Cartas às sete igrejas da Ásia. Primeira carta, à igreja de Éfeso

1 Escreve ao anjo da igreja que está em Éfeso: Isto diz aquele que tem na sua destra as sete estrelas, que anda no meio dos sete castiçais de ouro:

2 Eu sei as tuas obras, e o teu trabalho, e a tua paciência, e que não podes sofrer os maus; e puseste à prova os que dizem ser apóstolos e o não são e tu os achaste mentirosos; 3 e sofreste e tens paciência; e trabalhaste pelo meu nome e não te cansaste. 4 Tenho, porém, contra ti que deixaste o teu primeiro amor. 5 Lembra-te, pois, de onde caíste, e arrepende-te, e pratica as primeiras obras; quando não, brevemente a ti virei e tirarei do seu lugar o teu castiçal, se não te arrependeres. 6 Tens, porém, isto: que aborreces as obras dos nicolaítas, as quais eu também aborreço. 7 Quem tem ouvidos ouça o que o Espírito diz às igrejas: Ao que vencer, dar-lhe-ei a comer da árvore da vida que está no meio do paraíso de Deus.

Segunda carta, à igreja de Esmirna

8 E ao anjo da igreja que está em Esmirna escreve: Isto diz o Primeiro e o Último, que foi morto e reviveu:

9 Eu sei as tuas obras, e tribulação, e pobreza ( mas tu és rico), e a blasfêmia dos que se dizem judeus e não o são, mas são a sinagoga de Satanás. 10 Nada temas das coisas que hás de padecer. Eis que o diabo lançará alguns de vós na prisão, para que sejais tentados; e tereis uma tribulação de dez dias. Sê fiel até à morte, e dar-te-ei a coroa da vida. 11 Quem tem ouvidos ouça o que o Espírito diz às igrejas: O que vencer não receberá o dano da segunda morte.

Terceira carta, à igreja de Pérgamo

12 E ao anjo da igreja que está em Pérgamo escreve: Isto diz aquele que tem a espada aguda de dois fios:

13 Eu sei as tuas obras, e onde habitas, que é onde está o trono de Satanás; e reténs o meu nome e não negaste a minha fé, ainda nos dias de Antipas, minha fiel testemunha, o qual foi morto entre vós, onde Satanás habita. 14 Mas umas poucas coisas tenho contra ti, porque tens lá os que seguem a doutrina de Balaão, o qual ensinava Balaque a lançar tropeços diante dos filhos de Israel para que comessem dos sacrifícios da idolatria e se prostituíssem. 15 Assim, tens também os que seguem a doutrina dos nicolaítas, o que eu aborreço. 16 Arrepende-te, pois; quando não, em breve virei a ti e contra eles batalharei com a espada da minha boca. 17 Quem tem ouvidos ouça o que o Espírito diz às igrejas: Ao que vencer darei eu a comer do maná escondido e dar-lhe-ei uma pedra branca, e na pedra um novo nome escrito, o qual ninguém conhece senão aquele que o recebe.

Quarta carta, à igreja de Tiatira

18 E ao anjo da igreja de Tiatira escreve: Isto diz o Filho de Deus, que tem os olhos como chama de fogo e os pés semelhantes ao latão reluzente:

19 Eu conheço as tuas obras, e o teu amor, e o teu serviço, e a tua fé, e a tua paciência, e que as tuas últimas obras são mais do que as primeiras. 20 Mas tenho contra ti o tolerares que Jezabel, mulher que se diz profetisa, ensine e engane os meus servos, para que se prostituam e comam dos sacrifícios da idolatria. 21 E dei-lhe tempo para que se arrependesse da sua prostituição; e não se arrependeu. 22 Eis que a porei numa cama, e sobre os que adulteram com ela virá grande tribulação, se não se arrependerem das suas obras. 23 E ferirei de morte a seus filhos, e todas as igrejas saberão que eu sou aquele que sonda as mentes e os corações. E darei a cada um de vós segundo as vossas obras. 24 Mas eu vos digo a vós e aos restantes que estão em Tiatira, a todos quantos não têm esta doutrina e não conheceram, como dizem, as profundezas de Satanás, que outra carga vos não porei. 25 Mas o que tendes, retende-o até que eu venha. 26 E ao que vencer e guardar até ao fim as minhas obras, eu lhe darei poder sobre as nações, 27 e com vara de ferro as regerá; e serão quebradas como vasos de oleiro; como também recebi de meu Pai, 28 dar-lhe-ei a estrela da manhã. 29 Quem tem ouvidos ouça o que o Espírito diz às igrejas.

1 Dem Engel vu d Gmeinde in Ephesus schrieb: Des sait, der do hebet (haltet) de siebä Schterne in sinere Rechte, der do wandelt midde unda d siebä goldene Laichta:

2 Ich kenne dini Werke un di Abmehe un di Geduld un weiß, daß dü de Bese nit vutrage kasch; un dü hesch de breft, de sage, sie saje Aposchtel, un sin's nit, un hesch sie als Vulogeni gfunde,

3 un hesch Geduld un hesch wägä minem Namen de Lascht trage un bisch nit med wore.

4 Aba i(ich) ha gege di, daß dü di erschti Lebi (Liebe) vulo hesch.

5 So denk etze dra, wovu dü abgfloge bisch, un doe Buße un doe di erschte Werke wida! Wenn aba nit, wäre i(ich) iba di kumme un di Laichta wägschla vu sinem Platz - wenn dü nit Buße doesch.

6 Aba des hesch dü fir di, daß dü de Werke dr Nikolaiten hassesch, de i(ich) au hass.

7 Wer Ohre het, der härt, was dr Geischt d Gmeinde sait! Wer ibawindet, däm will i(ich) z ässä ge vum Baum vum Läbä, der im Paradies Gottes isch.

8 Un däm Engel dr Gmeinde in Smyrna schrieb: Des sait dr Erschte un dr Letschte, der dot war un isch lebändig wore:

9 Ich kenn di Vufolgig un di Armuet - dü bisch aba rich - un des Läschtere vu däne, de sage, sie sin Jude, un sin's nit, sundern sin d Synagoge (Gotteshus) vum Sadan.

10 Fircht di nit vor rem, was dü liede wirsch! Lueg, dr Deufel wird ä baar vu äich ins Gfängnis (Loch) werfe, dmit ihr vusuecht wäre, un ihr wäre in d Vufolgig si zehn Däg. Bi treu bis a d Dod, so will i(ich) dir de Krone vum Läbä ge.

11 Wer Ohre het, der härt, was dr Geischt d Gmeinde sait! Wer ibawindet, däm soll kei Leid gschähe vum zweite Dod.

12 Un däm Engel dr Gmeinde in Pergamon schrieb: Des sait, der do het des scharfe, zweischniedige Schwert:

13 Ich weiß, wo dü wohnsch: do, wo d Thron vum Sadan isch; un dü hebsch an minem Name fescht un hesch d Glaube a mi nit vuliignet, au nit in d Däg, als Antipas, mi treue Ziige, bi äich umbrocht worde isch, do, wo d Sadan wohnt.

14 Aba einiges ha i(ich) gege di: dü hesch Lit dert, de sich a de Lehr Bileams fescht hebe, de d Balak glehrt het, d Israelite z vufihre, vum Götzeopfa z ässä un Hurarai z tribä.

15 So hesch dü au Lit, de sich in gliecha Art a de Lehr dr Nikolaiten hebe.

16 Doe Buße; wenn aba nit, so wäre i(ich) bald iba di kumme un gege sie schtriete mit däm Schwert in minem Mul (Gosch).

17 Wer Ohre het, der soll härä, was dr Geischt d Gmeinde sait! Wer ibawindet, däm will i(ich) ge vum vuschteckte Manna un will lem ge ä wieße Schtei (Wackes); un uf däm Schtei (Wackes) isch ä näji(naii) Name gschriebe, den nemads kennt als der, der nen gregt.

18 Un däm Engel d Gmeinde in Thyatira schrieb: Des sait dr Bue Gottes, der Auge het we Fiirflamme, un sini Feß sin we Golderz:

19 Ich kenn dini Werke un di Lebi (Liebe) un di Glaube un di Denscht un di Geduld un weiß, daß dü je länga je me doesch.

20 Aba i(ich) ha gege di, daß dü Isebel duldesch, des Wieb, des sait, sie isch ä Prophetin, un lehrt un vufihrt mini Knecht, Hurarai z tribä un Götzeopfa z ässä.

21 Un i(ich) ha ihr Ziit ge, Buße z doe, un sie will nit umkähre vu ihra Hurarai.

22 Lueg, i(ich) werf sie ufs Bett, un de mit ihr d Ehe broche hän in großi Trebsal, wenn sie nit umkähre vu ihre Werke,

23 un ihri Kinda will i(ich) mit däm Dod schlat. Un alli Gmeinde solle erkenne, daß i(ich)`s bi, der d Niere un`s Herz erforscht, un i(ich) wäre ge jedem vu äich nohch äire Werke.

24 Äi(ich) aba sag i(ich), d andere in Thyatira, de solchi Lehr nit hän un nigs wiße iba de Defi vum Sadan, we sie sage: Ich will nit noh ä Lascht uf äich werfe;

25 doch was ihr hän, des hebet (haltet) fescht, bis i kumm.

26 Un wer ibawindet un hebet (haltet) mi Werk bis ans End, däm will i(ich) Macht ge iba d Heide,

27 un na(er) soll sie weide mit isernem Schtägä (Bängel), un we de Töpf vumä Töpfa soll la(er) sie vuschmetere,

28 we au i(ich) Macht gregt ha vu minem Vada (Babbe); un i(ich) will lem ge d Morgeschtern.

29 Wer Ohre het, der soll härä, was dr Geischt d Gmeinde sait!