Prefácio e saudação

1 Paulo, apóstolo de Jesus Cristo, segundo o mandado de Deus, nosso Salvador, e do Senhor Jesus Cristo, esperança nossa, 2 a Timóteo, meu verdadeiro filho na fé: graça, misericórdia e paz, da parte de Deus, nosso Pai, e da de Cristo Jesus, nosso Senhor.

As falsas doutrinas e o evangelho da graça. O bom combate

3 Como te roguei, quando parti para a Macedônia, que ficasses em Éfeso, para advertires a alguns que não ensinem outra doutrina, 4 nem se deem a fábulas ou a genealogias intermináveis, que mais produzem questões do que edificação de Deus, que consiste na fé; assim o faço agora. 5 Ora, o fim do mandamento é o amor de um coração puro, e de uma boa consciência, e de uma fé não fingida. 6 Do que desviando-se alguns, se entregaram a vãs contendas, 7 querendo ser doutores da lei e não entendendo nem o que dizem nem o que afirmam.

8 Sabemos, porém, que a lei é boa, se alguém dela usa legitimamente, 9 sabendo isto: que a lei não é feita para o justo, mas para os injustos e obstinados, para os ímpios e pecadores, para os profanos e irreligiosos, para os parricidas e matricidas, para os homicidas, 10 para os fornicadores, para os sodomitas, para os roubadores de homens, para os mentirosos, para os perjuros e para o que for contrário à sã doutrina, 11 conforme o evangelho da glória do Deus bem-aventurado, que me foi confiado.

12 E dou graças ao que me tem confortado, a Cristo Jesus, Senhor nosso, porque me teve por fiel, pondo-me no ministério, 13 a mim, que, dantes, fui blasfemo, e perseguidor, e opressor; mas alcancei misericórdia, porque o fiz ignorantemente, na incredulidade. 14 E a graça de nosso Senhor superabundou com a fé e o amor que há em Jesus Cristo. 15 Esta é uma palavra fiel e digna de toda aceitação: que Cristo Jesus veio ao mundo, para salvar os pecadores, dos quais eu sou o principal. 16 Mas, por isso, alcancei misericórdia, para que em mim, que sou o principal, Jesus Cristo mostrasse toda a sua longanimidade, para exemplo dos que haviam de crer nele para a vida eterna. 17 Ora, ao Rei dos séculos, imortal, invisível, ao único Deus seja honra e glória para todo o sempre. Amém!

18 Este mandamento te dou, meu filho Timóteo, que, segundo as profecias que houve acerca de ti, milites por elas boa milícia, 19 conservando a fé e a boa consciência, rejeitando a qual alguns fizeram naufrágio na fé. 20 E entre esses foram Himeneu e Alexandre, os quais entreguei a Satanás, para que aprendam a não blasfemar.

1 Paulus, ä Aposchtel Chrischti Jesus nohch rem Bfehl Gottes, unsares Heilands, un Chrischti Jesus, der unsri Hoffnig isch,

2 a d Timotheus, minem rechte Bue im Glaube.

3 Dü weisch, we i(ich) di vumahnt ha, in Ephesus z bliebe, als i(ich) nohch Mazedonie zohge bi, um ä baar z sage, daß sie nit andascht lehre,

4 au nit achtha solle uf de Fable un Gschlechtsregischta, de kei End hän un eher Froge ufbringe, als daß sie däm Rotschluß Gottes im Glaube diene.

5 D Hauptsach alla Lehri aba isch Lebi (Liebe) üs reine (sufare) Herze un üs guetem Gwisse un üs ungfärbtem Glaube.

6 Dvu sin ä baar abkumme un hän sich higwändet zue unnitzem Gschwätz,

7 we de Schriftglehrti un vuschtehn selba nit, was sie sage odr was sie so fescht bhaupte.

8 Mir wisse aba, daß des Gsetz guet isch, wenn`s jemads recht macht,

9 wel la(er) weiß, daß däm Grechte kei Gsetz ge isch, sundern d Ungrechte un Unfolgsame, d Gottlose un Sinda, d Unheilige un Ungeischtliche, d Vadamörda un Muettermörda, d Dodschläga,

10 d Unzichtige, d Buebäschända, d Menschehändla, d Legna, d Vulogene vor Gricht un wenn noh ebis anderes dr heilsame Lehr zwida isch,

11 nohch rem Evangelium vu d Herrlichkeit vum selige Gott, des ma(mir) avuträut isch.

12 Ich dank unsam Herrn Chrischtus Jesus, der mi stark gmacht un fir treu agsäh het un in des Amt igsetzt,

13 mi, der i(ich) freher ä Läschtera un ä Vufolga un ä Frevla war; aba ma(mir) isch Barmherzigkeit widafahre, denn i(ich) ha`s üs Dümmi doe, im Unglaube.

14 S isch aba desto richa wore de Gnade unsares Herrn samt däm Glaube un dr Lebi (Liebe), de in Chrischtus Jesus isch.

15 Des isch gwiß wohr un ä Wort, vum Glaube wert, daß Chrischtus Jesus in de Welt kumme isch, de Sinda selig z mache, unda däne i(ich) dr erschte bi.

16 Aba drum isch ma(mir) Barmherzigkeit widafahre, daß Chrischtus Jesus a ma(mir) als erschtem alli Geduld erweise het, zum Vorbild däne, de a nen glaube solle zum ewige Läbä.

17 Aba Gott, däm ewige Kenig, der ne vugoht un Unsichtbare, der ällei Gott isch, dem isch Ehri un Pries in Ewigkeit! Amen.

18 De Botschaft vuträu i(ich) dir a, mi Bue Timotheus, nohch d Weissagige, de freher iba di ergange sin, dmit dü in ihre Kraft ä guete Kampf kämpfsch

19 un d Glaube un ä guetes Gwisse hesch. Des hän ä baar vu sich gschtoße un am Glaube Schiffbruch glitte.

20 Unda ne sin Hymenäuns(us) un Alexanda, de i(ich) däm Sadan ibage ha, dmit sie in Zucht gnumme wäre un nimi läschtere.