1 Não repreendas asperamente os anciãos, mas admoesta-os como a pais; aos jovens, como a irmãos; 2 às mulheres idosas, como a mães, às moças, como a irmãs, em toda a pureza.
3 Honra as viúvas que verdadeiramente são viúvas. 4 Mas, se alguma viúva tiver filhos ou netos, aprendam primeiro a exercer piedade para com a sua própria família e a recompensar seus pais; porque isto é bom e agradável diante de Deus. 5 Ora, a que é verdadeiramente viúva e desamparada espera em Deus e persevera de noite e de dia em rogos e orações; 6 mas a que vive em deleites, vivendo, está morta. 7 Manda, pois, estas coisas, para que elas sejam irrepreensíveis. 8 Mas, se alguém não tem cuidado dos seus e principalmente dos da sua família, negou a fé e é pior do que o infiel. 9 Nunca seja inscrita viúva com menos de sessenta anos, e só a que tenha sido mulher de um só marido; 10 tendo testemunho de boas obras, se criou os filhos, se exercitou hospitalidade, se lavou os pés aos santos, se socorreu os aflitos, se praticou toda boa obra. 11 Mas não admitas as viúvas mais novas, porque, quando se tornam levianas contra Cristo, querem casar-se; 12 tendo já a sua condenação por haverem aniquilado a primeira fé. 13 E, além disto, aprendem também a andar ociosas de casa em casa; e não só ociosas, mas também paroleiras e curiosas, falando o que não convém. 14 Quero, pois, que as que são moças se casem, gerem filhos, governem a casa e não deem ocasião ao adversário de maldizer. 15 Porque já algumas se desviaram, indo após Satanás. 16 Se algum crente ou alguma crente tem viúvas, socorra-as, e não se sobrecarregue a igreja, para que se possam sustentar as que deveras são viúvas.
17 Os presbíteros que governam bem sejam estimados por dignos de duplicada honra, principalmente os que trabalham na palavra e na doutrina. 18 Porque diz a Escritura: Não ligarás a boca ao boi que debulha. E: Digno é o obreiro do seu salário. 19 Não aceites acusação contra presbítero, senão com duas ou três testemunhas. 20 Aos que pecarem, repreende-os na presença de todos, para que também os outros tenham temor. 21 Conjuro-te, diante de Deus, e do Senhor Jesus Cristo, e dos anjos eleitos, que, sem prevenção, guardes estas coisas, nada fazendo por parcialidade. 22 A ninguém imponhas precipitadamente as mãos, nem participes dos pecados alheios; conserva-te a ti mesmo puro. 23 Não bebas mais água só, mas usa de um pouco de vinho, por causa do teu estômago e das tuas frequentes enfermidades.
24 Os pecados de alguns homens são manifestos, precedendo o juízo; e em alguns manifestam-se depois. 25 Assim mesmo também as boas obras são manifestas, e as que são doutra maneira não podem ocultar-se.
1 Ä Eltere fahr nit a, sundern vumahn nen we ä Vada (Babbe), jingeri Männa we Breda,
2 de elteri Wieba we Mettere, jingeri we Schweschtare, mit allem Aschtand.
3 Ehr d Witwe, de rechti Witwe sin.
4 Wenn aba ä Witwe Kinda odr Enkel het, so soll de lerne, zerscht im eigene Hus fromm z läbä un sich d Eltere dankbar z erwiese; denn des isch ä freud vor Gott.
5 Des isch aba ä rechti Witwe, de ällei do schtoht, de ihri Hoffnig uf Gott setzt un imma fleht un bätet doet Dag un Nacht.
6 Eini aba, de schandbar läbt, isch lebändig dot.
7 Des bpfiehlt, dmit sie untadelig sin.
8 Wenn aba jemads di Eigene, bsunders sini Husgnosse, nit vusorgt, doet da(er) d Glaube vuliignet un isch schlimmer als ä Heid.
9 S soll keini als Witwe igschribe wäre unda sechzig Johr; sie soll vumä einzige Ma s Wieb gsi si
10 un ä Ziignis mit guete Werke ha: wenn sie Kinda ufzoge het, wenn sie gaschtfräi gsi isch, wenn sie d Heilige d Feß gwäsche het, wenn sie d Arme Tropfe bäigschtande isch, wenn sie alle guetem Gschäfft nohchgkumme isch.
11 Jingeri Witwe aba wies ab; denn wenn sie ihra Luscht nohchgen Chrischtus zwida, so wen sie hirote
12 un schtehn dann(dnoh) unda däm Urdeil, daß sie di erschte Treui broche hän.
13 Dnäbe sin sie ful un lerne, vu Hus zue Hus zue laufe; un nit nur ful sin sie, sundern au gschwätzig un vorwitzig un schwatze, was nit si soll.
14 So will i(ich) etze, daß de jingere Witwe hirote, Kinda z Welt bringe, d Hushalt fihre, däm Feind kei Aloß gen z läschtere.
15 Denn scho hän sich ä baar vuirrt un folge däm Sadan.
16 Wenn aba einem gläubigem Wieb Witwe abfohle sin, so vusorgt sie de, d Gmeinde aba soll nit bschwert wäre, dmit sie fir di rechte Witwe sorgen ka.
17 Di Älteschte, de dr Gmeinde guet vorstehn, de halt ma zwiefacha d Ehri wert, bsunders, de sich abmehä im Wort un in dr Lehri.
18 Denn d Schrift sait (5. Moses 25,4): "Dü sollsch däm Ochs, der do drischt, nit des Mul vubinde"; un: "Ä Arbeita isch si Lohn wert".
19 Gegä ä Älteschte nimm kei Jamma a ohni zwei odr dräi Ziige.
20 De do sindige, de wies zrecht vor alle, dmit sich au di andere firchte.
21 Ich vumahn di Bue vor Gott un Chrischtus Jesus un d userwählte Engel, daß dü di dra hebsch ohni Vorurdeil un nemads d vorzug gisch.
22 Dini Händ(Pfode) leg nemads z freh uf; ha nit adeil mit fremde Sinde! Halt di selba sufa!
23 Trink nimi nur Wassa, sundern nimm ä weng Wi dzue wägä dinem Buch (Ranze), wel dü viel krank bisch.
24 Bi ä baar Mensche sin d Sinde bekannt un gehn nene zum Gricht vorus; bi ä baar aba wäre sie dnoh bekannt.
25 Eso sin au di guete Werke vu ä baar Mensche zvor bekannt, un wenn`s andascht isch, kenne sie doch nit vuborge bliebe.