A abertura do sétimo selo. Os sete anjos com as sete trombetas. As quatro primeiras trombetas

1 E, havendo aberto o sétimo selo, fez-se silêncio no céu quase por meia hora. 2 E vi os sete anjos que estavam diante de Deus, e foram-lhes dadas sete trombetas.

3 E veio outro anjo e pôs-se junto ao altar, tendo um incensário de ouro; e foi-lhe dado muito incenso, para o pôr com as orações de todos os santos sobre o altar de ouro que está diante do trono. 4 E a fumaça do incenso subiu com as orações dos santos desde a mão do anjo até diante de Deus. 5 E o anjo tomou o incensário, e o encheu do fogo do altar, e o lançou sobre a terra; e houve depois vozes, e trovões, e relâmpagos, e terremotos. 6 E os sete anjos, que tinham as sete trombetas, prepararam-se para tocá-las.

7 E o primeiro anjo tocou a trombeta, e houve saraiva e fogo misturado com sangue, e foram lançados na terra, que foi queimada na sua terça parte; queimou-se a terça parte das árvores, e toda a erva verde foi queimada.

8 E o segundo anjo tocou a trombeta; e foi lançada no mar uma coisa como um grande monte ardendo em fogo, e tornou-se em sangue a terça parte do mar. 9 E morreu a terça parte das criaturas que tinham vida no mar; e perdeu-se a terça parte das naus.

10 E o terceiro anjo tocou a trombeta, e caiu do céu uma grande estrela, ardendo como uma tocha, e caiu sobre a terça parte dos rios e sobre as fontes das águas. 11 E o nome da estrela era Absinto, e a terça parte das águas tornou-se em absinto, e muitos homens morreram das águas, porque se tornaram amargas.

12 E o quarto anjo tocou a trombeta, e foi ferida a terça parte do sol, e a terça parte da lua, e a terça parte das estrelas, para que a terça parte deles se escurecesse, e a terça parte do dia não brilhasse, e semelhantemente a noite. 13 E olhei e ouvi um anjo voar pelo meio do céu, dizendo com grande voz: Ai! Ai! Ai dos que habitam sobre a terra, por causa das outras vozes das trombetas dos três anjos que hão de ainda tocar!

1 Un als des Lamm des siebte Siegel ufgmacht het, entschtoht ä Schtilli im Himmel etwa ä halbe Schtund lang.

2 Un i(ich) sieh de siebä Engel, de vor Gott schtehn, un dene wäre siebä Päpare ge.

3 Un ä andere Engel kummt un kunnt a d Altar un het ä goldenes Räuchagfäß; un däm wird viel Räuchawerk ge, daß sa(er)`s darbringt mit d Gebete vu ällei Heilige uf däm goldene Altar vor rem Thron.

4 Un dr Rauch vum Räuchawerk schtiegt mit d Gebete vu d Heilige vu d Hand vum Engel nuf vor Gott.

5 Un dr Engel nimmt des Räuchagfäß un fillt`s mit Fiir vum Altar un schittet`s uf d Bode. Un do gschähe Dunnda un Stimme un Blitze un Erdbebe.

6 Un de siebä Engel mit d siebä Päpare hän sich parrat gmacht z blose.

7 Un d erschte blost in sini Päpere; un s kummt Hagel un Fiir, mit Bloet vumengt, un flegt uf d Erde; un dr dritte Deil dr Erde isch vubrennt, un dr dritte Deil dr Baim isch vubrennt, un alles grene Gras isch vubrennt.

8 Un dr zweite Engel blost in sini Päpere; un s flegt ebis we ä große Berg mit Fiir brennend ins Meer, un dr dritte Deil vum Meer wird zue Bloet,

9 un dr dritte Deil dr lebändige Viecha im Meer schtirbt, un dr dritte Deil vu d Schiffe wird vunichtet.

10 Un dr dritte Engel blost in sini Päpere; un s flegt ä große Schtern vum Himmel, der het brennt we ä Fackle un flegt uf d dritte Deil vu d Wassaflüß un uf d Wassaquelle.

11 Un dr Name vum Sterns heißt Wermut. Un dr dritte Deil vum Wassa wird zue Wermut, un vieli Lit schterbe vu däm Wassa, wel s bitta wore war.

12 Un dr vierte Engel blost in sini Päpere; un s wird gschla dr dritte Deil vu d Sunne un dr dritte Deil vum Mond un dr dritte Deil vu d Schterne, so daß ihr dritta Deil dunkel wird un d dritte Deil vum Dag so s Lecht nit schient, un in d Nacht gnau so.

13 Un i(ich) sieh, un i(ich) ha ghärt, we ä Adla midde durch d Himmel flegt un gsait het mit großa Schtimm: Mai, mai, mai däne, de uf Erde huse wägä dr andere Päpare vu d dräi Engel, de noh blose solle!