1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

2 ‹‹Ne zamana dek böyle konuşacaksın? 2 Sözlerin sert rüzgar gibi.

3 Tanrı adaleti saptırır mı, 2 Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

4 Oğulların ona karşı günah işlediyse, 2 İsyanlarının cezasını vermiştir.

5 Ama sen gayretle Tanrıyı arar, 2 Her Şeye Gücü Yetene yalvarırsan,

6 Temiz ve doğruysan, 2 O şimdi bile senin için kolları sıvayıp 2 Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

7 Başlangıcın küçük olsa da, 2 Sonun büyük olacak.

8 ‹‹Lütfen, önceki kuşaklara sor, 2 Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

9 Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, 2 Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

10 Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, 2 İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

11 ‹‹Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? 2 Susuz yerde saz büyür mü?

12 Henüz yeşilken, kesilmeden, 2 Otlardan önce kururlar.

13 Tanrıyı unutan herkesin sonu böyledir, 2 Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

14 Onun güvendiği şey kırılır, 2 Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

15 Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, 2 Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

16 Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, 2 Dalları bahçenin üzerinden aşar;

17 Kökleri taş yığınına sarılır, 2 Çakılların arasında yer aranır.

18 Ama yerinden sökülürse, 2 Yeri, ‹Seni hiç görmedim› diyerek onu yadsır.

19 İşte sevinci böyle son bulur, 2 Yerinde başka bitkiler biter.

20 ‹‹Tanrı kusursuz insanı reddetmez, 2 Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

21 O senin ağzını yine gülüşle, 2 Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

22 Düşmanlarını utanç kaplayacak, 2 Kötülerin çadırı yok olacaktır.››

1 Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

2 Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?

3 Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?

4 Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.

5 Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,

6 Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.

7 Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.

8 Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;

9 Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.

10 Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.

11 Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?

12 En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.

13 Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,

14 Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.

15 Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.

16 Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;

17 Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;

18 Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin:Mi vin ne vidis.

19 Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.

20 Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.

21 Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.

22 Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.