1 Pelo que, não podendo esperar mais, de boa mente quisemos deixar-nos ficar sós em Atenas; 2 e enviamos Timóteo, nosso irmão, e ministro de Deus, e nosso cooperador no evangelho de Cristo, para vos confortar e vos exortar acerca da vossa fé; 3 para que ninguém se comova por estas tribulações; porque vós mesmos sabeis que para isto fomos ordenados; 4 pois, estando ainda convosco, vos predizíamos que havíamos de ser afligidos, como sucedeu, e vós o sabeis. 5 Portanto, não podendo eu também esperar mais, mandei-o saber da vossa fé, temendo que o tentador vos tentasse, e o nosso trabalho viesse a ser inútil.

6 Vindo, porém, agora, Timóteo de vós para nós e trazendo-nos boas novas da vossa fé e amor e de como sempre tendes boa lembrança de nós, desejando muito ver-nos, como nós também a vós, 7 por esta razão, irmãos, ficamos consolados acerca de vós, em toda a nossa aflição e necessidade, pela vossa fé, 8 porque, agora, vivemos, se estais firmes no Senhor. 9 Porque que ação de graças poderemos dar a Deus por vós, por todo o gozo com que nos regozijamos por vossa causa diante do nosso Deus, 10 orando abundantemente dia e noite, para que possamos ver o vosso rosto e supramos o que falta à vossa fé?

11 Ora, o mesmo nosso Deus e Pai e nosso Senhor Jesus Cristo encaminhem a nossa viagem para vós. 12 E o Senhor vos aumente e faça crescer em amor uns para com os outros e para com todos, como também nós para convosco; 13 para confortar o vosso coração, para que sejais irrepreensíveis em santidade diante de nosso Deus e Pai, na vinda de nosso Senhor Jesus Cristo, com todos os seus santos.

1 Drum hän ma(mir)'s nit länga ertrage un bschlosse, in Athen ällei zruckzbliebe,

2 un schickte Timotheus, unsa Brueda un Gottes Mitarbeita am Evangelium Chrischti, äich z schtärke un z vumahne in äirem Glaube,

3 dmit nit jemads wacklig wird in däm Druck. Denn ihr wiße selba, daß uns(us) des bschtimmt isch.

4 Denn scho als ma(mir) bi äich ware, hän ma(mir)'s äich vorus gsait, daß Druck iba uns(us) kumme dät, we`s au gschähe isch un we ihr wißt.

5 Drum ha ich's au nit länga vutrage un ha nen gschickt, um z härä, we`s mit äirem Glaube schtoht, ob dr Vusuecha äich etwa vusuecht het un unsri Arbet vugeblich war.

6 Etze aba isch Timotheus vu äich wieda zue uns(us) kumme un het uns(us) Guetes brichtet vu äirem Glaube un äira Liebe (Lebi) un daß ihr uns(us) alliziit in guetem Adenke hän un äich dnohch sehne, uns(us) z säh, we au ma(mir) uns(us) nohch äich sehne.

7 Dodurch sin ma(mir), lebi Breda, äiretwägä treschtet worde in alla unsra Not un Vufolgig durch äire Glaube;

8 denn etze sin ma(mir) wieda lebändig, wenn ihr feschtstehn in däm Herrn.

9 Denn we kenne ma(mir) äiretwägä Gott gnoe danke fir all de Fräid(Freud), de ma(mir) a äich hän vor unsam Gott?

10 Mir bitte Dag un Nacht ischtändig, daß ma(mir) äich vu Agsicht a sähn, um zue ergänze, was a äirem Glaube noh fehlt.

11 Er selba aba, Gott, unsa Vada (Babbe), un unsa Herr Jesus lenke unsari Wäg zue äich hi.

12 Äich aba loss dr Herr wachse un imma richa wäre in dr Liebe (Lebi) undaänanda un zue jedem, we au ma(mir) sie zue äich hän,

13 dmit äiri Herze gschtärkt wäre un untadelig sin in Heiligkeit vor Gott, unsam Vada (Babbe), wenn unsa Herr Jesus kummt mit alle sinene Heilige. Amen.