1 İyi ad hoş kokulu yağdan, 2 Ölüm günü doğum gününden iyidir.

2 Yas evine gitmek, şölen evine gitmekten iyidir. 2 Çünkü her insanın sonu ölümdür, 2 Yaşayan herkes bunu aklında tutmalı.

3 Üzüntü gülmekten iyidir, 2 Çünkü yüz mahzun olunca yürek sevinir.

4 Bilge kişinin aklı yas evindedir, 2 Akılsızın aklıysa şenlik evinde.

5 Bilgenin azarını işitmek, 2 Akılsızın türküsünü işitmekten iyidir.

6 Çünkü akılsızın gülmesi, 2 Kazanın altındaki çalıların çatırtısı gibidir. 2 Bu da boştur.

7 Haksız kazanç bilgeyi delirtir, 2 Rüşvet karakteri bozar.

8 Bir olayın sonu başlangıcından iyidir. 2 Sabırlı kibirliden iyidir.

9 Çabuk öfkelenme, 2 Çünkü öfke akılsızların bağrında barınır.

10 ‹‹Neden geçmiş günler bugünlerden iyiydi?›› diye sorma, 2 Çünkü bu bilgece bir soru değil.

11 Bilgelik miras kadar iyidir, 2 Güneşi gören herkes için yararlıdır.

12 Bilgelik siperdir, para da siper, 2 Bilginin yararı ise şudur: 2 Bilgelik ona sahip olan kişinin yaşamını korur.

13 Tanrının yaptığını düşün: 2 Onun eğrilttiğini kim doğrultabilir?

14 İyi günde mutlu ol, 2 Ama kötü günde dikkatle düşün; 2 Tanrı birini öbürü gibi yaptı ki, 2 İnsan kendisinden sonra neler olacağını bilmesin.

15 Boş ömrümde şunları gördüm: 2 Doğru insan doğruluğuna karşın ölüyor, 2 Kötü insanın ise, kötülüğüne karşın ömrü uzuyor.

16 Ne çok doğru ol ne de çok bilge. 2 Niçin kendini yok edesin?

17 Ne çok kötü ol ne de akılsız. 2 Niçin vaktinden önce ölesin?

18 Birini tutman iyidir, 2 Öbüründen de elini çekme. 2 Çünkü Tanrıya saygı duyan ikisini de başarır.

19 Bilgelik, bilge kişiyi kentteki on yöneticiden daha güçlü kılar.

20 Çünkü yeryüzünde hep iyilik yapan, 2 Hiç günah işlemeyen doğru insan yoktur.

21 İnsanların söylediği her söze aldırma, 2 Yoksa uşağının bile sana sövdüğünü duyabilirsin.

22 Çünkü sen de birçok kez 2 Başkalarına sövdüğünü pekâlâ biliyorsun.

23 Bütün bunları bilgelikle denedim: 2 ‹‹Bilge olacağım›› dedim. 2 Ama bu beni aşıyordu.

24 Bilgelik denen şey 2 Uzak ve çok derindir, onu kim bulabilir?

25 Böylece, bilgelik ve çözüm aramaya, incelemeye, kavramaya, 2 Kötülüğün akılsızlık, akılsızlığın delilik olduğunu anlamaya kafa yordum.

26 Kimi kadını ölümden acı buldum. 2 O kadın ki, kendisi tuzak, yüreği kapan, elleri zincirdir. 2 Tanrının hoşnut kaldığı insan ondan kaçar, 2 Günah işleyense ona tutsak olur.

27 Vaiz diyor ki, ‹‹Şunu gördüm: 2 Bir çözüm bulmak için 2 Bir şeyi öbürüne eklerken

28 -Araştırıp hâlâ bulamazken- 2 Binde bir adam buldum, 2 Ama aralarında bir kadın bulamadım.

29 Bulduğum tek şey: 2 Tanrı insanları doğru yarattı, 2 Oysa onlar hâlâ karmaşık çözümler arıyorlar.››

1 Melhor é o bom nome do que o melhor ungüento, e o dia da morte do que o dia do nascimento.

2 Melhor é ir à casa onde há luto do que ir a casa onde há banquete; porque naquela se vê o fim de todos os homens, e os vivos o aplicam ao seu coração.

3 Melhor é a mágoa do que o riso, porque a tristeza do rosto torna melhor o coração.

4 O coração dos sábios está na casa do luto, mas o coração dos tolos na casa da alegria.

5 Melhor é ouvir a repreensão do sábio do que ouvir alguém a canção dos tolos.

6 Pois qual o crepitar dos espinhos debaixo da panela, tal é o riso do tolo; também isso é vaidade.

7 Verdadeiramente a opressão faz endoidecer até o sábio, e a peita corrompe o coração.

8 Melhor é o fim duma coisa do que o princípio; melhor é o paciente do que o arrogante.

9 Não te apresses no teu espírito a irar-te, porque a ira abriga-se no seio dos tolos.

10 Não digas: Por que razão foram os dias passados melhores do que estes; porque não provém da sabedoria esta pergunta.

11 Tão boa é a sabedoria como a herança, e mesmo de mais proveito para os que vêem o sol.

12 Porque a sabedoria serve de defesa, como de defesa serve o dinheiro; mas a excelência da sabedoria é que ela preserva a vida de quem a possui.

13 Considera as obras de Deus; porque quem poderá endireitar o que ele fez torto?

14 No dia da prosperidade regozija-te, mas no dia da adversidade considera; porque Deus fez tanto este como aquele, para que o homem nada descubra do que há de vir depois dele.

15 Tudo isto vi nos dias da minha vaidade: há justo que perece na sua justiça, e há ímpio que prolonga os seus dias na sua maldade.

16 Não sejas demasiadamente justo, nem demasiadamente sábio; por que te destruirias a ti mesmo?

17 Não sejas demasiadamente ímpio, nem sejas tolo; por que morrerias antes do teu tempo?

18 Bom é que retenhas isso, e que também daquilo não retires a tua mão; porque quem teme a Deus escapa de tudo isso.

19 A sabedoria fortalece ao sábio mais do que dez governadores que haja na cidade.

20 Pois não há homem justo sobre a terra, que faça o bem, e nunca peque.

21 Não escutes a todas as palavras que se disserem, para que não venhas a ouvir o teu servo amaldiçoar-te;

22 pois tu sabes também que muitas vezes tu amaldiçoaste a outros.

23 Tudo isto provei-o pela sabedoria; e disse: Far-me-ei sábio; porém a sabedoria ainda ficou longe de mim.

24 Longe está o que já se foi, e profundíssimo; quem o poderá achar?

25 Eu me volvi, e apliquei o meu coração para saber, e inquirir, e buscar a sabedoria e a razão de tudo, e para conhecer que a impiedade é insensatez e que a estultícia é loucura.

26 E eu achei uma coisa mais amarga do que a morte, a mulher cujo coração são laços e redes, e cujas mãos são grilhões; quem agradar a Deus escapará dela; mas o pecador virá a ser preso por ela.

27 Vedes aqui, isto achei, diz o pregador, conferindo uma coisa com a outra para achar a causa;

28 causa que ainda busco, mas não a achei; um homem entre mil achei eu, mas uma mulher entre todas, essa não achei.

29 Eis que isto tão-somente achei: que Deus fez o homem reto, mas os homens buscaram muitos artifícios.