1 Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB, 2 Çünkü beni kurtardın, 2 Düşmanlarımı bana güldürmedin.

2 Ya RAB Tanrım, 2 Sana yakardım, bana şifa verdin.

3 Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın, 2 Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.

4 Ey RABbin sadık kulları, Onu ilahilerle övün, 2 Kutsallığını anarak Ona şükredin.

5 Çünkü öfkesi bir an sürer, 2 Lütfu ise bir ömür; 2 Gözyaşlarınız belki bir gece akar, 2 Ama sabahla sevinç doğar.

6 Huzur duyunca dedim ki, 2 ‹‹Asla sarsılmayacağım!››

7 Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi 2 Sarsılmaz kıldın; 2 Ama sen yüzünü gizleyince, 2 Dehşete düştüm.

8 Ya RAB, sana sesleniyorum, 2 Rabbe yalvarıyorum:

9 ‹‹Ne yararı olur senin için dökülen kanımın, 2 Ölüm çukuruna inersem? 2 Toprak sana övgüler sunar mı, 2 Senin sadakatini ilan eder mi?

10 Dinle, ya RAB, acı bana; 2 Yardımcım ol, ya RAB!››

11 Yasımı şenliğe döndürdün, 2 Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.

12 Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın! 2 Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.

1 Ein Psalm, zu singen von der Einweihung des Hauses Davids.

2 Ich preise dich, HErr, denn du hast mich erhöhet und lässest meine Feinde sich nicht über mich freuen.

3 HErr, mein GOtt, da ich schrie zu dir, machtest du mich gesund.

4 HErr, du hast meine Seele aus der Hölle geführet; du hast mich lebendig behalten, da die in die Hölle fuhren.

5 Ihr Heiligen, lobsinget dem HErrn; danket und preiset seine Heiligkeit!

6 Denn sein Zorn währet einen Augenblick, und er hat Lust zum Leben; den Abend lang währet das Weinen, aber des Morgens die Freude.

7 Ich aber sprach, da mir‘s wohl ging: Ich werde nimmermehr daniederliegen.

8 Denn, HErr, durch dein Wohlgefallen hast du meinen Berg stark gemacht. Aber da du dein Antlitz verbargest, erschrak ich.

9 Ich will, HErr, rufen zu dir; dem HErrn will ich flehen.

10 Was ist nütze an meinem Blut, wenn ich tot bin? Wird dir auch der Staub danken und deine Treue verkündigen?

11 HErr, höre und sei mir gnädig; HErr, sei mein Helfer!

12 Du hast mir meine Klage verwandelt in einen Reigen; du hast meinen Sack ausgezogen und mich mit Freuden gegürtet,

13 auf daß dir lobsinge meine Ehre und nicht stille werde. HErr, mein GOtt, ich will dir danken in Ewigkeit.