1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.

2 Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.

3 Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.

4 Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, HEERE! Gij weet het alles.

5 Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.

6 De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.

7 Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?

8 Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar.

9 Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;

10 Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.

11 Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.

12 Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.

13 Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.

14 Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.

15 Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.

16 Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

17 Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!

18 Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.

19 O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!

20 Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.

21 Zou ik niet haten HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?

22 Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

23 Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.

24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.

1 〔 大 衛 的 詩 、 交 與 伶 長 。 〕 耶 和 華 阿 、 你 已 經 鑒 察 我 、 認 識 我 .

2 我 坐 下 、 我 起 來 、 你 都 曉 得 . 你 從 遠 處 知 道 我 的 意 念 。

3 我 行 路 、 我 躺 臥 、 你 都 細 察 、 你 也 深 知 我 一 切 所 行 的 。

4 耶 和 華 阿 、 我 舌 頭 上 的 話 、 你 沒 有 一 句 不 知 道 的 .

5 你 在 我 前 後 環 繞 我 、 按 手 在 我 身 上 。

6 這 樣 的 知 識 奇 妙 、 是 我 不 能 測 的 . 至 高 、 是 我 不 能 及 的 。

7 我 往 那 裡 去 躲 避 你 的 靈 . 我 往 那 裡 逃 躲 避 你 的 面 。

8 我 若 升 到 天 上 、 你 在 那 裡 . 我 若 在 陰 間 下 榻 、 你 也 在 那 裡 。

9 我 若 展 開 清 晨 的 翅 膀 、 飛 到 海 極 居 住 .

10 就 是 在 那 裡 、 你 的 手 必 引 導 我 . 你 的 右 手 、 也 必 扶 持 我 。

11 我 若 說 、 黑 暗 必 定 遮 蔽 我 、 我 周 圍 的 亮 光 必 成 為 黑 夜 .

12 黑 暗 也 不 能 遮 蔽 我 使 你 不 見 、 黑 夜 卻 如 白 晝 發 亮 . 黑 暗 和 光 明 、 在 你 看 都 是 一 樣 。

13 我 的 肺 腑 是 你 所 造 的 . 我 在 母 腹 中 、 你 已 覆 庇 我 。

14 我 要 稱 謝 你 、 因 我 受 造 奇 妙 可 畏 . 你 的 作 為 奇 妙 . 這 是 我 心 深 知 道 的 。

15 我 在 暗 中 受 造 、 在 地 的 深 處 被 聯 絡 、 那 時 、 我 的 形 體 並 不 向 你 隱 藏 。

16 我 未 成 形 的 體 質 、 你 的 眼 早 已 看 見 了 . 你 所 定 的 日 子 、 我 尚 未 度 一 日 、 〔 或 作 我 被 造 的 肢 體 尚 未 有 其 一 〕 你 都 寫 在 你 的 冊 上 了 。

17   神 阿 、 你 的 意 念 向 我 何 等 寶 貴 . 其 數 何 等 眾 多 。

18 我 若 數 點 、 比 海 沙 更 多 . 我 睡 醒 的 時 候 、 仍 和 你 同 在 。

19   神 阿 、 你 必 要 殺 戮 惡 人 . 所 以 你 們 好 流 人 血 的 、 離 開 我 去 罷 。

20 因 為 他 們 說 惡 言 頂 撞 你 、 你 的 仇 敵 也 妄 稱 你 的 名 。

21 耶 和 華 阿 、 恨 惡 你 的 、 我 豈 不 恨 惡 他 們 麼 . 攻 擊 你 的 、 我 豈 不 憎 嫌 他 們 麼 。

22 我 切 切 的 恨 惡 他 們 、 以 他 們 為 仇 敵 。

23   神 阿 、 求 你 鑒 察 我 、 知 道 我 的 心 思 、 試 煉 我 、 知 道 我 的 意 念 .

24 看 在 我 裡 面 有 甚 麼 惡 行 沒 有 、 引 導 我 走 永 生 的 道 路 。