1 Ein Maskil; von Ethan, dem Esrachiter.

2 Die Gütigkeiten Jahwes will ich besingen ewiglich, von Geschlecht zu Geschlecht mit meinem Munde kundmachen deine Treue.

3 Denn ich sagte: Auf ewig wird die Güte gebaut werden; die Himmel, in ihnen wirst du feststellen deine Treue.

4 Einen Bund habe ich mit meinem Auserwählten gemacht, habe David, meinem Knechte, geschworen:

5 »Bis in Ewigkeit will ich feststellen deinen Samen, und auf alle Geschlechter hin bauen deinen Thron.« (Sela.)

6 Und die Himmel werden deine Wunder preisen, Jahwe, und deine Treue in der Versammlung der Heiligen.

7 Denn wer in den Wolken ist mit Jahwe zu vergleichen? Wer ist Jahwe gleich unter den Söhnen der Starken?

8 Er ist ein Gott, El gar erschrecklich in der Versammlung Eig. im vertrauten Kreise der Heiligen, und furchtbar über alle, die rings um ihn her sind.

9 Jahwe, Gott der Heerscharen, wer ist mächtig wie du, o Jah? Und deine Treue ist rings um dich her.

10 Du beherrschest des Meeres Toben; Eig. Übermut erheben sich seine Wogen, du stillest sie.

11 Du hast Rahab dh. Ägypten zertreten wie einen Erschlagenen; mit deinem starken Arme hast du deine Feinde zerstreut.

12 Dein sind die Himmel und dein die Erde; der Erdkreis und seine Fülle, du hast sie gegründet.

13 Norden und Süden, du hast sie erschaffen; Tabor und Hermon jubeln in deinem Namen. O. wegen deines Namens

14 Du hast einen gewaltigen Arm, stark ist deine Hand, hoch deine Rechte.

15 Gerechtigkeit und Gericht O. Recht sind deines Thrones Grundfeste; Güte und Wahrheit gehen vor deinem Angesicht her.

16 Glückselig das Volk, das den Jubelschall kennt! Jahwe, im Lichte deines Angesichts wandeln sie.

17 In deinem Namen O. wegen deines Namens frohlocken sie den ganzen Tag, und durch deine Gerechtigkeit werden sie erhöht.

18 Denn die Zierde O. der Ruhm, Stolz ihrer Stärke bist du; und durch deine Gunst wird erhöht werden Nach and. Lesart: wirst du erhöhen unser Horn.

19 Denn Jahwe O. Jahwes ist unser Schild, und der Heilige O. des Heiligen Israels unser König.

20 Dazumal redetest du im Gesicht von deinem Frommen Nach and. Lesart: zu deinen Frommen und sagtest: Hilfe habe ich auf einen Mächtigen O. Helden gelegt, ich habe einen Auserwählten erhöht aus dem Volke.

21 Ich habe David gefunden, meinen Knecht, mit meinem heiligen Öle habe ich ihn gesalbt

22 mit welchem fest bleiben soll meine Hand, und mein Arm soll ihn stärken.

23 Nicht soll ihn drängen O. überfallen der Feind, und der Sohn der Ungerechtigkeit ihn nicht bedrücken;

24 und ich will seine Bedränger vor ihm zerschmettern, und seine Hasser will ich schlagen.

25 Und meine Treue und meine Güte werden mit ihm sein, und durch meinen Namen wird sein Horn erhöht werden.

26 Und ich will seine Hand an das Meer legen, und seine Rechte an die Ströme.

27 Er wird mir zurufen: Mein Vater bist du, mein Gott, El und der Fels meiner Rettung!

28 So will auch ich ihn zum Erstgeborenen machen, zum Höchsten der Könige der Erde.

29 Ewig will ich ihm meine Güte bewahren, und mein Bund soll ihm fest bleiben.

30 Und ich will seinen Samen einsetzen für immer, und seinen Thron wie die Tage der Himmel.

31 Wenn seine Söhne mein Gesetz verlassen und nicht wandeln in meinen Rechten,

32 wenn sie meine Satzungen entweihen und meine Gebote nicht halten,

33 so werde ich mit der Rute heimsuchen ihre Übertretung, und mit Schlägen ihre Ungerechtigkeit.

34 Aber meine Güte werde ich nicht von ihm weichen lassen, und nicht verleugnen meine Treue.

35 Nicht werde ich entweihen meinen Bund, und nicht ändern, was hervorgegangen ist aus meinen Lippen.

36 Einmal O. Eines habe ich geschworen bei meiner Heiligkeit: Wenn ich dem David lüge!

37 Sein Same wird ewig sein, und sein Thron wie die Sonne vor mir;

38 ewiglich wird er feststehen wie der Mond; und der Zeuge in den Wolken ist treu. (Sela.)

39 Du aber hast verworfen und verstoßen, bist sehr zornig gewesen gegen deinen Gesalbten;

40 Du hast verworfen den Bund deines Knechtes, hast zu Boden entweiht seine Krone;

41 Du hast niedergerissen alle seine Mauern, hast seine Festen in Trümmer gelegt.

42 Es haben ihn beraubt alle, die des Weges vorübergehen; er ist zum Hohn geworden seinen Nachbarn.

43 Du hast erhöht die Rechte seiner Bedränger, hast erfreut alle seine Feinde;

44 auch hast du zurückgewandt die Schärfe seines Schwertes, und hast ihn nicht bestehen lassen im Kampfe;

45 Du hast aufhören lassen seinen Glanz und zur Erde gestürzt seinen Thron;

46 Du hast verkürzt die Tage seiner Jugend, mit Schmach hast du ihn bedeckt. (Sela.)

47 Bis wann, Jahwe, willst du dich immerfort verbergen, soll wie Feuer brennen dein Grimm?

48 Gedenke, was meine Lebensdauer ist, zu welcher Nichtigkeit du alle Menschenkinder erschaffen hast!

49 Welcher Mann lebt und wird den Tod nicht sehen, wird seine Seele befreien von der Gewalt des Scheols? (Sela.)

50 Wo sind, o Herr, deine früheren Gütigkeiten, die du David zugeschworen hast in deiner Treue?

51 Gedenke, Herr, des Hohnes deiner Knechte, daß ich in meinem Busen trage den Hohn all der vielen Und. l.: trage den Schimpf vieler Völker,

52 womit deine Feinde gehöhnt haben, Jahwe, womit sie gehöhnt haben die Fußstapfen deines Gesalbten!

53 Gepriesen sei Jahwe ewiglich! Amen, ja, Amen!

1 Instruo de Etan, la Ezraĥido. La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia buŝo.

2 Ĉar mi diris:Por eterne estas fundamentita la boneco, En la ĉielo estas fortikigita Via fideleco.

3 Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi ĵuris al David, Mia sklavo:

4 Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por ĉiuj generacioj. Sela.

5 Kaj la ĉielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.

6 Ĉar kiu en la ĉielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?

7 Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por ĉiuj, kiuj Lin ĉirkaŭas.

8 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en ĉio, kio Vin ĉirkaŭas.

9 Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam leviĝas ĝiaj ondoj, Vi ilin kvietigas.

10 Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.

11 Al Vi apartenas la ĉielo, kaj ankaŭ al Vi apartenas la tero; La universon, kaj ĉion, kio ĝin plenigas, Vi fondis.

12 La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj Ĥermon prikantas Vian nomon.

13 Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.

14 Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras antaŭ Via vizaĝo.

15 Feliĉa estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via vizaĝo ili marŝas;

16 Pro Via nomo ili ĝojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.

17 Ĉar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro altiĝas nia korno.

18 Ĉar de la Eternulo estas nia ŝildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia reĝo.

19 Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris:Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.

20 Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin ŝmiris.

21 Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.

22 Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.

23 Kaj Mi disbatos antaŭ lia vizaĝo liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.

24 Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo altiĝos lia korno.

25 Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.

26 Li vokos Min:Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.

27 Kaj Mi faros lin unuenaskito, Ĉefo super la reĝoj de la tero.

28 Por ĉiam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.

29 Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longedaŭra kiel la ĉielo.

30 Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laŭ Miaj leĝoj;

31 Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:

32 Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;

33 Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;

34 Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia buŝo, Mi ne ŝanĝos.

35 Unu aferon Mi ĵuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;

36 Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaŭ Mi.

37 Kiel la luno, ĝi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la ĉielo ĝi estos fidinda. Sela.

38 Sed nun Vi forpuŝis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.

39 Vi disigis la interligon kun Via sklavo, Ĵetis sur la teron lian kronon.

40 Vi detruis ĉiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikaĵojn.

41 Prirabas lin ĉiuj pasantoj; Li fariĝis mokataĵo por siaj najbaroj.

42 Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi ĝojigis ĉiujn liajn kontraŭulojn.

43 Vi returnis la tranĉon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.

44 Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi ĵetis sur la teron.

45 Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. Sela.

46 Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi kaŝos Vin senĉese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?

47 Ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, Por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn.

48 Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de Ŝeol? Sela.

49 Kie estas Viaj antaŭaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi ĵuris al David per Via fideleco?

50 Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de ĉiuj multaj popoloj,

51 Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la paŝosignojn de Via sanktoleito.

52 Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!