1 Daarna het die HERE Job uit 'n storm geantwoord en gesê:
2 Wie maak die raadsbesluit daar tot duisternis met woorde sonder kennis?
3 Gord dan soos 'n man jou heupe -- dan sal Ek jou ondervra, en onderrig jy My.
4 Waar was jy toe Ek die aarde gegrond het? Gee te kenne as jy insig het.
5 Wie het sy afmetinge bepaal? -- jy weet dit mos! Of wie het daaroor die meetsnoer gespan?
6 Waar is sy fondamentklippe op ingesink? Of wie het sy hoeksteen gelê?
7 Toe die môre sterre saam gejubel en al die seuns van God gejuig het?
8 En wie het die see met deure afgesluit toe dit uitgebreek, uit die moederskoot voortgekom het?
9 Toe Ek die wolk tot sy kleding gemaak het en die donkerheid tot sy windsel.
10 Toe Ek my grens daarvoor uitgebreek en grendel en deure gemaak het;
11 en gesê het: Tot hiertoe mag jy kom en nie verder nie; en hier word 'n grens gestel vir jou trotse golwe.
12 Het jy, solank as jy lewe, die môre ontbied, die dageraad sy plek aangewys,
13 om die some van die aarde aan te gryp, sodat die goddelose daarvan afgeskud word?
14 Dit neem nuwe vorme aan soos die klei onder 'n seël; en die dinge kry gestalte soos 'n kleed.
15 En aan die goddelose word hulle lig ontneem, en die hoë arm word verbreek.
16 Het jy gekom tot by die bronne van die see? En het jy rondgewandel in die binneste diepte van die wêreldvloed?
17 Is die poorte van die dood vir jou ontbloot? En het jy die poorte van die doodskaduwee gesien?
18 Omvat jou begrip die breedtes van die aarde? Gee te kenne as jy dit alles weet.
19 Waar is tog die weg na die woning van die lig? En die duisternis -- waar is tog sy plek,
20 sodat jy dit kan bring, elkeen na sy gebied en kan verstaan die paaie na hulle huis?
21 Jy weet dit seker wel, want jy is toe gebore! En die getal van jou dae is groot!
22 Het jy gekom by die skatkamers van die sneeu? En het jy die skatkamers van die hael gesien,
23 wat Ek opgespaar het vir die tyd van benoudheid, vir die dag van stryd en oorlog?
24 Waar is tog die weg na die plek waar die lig gedeel word, die oostewind hom uitsprei oor die aarde?
25 Wie het 'n kanaal gesplyt vir die stortvloed en 'n pad vir die onweerstraal;
26 om te laat reën op 'n land waar geen mens is nie, op 'n woestyn waar niemand woon nie;
27 om woestheid en verwoesting te versadig en op die groeiplek jong gras te laat uitspruit?
28 Het die reën 'n vader? Of wie verwek die doudruppels?
29 Uit wie se moederskoot kom die ys te voorskyn? En die ryp van die hemel -- wie baar dit?
30 Die waters word hard soos 'n klip, en die oppervlakte van die watervloed sluit aanmekaar.
31 Kan jy die bande van die Sewe-ster knoop? Of die toue van die Or¡on losmaak?
32 Kan jy die Diereriem uitbring op sy tyd? En die Beer met sy kleintjies lei?
33 Ken jy die wette van die hemel? Of kan jy sy heerskappy oor die aarde bestel?
34 Kan jy jou stem na die wolke verhef, sodat 'n oorvloed van water jou oordek?
35 Kan jy die bliksems uitstuur, sodat hulle heengaan en vir jou sê: Hier is ons!
36 Wie het wysheid neergelê in die wolke? Of wie het verstand gegee aan die wolkgevaarte?
37 Wie kan die wolke met wysheid tel? En die watersakke van die hemel -- wie giet hulle leeg
38 wanneer die stof saamvloei tot 'n stuk gietwerk en die kluite aanmekaar klewe?
1 Da antwortete der HERR dem Hiob aus dem Gewittersturm und sprach:
2 Wer verfinstert da Gottes Rat mit seinen unverständigen Reden?
3 Gürte doch deine Lenden wie ein Mann! Ich will dich fragen, lehre mich!
4 Wo warst du, als ich den Grund der Erde legte? Sage an, wenn du es weißt!
5 Wer hat ihre Maße bestimmt? Weißt du das? Oder wer hat die Meßschnur über sie ausgespannt?
6 Worauf wurden ihre Grundpfeiler gestellt, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,
7 als die Morgensterne miteinander jauchzten und alle Söhne Gottes jubelten?
8 Wer hat das Meer mit Dämmen umgeben, als es hervorbrach wie aus Mutterleib,
9 da ich es in Wolken kleidete und es in dicke Nebel, wie in Windeln band;
10 da ich ihm seine Grenze zog und ihm Damm und Riegel gab und zu ihm sprach:
11 »Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, hier soll sich legen deiner Wellen Stolz!«?
12 Hast du zu deiner Zeit den Sonnenaufgang angeordnet und dem Morgenrot seinen Platz angewiesen,
13 daß es die Enden der Erde ergreife, damit die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?
14 Sie wandelt sich wie Ton unter dem Siegel und alles steht da wie ein Pracht- Gewand;
15 den Gottlosen wird ihr Licht entzogen und der Frevler Arm zerbricht.
16 Bist du auch bis zu den Meeresquellen gekommen, oder hast du die Meerestiefe ausgeforscht?
17 Sind dir die Tore des Todes geöffnet worden, oder hast du die Tore des Todesschattens gesehen?
18 Hast du die Breiten der Erde überschaut? Weißt du das alles, so sage es mir!
19 Welches ist der Weg zu den Wohnungen des Lichts, und wo hat die Finsternis ihren Ort,
20 daß du bis zu ihrer Grenze gelangen und den Pfad zu ihrem Hause finden könntest?
21 Du weißt es, denn zu der Zeit warst du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!
22 Bist du auch bis zu den Vorratskammern des Schnees gekommen, und hast du die Speicher des Hagels gesehen,
23 die ich aufbehalten habe für die Zeit der Not, für den Tag des Krieges und des Streits?
24 Auf welche Weise verteilt sich das Licht, und wie verbreitet sich der Ostwind über die Erde?
25 Wer hat dem Regenstrom sein Bett gegraben und dem Donnerstrahl einen Weg gebahnt,
26 damit es regne auf unbewohntes Land, auf die Wüste, wo kein Mensch ist,
27 um zu sättigen die Einöde und Wildnis, damit das junge Grün gedeihen kann?
28 Hat der Regen auch einen Vater, und wer hat die Tropfen des Taues erzeugt?
29 Aus wessen Leibe ist das Eis hervorgegangen, und wer hat des Himmels Reif geboren?
30 Wie zu Stein erstarren die Gewässer, und der Wasserspiegel schließt sich fest zusammen.
31 Hast du die Bande des Siebengestirns geknüpft, oder kannst du die Fesseln des Orion lösen?
32 Kannst du die Zeichen des Tierkreises zu ihrer Zeit herausführen, und leitest du den Großen Bären samt seinen Jungen?
33 Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
34 Kannst du deine Stimme zu den Wolken erheben und befehlen, daß dich Regengüsse bedecken?
35 Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Siehe, hier sind wir?
36 Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Herzen Verstand verliehen?
37 Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und wer schüttet die Schläuche des Himmels aus,
38 daß der Staub zu Klumpen wird und die Schollen aneinander kleben?
39 Jagst du der Löwin ihre Beute und stillst die Begierde der jungen Löwen,
40 wenn sie in ihren Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer liegen?
41 Wer bereitet den Raben ihre Speise, wenn ihre Jungen zu Gott schreien und aus Mangel an Nahrung herumflattern?