1 Roep die Wysheid nie, en verhef die Verstandigheid nie haar stem nie?

2 Op die top van die hoogtes langs die weg, op die kruispunt van die paaie staan sy,

3 aan die kant van die poorte by die uitgang van die stad, by die ingang van die deure roep sy hardop:

4 Ek roep na julle, manne, en my stem is tot die mensekinders.

5 Leer tog skranderheid verstaan, eenvoudiges, en dwase, leer verstandigheid verstaan.

6 Hoor, want ek sal voortreflike dinge spreek, en my lippe gaan oop vir wat reg is.

7 Want my verhemelte spreek waarheid, en goddeloosheid is vir my lippe 'n gruwel.

8 Al die woorde van my mond is reg, daarin is niks wat slinks of vals is nie,

9 hulle is almal duidelik vir die verstandige en reg vir die wat kennis gevind het.

10 Neem my tug aan, en nie silwer nie, en kennis liewer as uitgesoekte goud.

11 Want wysheid is beter as korale, en al die kleinode kan daar nie mee vergelyk word nie.

12 Ek, Wysheid, is vertroud met die skranderheid, en ek vind kennis van regte oorleg.

13 Die vrees van die HERE is om te haat wat sleg is; hoogmoed en trotsheid en 'n slegte wandel en 'n huigelagtige mond haat ek.

14 Raad en beleid is myne, ek is die insig, sterkte is myne.

15 Deur my regeer die konings en stel die maghebbers vas wat reg is;

16 deur my heers die vorste en die edeles, al die regters van die aarde.

17 k het lief die wat my liefhet, en die wat my soek, sal my vind.

18 Rykdom en eer is by my, duursame goed en geregtigheid.

19 My vrug is beter as goud en as fyn goud, en my opbrings as uitgesoekte silwer.

20 Ek wandel op die weg van geregtigheid, in die middel van die paaie van reg,

21 om die wat my liefhet, 'n besitting te laat erwe, en hulle skatkamers maak ek vol.

22 Die HERE het my berei as eersteling van sy weg, voor sy werke, van ouds af.

23 Van ewigheid af is ek geformeer, van die begin af, van die voortyd van die aarde af.

24 Toe daar nog geen wêreldvloede was nie, is ek gebore; toe fonteine, swaar van water, nog nie daar was nie;

25 voordat die berge ingesink het, voor die heuwels is ek gebore;

26 toe Hy die aarde en die velde en al die stoffies van die wêreld nog nie gemaak het nie.

27 Toe Hy die hemele berei het, was ek daar; toe Hy 'n kring afgetrek het op die oppervlakte van die wêreldvloed;

28 toe Hy die wolke daarbo bevestig het, toe die bronne van die wêreldvloed sterk geword het;

29 toe Hy vir die see sy grens gestel het, dat die waters sy bevel nie sou oortree nie; toe Hy die fondamente van die aarde vasgelê het --

30 toe was ek 'n kunstenaar naas Hom, en ek was dag vir dag vol verlustiging en het gespeel voor sy aangesig altyd,

31 en het gespeel op sy wêreldrond, en my verlustiginge was met die mensekinders.

32 Luister dan nou na my, seuns; want gelukkig is hulle wat my weë bewaar.

33 Luister na tug en word wys, en verwerp dit nie.

34 Gelukkig is die mens wat na my luister, om dag vir dag te waak aan my deure, by die syposte van my poorte die wag te hou.

35 Want hy wat my vind, het die lewe gevind en verkry 'n welbehae van die HERE.

36 Maar hy wat my mis, benadeel sy eie lewe; almal wat my haat, het die dood lief.

1 Ruft nicht die Weisheit laut, und läßt nicht die Klugheit ihre Stimme vernehmen?

2 Oben auf den Höhen, draußen auf dem Wege, mitten auf den Straßen hat sie sich aufgestellt;

3 zur Seite der Tore, am Ausgang der Stadt, beim Eingang der Pforten ruft sie laut:

4 An euch, ihr Männer, ergeht mein Ruf, und meine Stimme an die Menschenkinder!

5 Ihr Einfältigen, werdet klug, und ihr Toren, brauchet den Verstand!

6 Höret, denn ich habe Vortreffliches zu sagen, und meine Lippen öffnen sich für das, was gerade ist.

7 Denn mein Gaumen redet Wahrheit, aber meine Lippen verabscheuen loses Geschwätz.

8 Alle Reden meines Mundes sind gerecht, es ist nichts Verkehrtes noch Verdrehtes darin.

9 Den Verständigen sind sie ganz recht, und wer Erkenntnis sucht, findet sie richtig.

10 Nehmet meine Zucht an und nicht Silber, und Erkenntnis lieber als feines Gold.

11 Ja, Weisheit ist besser als Perlen, und keine Kleinodien sind ihr zu vergleichen.

12 Ich, die Weisheit, wohne bei dem Scharfsinn und gewinne die Erkenntnis wohldurchdachter Pläne.

13 Die Furcht des HERRN ist ein Hassen des Bösen; Stolz und Übermut, schlechten Wandel und ein verdrehtes Maul hasse ich.

14 Von mir kommt Rat und Tüchtigkeit; ich bin verständig, mein ist die Kraft.

15 Durch mich herrschen die Könige und erlassen die Fürsten gerechte Verordnungen.

16 Durch mich regieren die Herrscher und die Edeln, alle Richter auf Erden.

17 Ich liebe, die mich lieben, und die mich frühe suchen, finden mich.

18 Reichtum und Ehre kommen mit mir, bedeutendes Vermögen und Gerechtigkeit.

19 Meine Frucht ist besser als Gold, ja als feines Gold, und was ich einbringe, übertrifft auserlesenes Silber.

20 Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit, mitten auf der Bahn des Rechts,

21 auf daß ich meinen Liebhabern ein wirkliches Erbteil verschaffe und ihre Schatzkammern fülle.

22 Der HERR besaß mich am Anfang seiner Wege, ehe er etwas machte, vor aller Zeit.

23 Ich war eingesetzt von Ewigkeit her, vor dem Anfang, vor dem Ursprung der Erde.

24 Als noch keine Fluten waren, ward ich geboren, als die wasserreichen Quellen noch nicht flossen.

25 Ehe die Berge eingesenkt wurden, vor den Hügeln ward ich geboren.

26 Als er die Erde noch nicht gemacht hatte und was außerhalb derselben liegt, die ganze Summe des Weltenstaubs,

27 als er den Himmel abzirkelte, war ich dabei; als er auf dem Meeresspiegel den Horizont abgrenzte,

28 als er die Wolken droben befestigte und die Brunnen der Tiefe mauerte;

29 als er dem Meer seine Schranke setzte, damit die Wasser seinen Befehl nicht überschritten, als er den Grund der Erde legte,

30 da stand ich ihm als Werkmeister zur Seite und zu seinem Entzücken Tag für Tag und spielte vor seinem Angesicht allezeit;

31 ich spielte auf seinem Erdkreis und hatte mein Ergötzen an den Menschenkindern.

32 Und nun, ihr Söhne, gehorchet mir! Wohl denen, die meine Wege bewahren!

33 Gehorchet der Zucht und werdet weise und seid nicht zügellos!

34 Wohl dem Menschen, der mir also gehorcht, daß er täglich an meiner Pforte wacht und die Pfosten meiner Tür hütet;

35 denn wer mich findet, der findet das Leben und erlangt Gnade von dem HERRN;

36 wer mich aber verfehlt, schadet seiner eigenen Seele; alle, die mich hassen, lieben den Tod!