1 Conjuro-te, pois, diante de Deus e do Senhor Jesus Cristo, que há de julgar os vivos e os mortos, na sua vinda e no seu Reino, 2 que pregues a palavra, instes a tempo e fora de tempo, redarguas, repreendas, exortes, com toda a longanimidade e doutrina. 3 Porque virá tempo em que não sofrerão a sã doutrina; mas, tendo comichão nos ouvidos, amontoarão para si doutores conforme as suas próprias concupiscências; 4 e desviarão os ouvidos da verdade, voltando às fábulas. 5 Mas tu sê sóbrio em tudo, sofre as aflições, faze a obra de um evangelista, cumpre o teu ministério.
6 Porque eu já estou sendo oferecido por aspersão de sacrifício, e o tempo da minha partida está próximo. 7 Combati o bom combate, acabei a carreira, guardei a fé. 8 Desde agora, a coroa da justiça me está guardada, a qual o Senhor, justo juiz, me dará naquele Dia; e não somente a mim, mas também a todos os que amarem a sua vinda.
9 Procura vir ter comigo depressa. 10 Porque Demas me desamparou, amando o presente século, e foi para Tessalônica; Crescente, para a Galácia, Tito, para a Dalmácia. 11 Só Lucas está comigo. Toma Marcos e traze-o contigo, porque me é muito útil para o ministério. 12 Também enviei Tíquico a Éfeso. 13 Quando vieres, traze a capa que deixei em Trôade, em casa de Carpo, e os livros, principalmente os pergaminhos. 14 Alexandre, o latoeiro, causou-me muitos males; o Senhor lhe pague segundo as suas obras. 15 Tu, guarda-te também dele, porque resistiu muito às nossas palavras. 16 Ninguém me assistiu na minha primeira defesa; antes, todos me desampararam. Que isto lhes não seja imputado. 17 Mas o Senhor assistiu-me e fortaleceu-me, para que, por mim, fosse cumprida a pregação e todos os gentios a ouvissem; e fiquei livre da boca do leão. 18 E o Senhor me livrará de toda má obra e guardar-me-á para o seu Reino celestial; a quem seja glória para todo o sempre. Amém!
19 Saúda a Prisca, e a Áquila, e à casa de Onesíforo. 20 Erasto ficou em Corinto, e deixei Trófimo doente em Mileto. 21 Procura vir antes do inverno. Êubulo, e Pudente, e Lino, e Cláudia, e todos os irmãos te saúdam.
22 O Senhor Jesus Cristo seja com o teu espírito. A graça seja convosco. Amém!
1 So vumahn i(ich) di ischtändig vor Gott un Chrischtus Jesus, der do kumme wird z richte di Lebändige un di Dote, un bi sinere Erschinig vu sinem Rich:
2 Predig des Wort, schtand dzue, s isch Ziit odr zue d Unziit; wies zrecht, droh, vumahn mit alla Geduld un Lehr.
3 Denn s wird ä Ziit kumme, do sie de heilsami Lehr nit vutrage wäre; sundern nohch ihre eigene Glüscht wäre sie sich selba Lehre uflade, nohch däne ne d Ohre jucke,
4 un wäre d Ohre vu d Wohret abdoe un sich d Fable zuewende.
5 Dü aba bisch nichtern in alle Ding, lied willig, doe des Gschäfft vumä Prediga vum Evangelium, richt di Amt guet üs.
6 Denn i(ich) wir scho gopfat, un de Ziit vu minem Schiede isch kumme.
7 Ich ha d guete Kampf gkämpft, i(ich) ha d Lauf gmacht, i(ich) ha d Glaube bhalte;
8 etze liet fir mi parat de Krone dr Grechtigkeit, de ma(mir) dr Herr, dr Grechte Richta, a däm Dag ge wird, nit aba mir ällei, sundern au alle, de sini Erschinig leb(lieb) hän.
9 Schick di, daß dü bald zue ma(mir) kummsch.
10 Denn Demas het mi vulo un d Welt lebgwunne un isch nohch Thessalonich zoge, Kreszens nohch Galatie, Titus nohch Dalmatie.
11 Lukas isch ällei bi ma(mir). Markus nimm zue dir un bring nen mit dir; denn na(er) isch ma(mir) nitzlig zum Denscht.
12 Tychikus ha i(ich) nohch Ephesus gschickt.
13 D Mandel, den i(ich) in Troas glo ha bi Karpus, bring mit, wenn dü kummsch, un de Becha, bsunders de Pergamentli.
14 Alexander, d Schmied, het ma(mir) viel Beses adoe; dr Herr wird nem zruck ge nohch sinene Werk.
15 Vor däm het dü di au; denn na(er) het sich unsare Wort arg dgegä gschtämt.
16 Bi minem erschte Vuher isch ma(mir) nemads bäi gschtande, sundern sie hän mi alli vuloße. S soll ne nit zuegrechnet wäre.
17 Dr Herr aba schtoht ma(mir) bäi un schtärkt mi, dmit durch mi de Botschaft üsbreitet wird un alli Heide sie ghärt hän , so wir i(ich) erlest üs däm Mul(Rache) vum Löwe.
18 Dr Herr aba wird mi erlese vu allem Schlechte(Übel) un mi rette in si himmlisches Rich. Däm isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.
19 Greß Priska un Aquila un des Hus vum Onesiphorus.
20 Erastus isch in Korinth bliebe, Trophimus aba ha i(ich) krank in Milet glo.
21 Schick di, daß dü vor rem Winta kummsch. S greße di Eubulus un Pudens un Linus un Klaudia un alli Breda.
22 Dr Herr isch mit dinem Geischt! D Gnade isch mit äich!