1 Süleymanın Ezgiler Ezgisi.
2 Beni dudaklarıyla öptükçe öpsün! 2 Çünkü aşkın şaraptan daha tatlı.
3 Ne güzel kokuyor sürdüğün esans, 2 Dökülmüş esans sanki adın, 2 Kızlar bu yüzden seviyor seni.
4 Al götür beni, haydi koşalım! Kral beni odasına götürsün. Seninle coşup seviniriz, 2 Aşkını şaraptan çok överiz. Ne kadar haklılar seni sevmekte!
5 Esmerim ben, ama güzelim, 2 Ey Yeruşalim kızları! 2 Kedarın çadırları gibi, 2 Süleymanın çadır bezleri gibi kara.
6 Bakmayın esmer olduğuma, 2 Güneş kararttı beni. 2 Çünkü kızdılar bana erkek kardeşlerim, 2 Bağlara bakmakla görevlendirdiler. 2 Ama kendi bağıma bakmadım.
7 Ey sevgilim, söyle bana, sürünü nerede otlatıyorsun, 2 Öğleyin nerede yatırıyorsun? 2 Neden arkadaşlarının sürüleri yanında 2 Yüzünü örten bir kadın durumuna düşeyim? gösterirdi.
8 Ey güzeller güzeli, 2 Bilmiyorsan, 2 Sürünün izine çık, 2 Çobanların çadırları yanında 2 Oğlaklarını otlat.
9 Firavunun arabalarına koşulu kısrağa benzetiyorum seni, aşkım benim!
10 Yanakların süslerle, 2 Boynun gerdanlıklarla ne güzel!
11 Sana gümüş düğmelerle altın süsler yapacağız.
12 Kral divandayken, 2 Hintsümbülümün güzel kokusu yayıldı.
13 Memelerim arasında yatan 2 Mür dolu bir kesedir benim için sevgilim;
14 Eyn-Gedi bağlarında 2 Bir demet kına çiçeğidir benim için sevgilim.
15 Ah, ne güzelsin, aşkım, ah, ne güzel! 2 Gözlerin tıpkı birer güvercin!
16 Ne yakışıklısın, sevgilim, ah, ne çekici! 2 Yeşilliktir yatağımız.
17 Sedir ağaçlarıdır evimizin kirişleri, 2 Tavanımızın tahtaları ardıçlar.
1 Il Cantico de’ cantici di Salomone
2 BACIMI egli de’ baci della sua bocca; Perciocchè i tuoi amori son migliori che il vino.
3 Per l’odore de’ tuoi preziosi olii odoriferi, Il tuo nome è un olio odorifero sparso, Ti amano le fanciulle.
4 Tirami, noi correremo dietro a te; Il re mi ha introdotta nelle sue camere; Noi gioiremo, e ci rallegreremo in te; Noi ricorderemo i tuoi amori, anzi che il vino; Gli uomini diritti ti amano.
5 O figliuole di Gerusalemme, io son bruna, ma bella; Come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
6 Non riguardate che io son bruna; Perciocchè il sole mi ha tocca co’ suoi raggi; I figliuoli di mia madre si sono adirati contro a me; Mi hanno posta guardiana delle vigne; Io non ho guardata la mia vigna, che è mia
7 O tu, il qual l’anima mia ama, dichiarami Ove tu pasturi la greggia, Ed ove tu la fai posare in sul mezzodì; Perciocchè, perchè sarei io come una donna velata Presso alle mandre de’ tuoi compagni?
8 Se tu nol sai, o la più bella d’infra le femmine, Esci seguendo la traccia delle pecore, E pastura le tue caprette. Presso alle tende de’ pastori.
9 AMICA mia, io ti assomiglio alle cavalle Che sono a’ carri di Faraone.
10 Le tue guance son belle ne’ lor fregi, E il tuo collo ne’ suoi monili.
11 Noi ti faremo de’ fregi d’oro Con punti d’argento
12 Mentre il re è nel suo convito, Il mio nardo ha renduto il suo odore.
13 Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, Che passa la notte sul mio seno.
14 Il mio amico m’è un grappolo di cipro Delle vigne di En-ghedi.
15 Eccoti bella, amica mia, eccoti bella; I tuoi occhi somigliano quelli de’ colombi.
16 Eccoti bello, amico mio, ed anche piacevole; Il nostro letto eziandio è verdeggiante.
17 Le travi delle nostre case son di cedri, I nostri palchi son di cipressi