1 Ben Şaron çiğdemiyim, 2 Vadilerin zambağıyım.

2 Dikenlerin arasında bir zambağa benzer 2 Kızların arasında aşkım.

3 Orman ağaçları arasında bir elma ağacına benzer 2 Delikanlıların arasında sevgilim. 2 Onun gölgesinde oturmaktan zevk alırım, 2 Tadı damağımda kalır meyvesinin.

4 Ziyafet evine götürdü beni, 2 Üzerimdeki sancağı aşktı.

5 Güçlendirin beni üzüm pestiliyle, 2 Canlandırın elmayla, 2 Çünkü aşk hastasıyım ben.

6 Sol eli başımın altında, 2 Sağ eli sarsın beni.

7 Dişi ceylanlar, 2 Yabanıl dişi geyikler üstüne 2 Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! 2 Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, 2 Gönlü hoş olana dek.

8 İşte! Sevgilimin sesi! 2 Dağların üzerinden sekerek, 2 Tepelerin üzerinden sıçrayarak geliyor.

9 Sevgilim ceylana benzer, sanki bir geyik yavrusu. 2 Bakın, duvarımızın ardında duruyor, 2 Pencerelerden bakıyor, 2 Kafeslerden seyrediyor.

10 Sevgilim şöyle dedi: 2 ‹‹Kalk, gel aşkım, güzelim.

11 Bak, kış geçti, 2 Yağmurların ardı kesildi,

12 Çiçekler açtı, 2 Şarkı mevsimi geldi, 2 Kumrular ötüşmeye başladı beldemizde.

13 İncir ağacı ilk meyvesini verdi, 2 Yeşeren asmalar mis gibi kokular saçmakta. 2 Kalk, gel aşkım, güzelim.››

14 Kaya kovuklarında, 2 Uçurum kenarlarında gizlenen güvercinim! 2 Boyunu bosunu göster bana, 2 Sesini duyur; 2 Çünkü sesin tatlı, boyun bosun güzeldir.

15 Yakalayın tilkileri bizim için, 2 Bağları bozan küçük tilkileri; 2 Çünkü bağlarımız yeşerdi.

16 Sevgilim benimdir, ben de onun, 2 Zambaklar arasında gezinirfç durur.

17 Ey sevgilim, gün serinleyip gölgeler uzayana dek, 2 Engebeli dağlar üzerinde bir ceylan gibi, 2 Geyik yavrusu gibi ol!

1 Io son la rosa di Saron, Il giglio delle valli.

2 Quale è il giglio fra le spine, Tale è l’amica mia fra le fanciulle

3 Quale è il melo fra gli alberi d’un bosco, Tale è il mio amico fra i giovani; Io ho desiderato d’esser all’ombra sua, E mi vi son posta a sedere; E il suo frutto è stato dolce al mio palato.

4 Egli mi ha condotta nella casa del convito, E l’insegna ch’egli mi alza è: Amore.

5 Confortatemi con delle schiacciate d’uva, Sostenetemi con de’ pomi, Perciocchè io languisco d’amore.

6 Sia la sua man sinistra sotto al mio capo, Ed abbraccimi la sua destra.

7 IO vi scongiuro, o figliuole di Gerusalemme, Per le cavriuole, e per le cerve della campagna, Che voi non isvegliate l’amor mio, e non le rompiate il sonno, Finchè non le piaccia

8 Ecco la voce del mio amico; Ecco, egli ora viene Saltando su per i monti, Saltellando su per i colli.

9 L’amico mio è simile ad un cavriuolo, O ad un cerbiatto; Ecco ora sta dietro alla nostra parete, Egli riguarda per le finestre, Egli si mostra per i cancelli.

10 Il mio amico mi ha fatto motto, e mi ha detto: Levati, amica mia, bella mia, e vientene.

11 Perciocchè, ecco, il verno è passato; Il tempo delle gran piogge è mutato, ed è andato via;

12 I fiori si veggono sulla terra; Il tempo del cantare è giunto, E s’ode la voce della tortola nella nostra contrada.

13 Il fico ha messi i suoi ficucci, E le viti fiorite rendono odore; Levati, amica mia, bella mia, e vientene

14 O colomba mia, che stai nelle fessure delle rocce, Ne’ nascondimenti de’ balzi, Fammi vedere il tuo aspetto, Fammi udir la tua voce; Perciocchè la tua voce è soave, e il tuo aspetto è bello.

15 Pigliateci le volpi, Le piccole volpi che guastano le vigne, Le nostre vigne fiorite.

16 Il mio amico è mio, ed io son sua; Di lui, che pastura la greggia fra i gigli.

17 Ritornatene, amico mio, A guisa di cavriuolo o di cerbiatto, Sopra i monti di Beter, Finchè spiri l’aura del giorno, E che le ombre se ne fuggano