1 Paulo, e Silvano, e Timóteo, à igreja dos tessalonicenses, em Deus, o Pai, e no Senhor Jesus Cristo: graça e paz tenhais de Deus, nosso Pai, e do Senhor Jesus Cristo.
2 Sempre damos graças a Deus por vós todos, fazendo menção de vós em nossas orações, 3 lembrando-nos, sem cessar, da obra da vossa fé, do trabalho do amor e da paciência da esperança em nosso Senhor Jesus Cristo, diante de nosso Deus e Pai, 4 sabendo, amados irmãos, que a vossa eleição é de Deus; 5 porque o nosso evangelho não foi a vós somente em palavras, mas também em poder, e no Espírito Santo, e em muita certeza, como bem sabeis quais fomos entre vós, por amor de vós. 6 E vós fostes feitos nossos imitadores e do Senhor, recebendo a palavra em muita tribulação, com gozo do Espírito Santo, 7 de maneira que fostes exemplo para todos os fiéis na Macedônia e Acaia. 8 Porque por vós soou a palavra do Senhor, não somente na Macedônia e Acaia, mas também em todos os lugares a vossa fé para com Deus se espalhou, de tal maneira que já dela não temos necessidade de falar coisa alguma; 9 porque eles mesmos anunciam de nós qual a entrada que tivemos para convosco, e como dos ídolos vos convertestes a Deus, para servir ao Deus vivo e verdadeiro 10 e esperar dos céus a seu Filho, a quem ressuscitou dos mortos, a saber, Jesus, que nos livra da ira futura.
1 Paulus un Silvanus un Timotheus a de Gmeinde in Thessalonich in Gott, däm Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus: Gnade isch mit äich un Friede!
2 Mir danke Gott alliziit fir äich alli un denke a äich in unsam Gebet
3 un denke ohni Undaloß vor Gott, unsam Vada (Babbe), a äira Gschäfft im Glaube un a äiri Arbet in dr Liebe (Lebi) un a äiri Geduld in dr Hoffnig uf unsa Herrn Jesus Chrischtus.
4 Liebe (Lebi) Breda, de Gott leb het, ma(mir) wisse, daß ihr üsgwählt sin;
5 denn unsari Predigt vum Evangeliums kummt zue äich nit ällei im Wort, sundern au in dr Kraft un in däm heilige Geischt un in große Gwißheit. Ihr wißt jo, we ma(mir) uns(us) unda äich vuhalte hän um äich.
6 Un ihr sin unsam Baischpiel gfolgt un däm vum Herrn un hän des Wort ufgnumme in große Vufolgig mit Fräid(Freud) im heilige Geischt,
7 so daß ihr ä Vorbild wore sin fir alli Gläubige in Mazedonie un Achaja.
8 Denn vu äich üs isch des Wort vum Herrn ghärt wore nit ällei in Mazedonie un Achaja, sundern in alle Derfa (Käffa) isch äira Glaube a Gott bekannt wore, so daß ma(mir)`s nit nedig hän, ebis doriba z sage.
9 Denn sie selbscht berichte vu uns(us), was fir ä Igang ma(mir) bi äich gfunde hän un we ihr äich umkehrt hän zue Gott vu d Abgötta, z diene däm lebändige un wahre Gott
10 un z warte uf si Bue vum Himmel, den na(er) uferweckt het vu d Dote, Jesus, der uns(us) vum zuekinftige Zorn (Wuet) rettet.