1 Ey bütün halklar, dinleyin! 2 Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
2 Halk çocukları, bey çocukları, 2 Zenginler, yoksullar!
3 Bilgelik dökülecek ağzımdan, 2 Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
4 Kulak vereceğim özdeyişlere, 2 Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
5 Niçin korkayım kötü günlerde 2 Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
6 Onlar varlıklarına güvenir, 2 Büyük servetleriyle böbürlenirler.
7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, 2 Tanrıya fidye veremez.
8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, 2 Kimse ödemeye yeltenmemeli.
9 Böyle olmasa, 2 Sonsuza dek yaşar insan, 2 Mezar yüzü görmez.
10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, 2 Aptallarla budalaların yok olduğunu. 2 Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
11 Mezarları, sonsuza dek evleri, 2 Kuşaklar boyu konutları olacak, 2 Topraklarına kendi adlarını verseler bile. evleri, kuşaklar boyu konutları olacak››, Masoretik metin ‹‹ ‹Evlerimiz sonsuza dek kalacak› diye düşünüyorlar››.
12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi.
13 Budalaların yolu, 2 Onların sözünü onaylayanların sonu budur. |iSela
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, 2 Ölüm güdecek onları. 2 Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, 2 Cesetleri çürüyecek, 2 Ölüler diyarı onlara konut olacak.
15 Ama Tanrı beni 2 Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak 2 Ve yanına alacak. |iSela
16 Korkma biri zenginleşirse, 2 Evinin görkemi artarsa.
17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, 2 Görkemi onunla mezara gitmez.
18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile, 2 Başarılı olunca övülse bile.
19 Atalarının kuşağına katılacak, 2 Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi.
1 To the Overseer. -- By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.
2 Both low and high, together rich and needy.
3 My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
4 I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:
5 Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.
6 Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.
7 A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.
8 And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased -- to the age.
9 And still he liveth for ever, He seeth not the pit.
10 For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.
11 Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.
12 And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.
13 This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. Selah.
14 As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him.
15 Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. Selah.
16 Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,
17 For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.
18 For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)
19 It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.
20 Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!