1 'n Wyse seun luister na die tug van die vader, maar 'n spotter hoor nie na berisping nie.

2 Van die vrug van iemand se mond eet hy die goeie, maar die begeerte van die ontroues is 'n daad van geweld.

3 Wie sy mond bewaak, bewaar sy lewe; wie sy lippe wyd oopmaak, vir hom is daar ondergang.

4 Die siel van die luiaard begeer, en daar is niks nie, maar die siel van die vlytiges word versadig.

5 Die regverdige haat leuentaal, maar die goddelose maak gehaat en handel skandelik.

6 Geregtigheid bewaar die regskapene van wandel, maar goddeloosheid bring die sondaar tot 'n val.

7 Daar is een wat hom ryk hou, en hy het glad niks nie; een wat hom arm hou, en hy het baie goed.

8 Die losprys vir die lewe van 'n man is sy rykdom, maar die arme hoor geen dreigement nie.

9 Die lig van die regverdige brand vrolik, maar die lamp van die goddelose gaan dood.

10 Vermetelheid gee net getwis af; maar by die wat hulle laat raai, is wysheid.

11 Goed wat uit niks verkry is, word minder; maar hy wat met die hand bymekaarmaak, kry altyd meer.

12 'n Uitgestelde hoop maak die hart siek; maar 'n wens wat uitkom, is 'n lewensboom.

13 Wie die Woord verag, moet dit ontgelde; maar hy wat die gebod vrees, ontvang vergelding.

14 Die onderrig van die wyse is 'n fontein van die lewe, om die strikke van die dood te ontwyk.

15 'n Goeie verstand verskaf guns, maar die weg van die ontroues is hard.

16 Elke skrandere handel met kennis, maar die dwaas strooi sotheid rond.

17 'n Goddelose boodskapper val in die ongeluk, maar 'n betroubare boodskapper is 'n gerusstelling.

18 Armoede en skande is vir hom wat die tug verwerp; maar hy wat die teregwysing in ag neem, word geëer.

19 'n Vervulde wens is soet vir die siel, maar om af te wyk van die kwaad, is 'n gruwel vir die dwase.

20 Gaan met die wyse om, dan word jy wys; maar hy wat met dwase verkeer, versleg.

21 Die onheil vervolg die sondaars, maar Hy sal die regverdiges met goed vergelde.

22 'n Goeie mens laat sy kindskinders erwe, maar die vermoë van die sondaar word vir die regverdige weggebêre.

23 Die braakland van die armes lewer oorvloedig spys op, maar daar is wat deur ongeregtigheid verlore gaan.

24 Wie sy roede terughou, haat sy seun; maar hy wat hom liefhet, besoek hom met tugtiging.

25 Die regverdige eet totdat hy versadig is; maar die maag van die goddelose ly gebrek.

1 Ein weiser Sohn hört auf des Vaters Zucht, ein Spötter nicht einmal aufs Schelten.

2 Von der Frucht seines Mundes ißt einer Gutes, falsche Seelen aber werden gesättigt mit Frevel.

3 Wer auf seinen Mund achtgibt, behütet seine Seele; wer aber immer das Maul aufsperrt, tut's zu seinem Unglück.

4 Der Faule wünscht sich viel und hat doch nichts; die Seele der Fleißigen aber wird fett.

5 Der Gerechte haßt die Verleumdungen; aber der Gottlose verursacht Schande und Spott.

6 Die Gerechtigkeit bewahrt den Unschuldigen; die Gottlosigkeit aber stürzt den Sünder ins Verderben.

7 Einer stellt sich reich und hat doch gar nichts, ein anderer stellt sich arm und besitzt doch viel.

8 Mit seinem Reichtum kann jemand sich das Leben retten; ein Armer aber bekommt keine Drohungen zu hören.

9 Das Licht der Gerechten wird hell brennen; die Leuchte der Gottlosen aber wird erlöschen.

10 Durch Übermut entsteht nur Zank, wo man sich aber raten läßt, da wohnt Weisheit.

11 Was man mühelos gewinnt, das zerrinnt; was man aber mit der Hand sammelt, das mehrt sich.

12 Langes Harren macht das Herz krank; ein erfüllter Wunsch aber ist ein Baum des Lebens.

13 Wer die Mahnung verachtet, wird von ihr gepfändet; wer aber das Gebot fürchtet, wird belohnt.

14 Die Lehre des Weisen ist eine Quelle des Lebens, daß man meide die Stricke des Todes.

15 Guter Verstand erwirbt Gunst; aber der Weg der Heuchler ist schwierig.

16 Der Kluge tut alles mit Vernunft; aber der Tor verbreitet Dummheiten.

17 Ein gottloser Bote stürzt ins Unglück, aber ein treuer Zeuge bringt Heilung.

18 Wer aus der Schule läuft, gerät in Armut und Schande; wer aber auf Zurechtweisungen achtet, kommt zu Ehren.

19 Die Befriedigung eines Verlangens tut der Seele wohl; aber vom Bösen zu weichen, ist den Toren ein Greuel.

20 Der Umgang mit den Weisen macht dich weise; wer aber an den Narren Wohlgefallen hat, wird in Sünde fallen.

21 Das Unglück verfolgt die Sünder, den Gerechten aber wird Gutes vergolten.

22 Was ein guter Mensch hinterläßt, geht über auf Kindeskinder; das Vermögen des Sünders aber wird für den Gerechten aufgespart.

23 Oft wäre viel Speise in den Furchen der Armen; aber man nimmt sie ihnen weg gegen alles Recht!

24 Wer seine Rute spart, der haßt seinen Sohn; wer ihn aber liebhat, der züchtigt ihn beizeiten.

25 Der Gerechte ißt, bis er satt ist; der Gottlosen Bauch aber hat nie genug.