1 Die Wysheid het haar huis gebou, haar sewe pilare uitgekap,

2 haar slagvee geslag, haar wyn gemeng, ook haar tafel gedek.

3 Sy het haar diensmeisies uitgestuur, sy nooi uit op die hange van die stadshoogtes:

4 Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen, wie verstandeloos is, vir hom sê sy:

5 Kom, eet julle van my brood, en drink van die wyn wat ek gemeng het;

6 laat staan die eenvoudigheid, dan sal julle lewe, en betree die weg van verstand.

7 Hy wat 'n spotter teregwys, behaal vir homself skande, en hy wat 'n goddelose bestraf, vir homself 'n skandvlek.

8 Bestraf 'n spotter nie, anders haat hy jou; bestraf 'n wyse, en hy sal jou liefhê.

9 Deel mee aan die wyse, en hy sal nog wyser word, leer die regverdige, en hy sal insig vermeerder.

10 Die beginsel van die wysheid is die vrees van die HERE, en kennis van die Heilige is verstand.

11 Want deur my word jou dae meer en word jare van lewe vir jou toegevoeg.

12 As jy wys is, is jy wys tot jou voordeel, en is jy 'n spotter, dan moet jy dit alleen dra.

13 Vrou Dwaasheid is onrustig, pure eenvoudigheid en heeltemal onkundig;

14 en sy sit by die deur van haar huis, op 'n stoel op die hoogtes van die stad,

15 om te nooi die wat op die weg verbygaan, die wat op hulle paaie reguit wandel:

16 Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen! En die verstandelose, aan hom sê sy:

17 Gesteelde waters is soet, en brood in die geheim geëet, is lekker.

18 Maar hy weet nie dat d r skimme is, dat haar genooides in die dieptes van die doderyk is nie.

1 Wisdom hath builded her house;

She hath hewn out her seven pillars:

2 She hath killed her beasts; she hath mingled her wine;

She hath also furnished her table:

3 She hath sent forth her maidens;

She crieth upon the highest places of the city:

4 Whoso is simple, let him turn in hither:

As for him that is void of understanding, she saith to him,

5 Come, eat ye of my bread,

And drink of the wine which I have mingled.

6 Leave off, ye simple ones, and live;

And walk in the way of understanding.

7 He that correcteth a scoffer getteth to himself reviling;

And he that reproveth a wicked man getteth himself a blot.

8 Reprove not a scoffer, lest he hate thee:

Reprove a wise man, and he will love thee.

9 Give instruction to a wise man, and he will be yet wiser:

Teach a righteous man, and he will increase in learning.

10 The fear of Jehovah is the beginning of wisdom;

And the knowledge of the Holy One is understanding.

11 For by me thy days shall be multiplied,

And the years of thy life shall be increased.

12 If thou art wise, thou art wise for thyself;

And if thou scoffest, thou alone shalt bear it.

13 The foolish woman is clamorous;

She is simple, and knoweth nothing.

14 And she sitteth at the door of her house,

On a seat in the high places of the city,

15 To call to them that pass by,

Who go right on their ways:

16 Whoso is simple, let him turn in hither;

And as for him that is void of understanding, she saith to him,

17 Stolen waters are sweet,

And bread eaten in secret is pleasant.

18 But he knoweth not that the dead are there;

That her guests are in the depths of Sheol.