them about thy neck.

22 When thou walkest, it shall lead thee;

When thou sleepest, it shall watch over thee;

And when thou awakest, it shall talk with thee.

23 For the commandment is a lamp; and the law is light;

And reproofs of instruction are the way of life:

24 To keep thee from the evil woman,

From the flattery of the foreigner’s tongue.

25 Lust not after her beauty in thy heart;

Neither let her take thee with her eyelids.

26 For on account of a harlot a man is brought to a piece of bread;

And the adulteress hunteth for the precious life.

27 Can a man take fire in his bosom,

And his clothes not be burned?

28 Or can one walk upon hot coals,

And his feet not be scorched?

29 So he that goeth in to his neighbor’s wife;

Whosoever toucheth her shall not be unpunished.

30 Men do not despise a thief, if he steal

To satisfy himself when he is hungry:

31 But if he be found, he shall restore sevenfold;

He shall give all the substance of his house.

32 He that committeth adultery with a woman is void of understanding:

He doeth it who would destroy his own soul.

33 Wounds and dishonor shall he get;

And his reproach shall not be wiped away.

34 For jealousy is the rage of a man;

And he will not spare in the day of vengeance.

35 He will not regard any ransom;

Neither will he rest content, though thou givest many gifts.