1 Ekmeğini suya at, 2 Çünkü günler sonra onu bulursun. alıp paranı ticarete yatırarak geçimini sağla›› ya da ‹‹İhtiyacı olanlara ver›› anlamına gelir.

2 Yedi, hatta sekiz kişiye pay ver, 2 Çünkü ülkenin başına ne felaket geleceğini bilemezsin.

3 Bulutlar su yüklüyse, 2 Yeryüzüne döker yağmurlarını. 2 Ağaç ister güneye ister kuzeye devrilsin, 2 Devrildiği yerde kalır.

4 Rüzgarı gözeten ekmez, 2 Bulutlara bakan biçmez.

5 Ana rahmindeki çocuğun nasıl ruh ve beden aldığını bilmediğin gibi, 2 Her şeyi yaratan Tanrının yaptıklarını da bilemezsin.

6 Tohumunu sabah ek, 2 Akşam da elin boş durmasın. 2 Çünkü bu mu iyi, şu mu, 2 Yoksa ikisi de aynı sonucu mu verecek, bilemezsin.

7 Işık tatlıdır, 2 Güneşi görmek güzeldir.

8 Evet, insan uzun yıllar yaşarsa, 2 Sevinçle yaşasın. 2 Ama karanlık günleri unutmasın, 2 Çünkü onlar da az değil. 2 Gelecek her şey boştur.

9 Ey delikanlı, gençliğinle sevin, 2 Bırak gençlik günlerinde yüreğin sevinç duysun. 2 Gönlünün isteklerini, gözünün gördüklerini izle, 2 Ama bil ki, bütün bunlar için Tanrı seni yargılayacaktır.

10 Öyleyse at tasayı yüreğinden, 2 Uzaklaştır derdi bedeninden. 2 Çünkü gençlik de dinçlik de boştur.

1 ECHA tu pan sobre las aguas; que después de muchos días lo hallarás.

2 Reparte á siete, y aun á ocho: porque no sabes el mal que vendrá sobre la tierra.

3 Si las nubes fueren llenas de agua, sobre la tierra la derramarán: y si el árbol cayere al mediodía, ó al norte, al lugar que el árbol cayere, allí quedará.

4 El que al viento mira, no sembrará; y el que mira á las nubes, no segará.

5 Como tú no sabes cuál es el camino del viento, ó como se crían los huesos en el vientre de la mujer preñada, así ignoras la obra de Dios, el cual hace todas las cosas.

6 Por la mañana siembra tu simiente, y á la tarde no dejes reposar tu mano: porque tú no sabes cuál es lo mejor, si esto ó lo otro, ó si ambas á dos cosas son buenas.

7 Suave ciertamente es la luz, y agradable á los ojos ver el sol:

8 Mas si el hombre viviere muchos años, y en todos ellos hubiere gozado alegría; si después trajere á la memoria los días de las tinieblas, que serán muchos, todo lo que le habrá pasado, dirá haber sido vanidad.

9 Alégrate, mancebo, en tu mocedad, y tome placer tu corazón en los días de tu juventud; y anda en los caminos de tu corazón, y en la vista de tus ojos: mas sabe, que sobre todas estas cosas te traerá Dios á juicio.

10 Quita pues el enojo de tu corazón, y aparta el mal de tu carne: porque la mocedad y la juventud son vainidad.