1 Nereye gitti sevgilin, 2 Ey güzeller güzeli, 2 Ne yana yöneldi? 2 Biz de onu arayalım seninle birlikte!

2 Bahçesine indi sevgilim, 2 Güzel kokulu tarhlara, 2 Bahçede gezinmek, zambak toplamak için.

3 Ben sevgilime aitim, sevgilim de bana, 2 Gezinip duruyor zambaklar arasında.

4 Sevgilim, Tirsa kadar güzelsin, 2 Yeruşalim kadar şirin, 2 Sancak açmış bir ordu kadar görkemli. ‹‹Hoş, güzel›› anlamına gelir.

5 Çevir gözlerini benden, 2 Çünkü şaşırtıyorlar beni. 2 Gilat Dağının yamaçlarından inen 2 Keçi sürüsünü andırıyor siyah saçların.

6 Yeni yıkanmış, sudan çıkmış dişi koyun sürüsü gibi dişlerin, 2 Hepsinin ikizi var; 2 Yavrusunu yitiren yok aralarında.

7 Peçenin ardındaki yanakların 2 Nar parçası sanki.

8 Altmış kraliçe, 2 Seksen cariye, 2 Sayısız bakire kız olabilir;

9 Ama bir tanedir benim eşsiz güvercinim, 2 Biricik kızıdır annesinin, 2 Gözbebeği kendisini doğuranın. 2 Kızlar sevgilimi görünce, ‹‹Ne mutlu ona!›› dediler. 2 Kraliçeler, cariyeler onu övdüler.

10 Kimdir bu kadın? 2 Şafak gibi beliren, 2 Ay kadar güzel, 2 Güneş kadar parlak, 2 Sancak açmış bir ordu kadar görkemli.

11 Ceviz bahçesine indim, 2 Yeşermiş vadiyi göreyim diye; 2 Asma tomurcuk verdi mi, 2 Narlar çiçek açtı mı bakayım diye.

12 Nasıl oldu farkına varmadan, 2 Tutkum bindirdi beni soylu halkımın savaş arabalarına.

13 Dön, geri dön, ey Şulamlı kız, 2 Dön, geri dön de seni seyredelim. Niçin Şulamlı kızı seyretmek istiyorsunuz, 2 Mahanayim oyununu seyredercesine? anlamına gelebilir.

1 Ove è andato il tuo amico, O la più bella d’infra le femmine? Dove si è volto l’amico tuo, E noi lo cercheremo teco?

2 Il mio amico è disceso nel suo orto, All’aie degli aromati, Per pasturar la sua greggia negli orti, E per coglier gigli.

3 Io son dell’amico mio; e l’amico mio, Che pastura la sua greggia fra i gigli, è mio

4 Amica mia, tu sei bella come Tirsa, Vaga come Gerusalemme, Tremenda come campi a bandiere spiegate.

5 Rivolgi gli occhi tuoi, che non mi guardino fiso; Perciocchè essi mi sopraffanno; I tuoi capelli son come una mandra di capre Che pendono dai fianchi di Galaad.

6 I tuoi denti son simili ad una mandra di pecore Che salgono fuor del lavatoio, Le quali hanno tutte due gemelli, E fra esse non ve n’è alcuna senza figlio.

7 La tua tempia, per entro la tua chioma, È simile ad un pezzo di melagrana.

8 Vi son sessanta regine, ed ottanta concubine, E fanciulle senza numero;

9 Ma la colomba mia, la compiuta mia, È unica; ella è unica a sua madre, E singolare a quella che l’ha partorita; Le fanciulle l’hanno veduta, e l’hanno celebrata beata; Le regine altresì, e le concubine, e l’hanno lodata.

10 Chi è costei, che apparisce simile all’alba, Bella come la luna, pura come il sole, Tremenda come campi a bandiere spiegate?

11 Io son discesa al giardino delle noci, Per veder le piante verdeggianti della valle, Per veder se le viti mettevano le lor gemme, E i melagrani le lor bocce.

12 Io non mi sono avveduta che il mio desiderio mi ha renduta simile A’ carri di Amminadab.

13 Ritorna, ritorna, o Sullamita; Ritorna, ritorna, che noi ti miriamo. Perchè mirate la Sullamita Come una danza a due schiere?