1 Yarınla övünme, 2 Çünkü ne getireceğini bilemezsin.

2 Seni kendi ağzın değil, başkaları övsün, 2 Kendi dudakların değil, yabancı övsün.

3 Taş ağırdır, kum bir yüktür, 2 Ama ahmağın kışkırtması ikisinden de ağırdır.

4 Öfke zalim, hiddet azgındır, 2 Ama kıskançlığa kim dayanabilir?

5 Açık bir azar, 2 Gizli tutulan sevgiden iyidir.

6 Düşmanın öpücükleri aldatıcıdır, 2 Ama dostun seni iyiliğin için yaralar.

7 Tok insanın canı balı bile çekmez, 2 Aç kişiye en acı şey tatlı gelir.

8 Yuvasından uzak kalan kuş nasılsa, 2 Yurdundan uzak kalan insan da öyledir.

9 Güzel koku ve buhur canı ferahlatır, 2 Dostun verdiği öğüt insana tatlı gelir.

10 Kendi dostunu da babanın dostunu da bırakma 2 Ve felakete uğradığın gün kardeşinin evine gitme; 2 Yakın komşun uzaktaki kardeşten yeğdir.

11 Oğlum, bilgece davran ki yüreğim sevinsin, 2 Beni ayıplayana yanıt vereyim.

12 İhtiyatlı kişi tehlikeyi görünce saklanır, 2 Bönse öne atılır ve zarar görür.

13 Tanımadığı birine kefil olanın giysisini al; 2 Bir yabancı için yapıyorsa bunu, 2 Giysisini rehin tut.

14 Sabah sabah komşuya verilen gürültülü bir selam 2 Küfür sayılır.

15 Kavgacı kadının dırdırı 2 Yağmurlu günde damlaların dinmeyen sesi gibidir.

16 Böyle bir kadını dizginlemeye kalkmak, 2 Rüzgarı ya da yağı avuçta tutmaya çalışmak gibidir.

17 Demir demiri biler, 2 İnsan da insanı...

18 İncir ağacını budayan meyvesini yer, 2 Efendisine hizmet eden onurlandırılır.

19 Su görüntümüzü nasıl yansıtıyorsa, 2 Yürek de insanın içini yansıtır.

20 Ölüm ve yıkım diyarı insana doymaz, 2 İnsanın gözü de hiç doymaz.

21 Altın ocakta, gümüş potada sınanır, 2 İnsansa aldığı övgüyle sınanır.

22 Ahmağı buğdayla birlikte dibekte tokmakla dövsen bile, 2 Ahmaklığından kurtulmaz.

23 Davarına iyi bak, 2 Sığırlarına dikkat et.

24 Çünkü zenginlik kalıcı değildir 2 Ve taç kuşaktan kuşağa geçmez.

25 Çayır biçilince, yeni çimen çıkınca, 2 Dağlardaki otlar toplanınca,

26 Kuzular seni giydirir, 2 Tekeler tarlanın bedeli olur.

27 Keçilerin sütü yalnız seni değil, 2 Ev halkını, hizmetçilerini de doyurmaya yeter.

1 NO te jactes del día de mañana; Porque no sabes qué dará de sí el día.

2 Alábete el extraño, y no tu boca; El ajeno, y no tus labios.

3 Pesada es la piedra, y la arena pesa; Mas la ira del necio es más pesada que ambas cosas.

4 Cruel es la ira, é impetuoso el furor; Mas ¿quién parará delante de la envidia?

5 Mejor es reprensión manifiesta Que amor oculto.

6 Fieles son las heridas del que ama; Pero importunos los besos del que aborrece.

7 El alma harta huella el panal de miel; Mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.

8 Cual ave que se va de su nido, Tal es el hombre que se va de su lugar.

9 El ungüento y el perfume alegran el corazón: Y el amigo al hombre con el cordial consejo.

10 No dejes á tu amigo, ni al amigo de tu padre; Ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción. Mejor es el vecino cerca que el hermano lejano.

11 Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón, Y tendré qué responder al que me deshonrare.

12 El avisado ve el mal, y escóndese, Mas los simples pasan, y llevan el daño.

13 Quítale su ropa al que fió al extraño; Y al que fió á la extraña, tómale prenda.

14 El que bendice á su amigo en alta voz, madrugando de mañana, Por maldición se le contará.

15 Gotera continua en tiempo de lluvia, Y la mujer rencillosa, son semejantes:

16 El que pretende contenerla, arresta el viento: O el aceite en su mano derecha.

17 Hierro con hierro se aguza; Y el hombre aguza el rostro de su amigo.

18 El que guarda la higuera, comerá su fruto; Y el que guarda á su señor, será honrado.

19 Como un agua se parece á otra, Así el corazón del hombre al otro.

20 El sepulcro y la perdición nunca se hartan: Así los ojos del hombre nunca están satisfechos.

21 El crisol prueba la plata, y la hornaza el oro: Y al hombre la boca del que lo alaba.

22 Aunque majes al necio en un mortero entre granos de trigo á pisón majados, No se quitará de él su necedad.

23 Considera atentamente el aspecto de tus ovejas; Pon tu corazón á tus rebaños:

24 Porque las riquezas no son para siempre; ¿Y será la corona para perpetuas generaciones?

25 Saldrá la grama, aparecerá la hierba, Y segaránse las hierbas de los montes.

26 Los corderos para tus vestidos, Y los cabritos para el precio del campo:

27 Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, Y para sustento de tus criadas.