1 RAB hileli teraziden iğrenir, 2 Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.

2 Küstahlığın ardından utanç gelir, 2 Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.

3 Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir, 2 Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.

4 Gazap günü servet işe yaramaz, 2 Oysa doğruluk ölümden kurtarır.

5 Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler, 2 Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.

6 Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır, 2 Ama haini kendi hırsı ele verir.

7 Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur, 2 Güvendiği güç de biter.

8 Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur, 2 Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.

9 Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür, 2 Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.

10 Doğruların başarısına kent bayram eder, 2 Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.

11 Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir, 2 Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.

12 Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur, 2 Akıllı kişiyse dilini tutar.

13 Dedikoducu sır saklayamaz, 2 Oysa güvenilir insan sırdaş olur.

14 Yol göstereni olmayan ulus düşer, 2 Danışmanı bol olan zafere gider.

15 Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür, 2 Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.

16 Sevecen kadın onurfç, 2 Zorbalarsa yalnızca servet kazanır. geçiyor: ‹‹Ama doğruluktan nefret eden kadın onursuzluk tahtıdır. Tembeller servetten yoksun olur.››

17 İyilikseverin yararı kendinedir, 2 Gaddarsa kendi başına bela getirir.

18 Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır, 2 Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.

19 Yürekten doğru olan yaşama kavuşur, 2 Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.

20 RAB sapık yürekliden iğrenir, 2 Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.

21 Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz, 2 Doğruların soyuysa kurtulur.

22 Sağduyudan yoksun kadının güzelliği, 2 Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.

23 Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır, 2 Kötülerin umutlarıysa gazapla.

24 Eliaçık olan daha çok kazanır, 2 Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.

25 Cömert olan bolluğa erecek, 2 Başkasına su verene su verilecek.

26 Halk buğday istifleyeni lanetler, 2 Ama buğday satanı kutsar.

27 İyiliği amaç edinen beğeni kazanır, 2 Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.

28 Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek, 2 Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.

29 Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir, 2 Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.

30 Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer, 2 Bilge kişi insanları kazanır.

31 Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, 2 Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.

1 Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.

2 Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.

3 La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.

4 Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.

5 La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.

6 La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.

7 Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.

8 Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.

9 Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.

10 Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.

11 Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.

12 Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.

13 Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.

14 Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.

15 Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.

16 Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.

17 Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.

18 Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.

19 Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.

20 Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.

21 Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.

22 Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.

23 La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.

24 Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.

25 Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.

26 Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.

27 Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.

28 Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.

29 Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.

30 La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.

31 Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!