1 En Jesus het ses dae voor die pasga na Bet nië gekom waar Lasarus was, wat dood gewees het en wat Hy uit die dode opgewek het.
2 Hulle het toe vir Hom daar 'n maaltyd berei, en Martha het bedien; en Lasarus was een van die wat saam met Hom aan tafel was.
3 En Maria het 'n pond egte, baie kosbare nardussalf geneem en die voete van Jesus gesalf en sy voete afgedroog met haar hare. En die huis is vervul met die reuk van die salf.
4 Toe sê een van sy dissipels, Judas Isk riot, die seun van Simon, wat Hom sou verraai:
5 Waarom is hierdie salf nie vir drie honderd pennings verkoop en die geld aan die armes gegee nie?
6 En dit het hy gesê, nie omdat hy oor die armes besorg was nie, maar omdat hy 'n dief was en die beurs gehad het en die bydraes geneem het.
7 Toe sê Jesus: Laat haar staan; sy het dit bewaar vir die dag van my begrafnis.
8 Want die armes het julle altyd by julle, maar My het julle nie altyd nie.
9 En 'n groot menigte uit die Jode het verneem dat Hy daar was, en het gekom, nie alleen ter wille van Jesus nie, maar ook om Lasarus te sien, wat Hy uit die dode opgewek het.
10 En die owerpriesters het besluit om Lasarus ook om die lewe te bring,
11 omdat baie van die Jode deur hom weggegaan en in Jesus geglo het.
12 Die volgende dag het 'n groot menigte feesgangers, toe hulle hoor dat Jesus na Jerusalem kom,
13 palmtakke geneem en uitgegaan Hom tegemoet en geroep: Hosanna! Geseënd is Hy wat kom in die Naam van die Here, die Koning van Israel.
14 En Jesus het 'n jong esel gevind en daarop gaan sit, soos geskrywe is:
15 Moenie vrees nie, dogter van Sion! Kyk, jou Koning kom en Hy sit op die vul van 'n esel.
16 Dit het sy dissipels egter eers nie verstaan nie; maar nadat Jesus verheerlik is, toe het dit hulle bygeval dat hierdie dinge van Hom geskrywe was en dat hulle dit aan Hom gedoen het.
17 En die skare wat by Hom was toe Hy Lasarus uit die graf geroep en hom uit die dode opgewek het, het daarvan getuig.
18 Daarom het die skare Hom ook tegemoetgegaan, omdat hulle gehoor het dat Hy hierdie teken gedoen het.
19 En die Fariseërs het vir mekaar gesê: Sien julle dat julle niks vorder nie? Kyk, die hele wêreld loop agter Hom aan.
20 En daar was sommige Grieke onder die wat opgekom het om op die fees te aanbid;
21 hulle het na Filippus gegaan wat van Bets ida in Galil,a was, en hom gevra en gesê: My heer, ons wil Jesus graag sien.
22 Filippus kom en sê dit vir Andr,as, en Andr,as en Filippus vertel dit weer aan Jesus.
23 Maar Jesus antwoord hulle en sê: Die uur het gekom dat die Seun van die mens verheerlik moet word.
24 Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, as die koringkorrel nie in die grond val en sterf nie, bly dit alleen; maar as dit sterf, dra dit veel vrug.
25 Wie sy lewe liefhet, sal dit verloor; maar wie sy lewe haat in hierdie wêreld, sal dit bewaar vir die ewige lewe.
26 As iemand My dien, laat hom My volg; en waar Ek is, daar sal my dienaar ook wees; en as iemand My dien, sal die Vader hom eer.
27 Nou is my siel ontsteld, en wat sal Ek sê? Vader, red My uit hierdie uur? Maar hierom het Ek in hierdie uur gekom.
28 Vader, verheerlik u Naam! Daar het toe 'n stem uit die hemel gekom: Ek h,t dit verheerlik, en Ek sal dit weer verheerlik.
29 En die skare wat daar gestaan en dit gehoor het, het gesê dat daar 'n donderslag gewees het. Ander het gesê: 'n Engel het met Hom gespreek.
30 Jesus antwoord en sê: Hierdie stem het nie om My ontwil gekom nie, maar om julle ontwil.
31 Nou is dit die oordeel van hierdie wêreld, nou sal die owerste van hierdie wêreld buitentoe gedryf word.
32 En Ek, as Ek van die aarde verhoog word, sal almal na My toe trek.
33 En dit het Hy gesê om aan te dui hoedanige dood Hy sou sterwe.
34 Die skare antwoord Hom: Ons het uit die wet gehoor dat die Christus tot in ewigheid bly; en hoe sê U dat die Seun van die mens verhoog moet word? Wie is hierdie Seun van die mens?
35 En Jesus sê vir hulle: Nog 'n klein tydjie is die lig by julle. Wandel so lank as julle die lig het, sodat die duisternis julle nie oorval nie. En wie in die duisternis wandel, weet nie waar hy gaan nie.
36 So lank as julle die lig het, glo in die lig, sodat julle kinders van die lig kan word. Dit het Jesus gespreek, en Hy het weggegaan en Hom vir hulle verberg.
37 En alhoewel Hy so baie tekens voor hulle gedoen het, het hulle nie in Hom geglo nie;
38 sodat die woord van die profeet Jesaja vervul sou word wat hy gesê het: Here, wie het ons prediking geglo, en aan wie is die arm van die Here geopenbaar?
39 Daarom kon hulle nie glo nie, omdat Jesaja ook gesê het:
40 Hy het hulle oë verblind en hulle hart verhard, sodat hulle nie met die oë sou sien en met die hart verstaan en hulle bekeer en Ek hulle genees nie.
41 Dit het Jesaja gesê toe hy sy heerlikheid gesien en van Hom gespreek het.
42 Maar tog het selfs baie van die owerstes in Hom geglo; maar ter wille van die Fariseërs het hulle dit nie bely nie, om nie uit die sinagoge geban te word nie.
43 Want hulle het die eer van die mense meer liefgehad as die eer van God.
44 En Jesus het uitgeroep en gesê: Wie in My glo, glo nie in My nie, maar in Hom wat My gestuur het.
45 En wie My aanskou, aanskou Hom wat My gestuur het.
46 Ek het as 'n lig in die wêreld gekom, sodat elkeen wat in My glo, nie in die duisternis sou bly nie.
47 En as iemand na my woorde luister en nie glo nie, Ek oordeel hom nie; want Ek het nie gekom om die wêreld te oordeel nie, maar om die wêreld te red.
48 Wie My verwerp en my woorde nie aanneem nie, het een wat hom oordeel: die woord wat Ek gespreek het, dit sal hom oordeel in die laaste dag.
49 Want Ek het nie uit Myself gespreek nie; maar die Vader wat My gestuur het, Hy het My 'n gebod gegee wat Ek moet sê en wat Ek moet spreek.
50 En Ek weet dat sy gebod die ewige lewe is. Wat Ek dan spreek -- net soos die Vader vir My gesê het, so spreek Ek.
1 Then, six days before the Passover, Jesus came to Bethany where Lazarus was, whom Jesus had made to come back from the dead.
2 So they made him a meal there, and he was waited on by Martha, and Lazarus was among those who were seated with him at table.
3 Then Mary, taking a pound of perfumed oil of great value, put it on the feet of Jesus and made them dry with her hair: and the house became full of the smell of the perfume.
4 But one of his disciples, Judas Iscariot (who was to give him up), said,
5 Why was not this perfume traded for three hundred pence, and the money given to the poor?
6 (He said this, not because he had any love for the poor; but because he was a thief, and, having the money-bag, took for himself what was put into it.)
7 Then Jesus said, Let her be. Let her keep what she has for the day of my death.
8 The poor you have ever with you, but me you have not for ever.
9 Then a great number of the Jews had news that he was there: and they came, not only because of Jesus, but so that they might see Lazarus who had been dead and to whom he had given life.
10 Now there was talk among the chief priests of putting Lazarus to death;
11 For because of him a great number of the Jews went away and had belief in Jesus.
12 The day after, a great number of people who were there for the feast, when they had the news that Jesus was coming to Jerusalem,
13 Took branches of palm-trees and went out to him, crying, A blessing on him who comes in the name of the Lord, the King of Israel!
14 And Jesus saw a young ass and took his seat on it; as the Writings say,
15 Have no fear, daughter of Zion: see your King is coming, seated on a young ass.
16 (These things were not clear to his disciples at first: but when Jesus had been lifted up into his glory, then it came to their minds that these things in the Writings were about him and that they had been done to him.)
17 Now the people who were with him when his voice came to Lazarus in the place of the dead, and gave him life again, had been talking about it.
18 And that was the reason the people went out to him, because it had come to their ears that he had done this sign.
19 Then the Pharisees said one to another, You see, you are unable to do anything: the world has gone after him.
20 Now there were some Greeks among the people who had come up to give worship at the feast:
21 They came to Philip, who was of Beth-saida in Galilee, and made a request, saying, Sir, we have a desire to see Jesus.
22 Philip went and gave word of it to Andrew; and Andrew went with Philip to Jesus.
23 And Jesus said to them in answer, The hour of the glory of the Son of man has come.
24 Truly I say to you, If a seed of grain does not go into the earth and come to an end, it is still a seed and no more; but through its death it gives much fruit.
25 He who is in love with life will have it taken from him; and he who has no care for his life in this world will keep it for ever and ever.
26 If any man is my servant, let him come after me; and where I am, there will my servant be. If any man becomes my servant, my Father will give him honour.
27 Now is my soul troubled; and what am I to say? Father, keep me from this hour. No: for this purpose have I come to this hour.
28 Father, give glory to your name. Then there came a voice out of heaven, saying, I have given it glory, and I will give it glory again.
29 Hearing the sound, a number of people who were there said that it was thunder: others said, An angel was talking to him.
30 Jesus said in answer, This voice came not for me but for you.
31 Now is this world to be judged: now will the ruler of this world be sent out.
32 And I, if I am lifted up from the earth, will make all men come to me.
33 (This he said, pointing to the sort of death he would have.)
34 Then the people in answer said to him, The law says that the Christ will have life without end: how say you then that it is necessary for the Son of man to be lifted up? Who is this Son of man?
35 Jesus said to them, For a little time longer the light will be among you; while you have the light go on walking in it, so that the dark may not overtake you: one walking in the dark has no knowledge of where he is going.
36 In so far as you have the light, put your faith in the light so that you may become sons of light. With these words Jesus went away and for a time was not seen again by them.
37 But though he had done such a number of signs before them, they still had no belief in him:
38 So that the words of the prophet Isaiah might come true, when he said, Lord, who has any belief in our preaching? and the arm of the Lord, to whom has it been unveiled?
39 For this reason they were unable to have belief, because Isaiah said again,
40 He has made their eyes blind, and their hearts hard; for fear that they might see with their eyes and get knowledge with their hearts, and be changed, and I might make them well.
41 (Isaiah said these words because he saw his glory. His words were about him.)
42 However, a number even of the rulers had belief in him, but because of the Pharisees they did not say so openly for fear that they might be shut out from the Synagogue:
43 For the praise of men was dearer to them than the approval of God.
44 Then Jesus said with a loud voice, He who has faith in me, has faith not in me, but in him who sent me.
45 And he who sees me, sees him who sent me.
46 I have come as a light into the world, so that no one who has faith in me will go on living in the dark.
47 And if any man gives ear to my words and does not keep them, I am not his judge: I did not come to be judge of the world but to give salvation to the world.
48 He who puts me on one side and does not take my words to heart, is not without a judge: the word which I have said will be his judge on the last day.
49 For I have not said it on my authority, but the Father who sent me gave me orders what to say and how to say it.
50 And I have knowledge that his order is eternal life: so that the things which I say, I say them even as the Father says them to me.