1 RABbin Petuel oğlu Yoele bildirdikleri.
2 Ey yaşlılar, dinleyin, 2 Ülkede yaşayan herkes, kulak verin: Sizin zamanınızda ya da atalarınızın zamanında 2 Hiç böyle bir şey oldu mu?
3 Bunu çocuklarınıza anlatın; 2 Çocuklarınız kendi çocuklarına, Onların çocukları da bir sonraki kuşağa anlatsınlar.
4 Genç çekirgeden artakalan ürünü olgunlaşmış çekirge yedi, 2 Ondan artakalanı yumurtadan yeni çıkan çekirge yedi; Ondan artakalanı da yavru çekirgeler yedi.
5 Ey sarhoşlar, ayılın ve ağlayın. 2 Ey şarap düşkünleri, tatlı şarap için ağıt yakın. Çünkü şarabınızı ağzınızdan kaptılar.
6 Güçlü ve sayılamayacak kadar büyük bir çekirge ordusu saldırdı ülkeme. 2 Aslan dişine benzer, Dişi aslanın kesici dişlerine benzer dişleri var.
7 Asmalarımı harap ettiler, 2 İncir ağaçlarımı mahvettiler, Kabuklarını soyup yere attılar. 2 Soyulan dallar bembeyaz.
8 Sözlüsünü yitirip çul kuşanan bir genç kız gibi yas tutun.
9 RABbin Tapınağına götürülecek 2 Tahıl ve şarap sunusu yok artık. RABbe hizmet eden kâhinler yas tutuyorlar.
10 Tarlalar harap oldu, toprak acılı. 2 Çünkü tahıl mahvoldu, Yeni şarap tükendi, zeytinyağı kesildi.
11 Arpa, buğday için dövünün, ey ırgatlar, 2 Ağıt yakın, ey bağcılar, Çünkü tarlaların ürünü yok oldu.
12 Asmalar kurudu, incir ağaçları soldu; 2 Nar, hurma, elma, bütün meyve ağaçları kurudu. İnsanoğlunun sevinci yok oldu.
13 Ey kâhinler, çul kuşanıp yas tutun. 2 Ey sunakta hizmet edenler, ağıt yakın, Ey Tanrımın hizmetkârları, tapınağa gelin, 2 Çul içinde geceleyin. Çünkü Tanrınızın Tapınağı için 2 Tahıl ve şarap sunusu kalmadı.
14 Oruç için gün belirleyin, özel bir toplantı yapın; 2 Yaşlıları ve ülkede yaşayanların tümünü Tanrınız RABbin Tapınağına toplayıp RABbe yakarın.
15 Eyvahlar olsun! Çünkü RABbin günü yakındır. 2 Her Şeye Gücü Yetenin göndereceği yıkım gibi geliyor o gün.
16 Yiyeceğimiz gözümüzün önünde yok edildi. 2 Tanrımızın Tapınağında sevinç ve coşku sona erdi.
17 Tohumlar keseklerin altında çürüdü, 2 Tahıl yok oldu, Ambarlar boş kaldı, depolar yıkıldı.
18 Hayvanlar nasıl da inliyor! 2 Sığır sürüleri çaresiz. Çünkü otlaklar kurudu. 2 Koyun sürüleri perişan oldu.
19 Ya RAB, sana yakarıyorum. 2 Çünkü ateş otlakları yok etti, Bütün ağaçları kavurdu.
20 Yabanıl hayvanlar bile sana sesleniyor. 2 Çünkü akarsular kurudu, Ateş otlakları yok etti.
1 Oráculo do Senhor dirigido a Joel, filho de Fatuel.
2 Ouvi isto, anciãos, estai atentos, vós todos habitantes da terra! Aconteceu uma coisa semelhante em vossos dias, ou nos dias de vossos pais?
3 Narrai-o a vossos filhos, vossos filhos a seus filhos, e estes à geração seguinte!
4 O que a lagarta deixou, o gafanhoto devorou; o que deixou o gafanhoto, o roedor devorou; e o que ficou do roedor, o devastador comeu.
5 Despertai, ó ébrios, e chorai; bebedores de vinho, lamentai-vos, porque o suco da vinha foi tirado da vossa boca!
6 Minha terra foi invadida por um povo forte e inumerável; seus dentes são dentes de leão, e tem mandíbulas de leoa.
7 Devastou o meu vinhedo, destruiu minha figueira, descascou-a completamente, lançou-a por terra e seus ramos tornaram-se brancos.
8 Clama como uma virgem cingida de saco para chorar o prometido de sua juventude.
9 Já não há oferta nem libação no templo do Senhor. Os sacerdotes, servos do Senhor, estão de luto.
10 Os campos estão devastados, o solo enlutado. O trigo foi destruído, o mosto perdido, o óleo estragado.
11 Os lavradores estão desamparados, os vinhateiros lamentam-se por causa do trigo e da cevada, porque a colheita foi destruída.
12 A vinha secou, a figueira murchou; a romãzeira, a palmeira, a macieira, todas as árvores definham; a alegria, envergonhada, foi para longe dos homens.
13 Revesti-vos de sacos, sacerdotes, e batei no peito! Lamentai-vos, ministros do altar! Vinde, passai a noite vestidos de saco, servos de meu Deus!
14 Publicai o jejum, convocai a assembléia, reuni os anciãos e toda a população no templo do Senhor, vosso Deus,
15 e clamai ao Senhor: Ai, que dia! O dia do Senhor, com efeito, está próximo, e vem como um furacão desencadeado pelo Todo-poderoso.
16 Acaso não foi sob os nossos olhos que desapareceu todo o mantimento e se desvaneceram do templo de nosso Deus a alegria e o regozijo?
17 As sementes secaram sob os torrões, os celeiros estão vazios, os armazéns, arruinados, porque falta o trigo.
18 Como geme o rebanho, e como anda errante o gado por falta de pastagens! Até mesmo os rebanhos de ovelhas padecem.
19 Clamo a vós, Senhor, porque o fogo devorou a erva do deserto, a chama queimou todas as árvores do campo;
20 os próprios animais selvagens suspiram por vós, porque as correntes das águas secaram, e o fogo devorou a erva do deserto.