Salmos 18 - Bíblia Online

Dem Vorsänger. Von dem Knechte Jahwes, von David, der die Worte dieses Liedes zu Jahwe redete an dem Tage, als Jahwe ihn errettet hatte aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls. Vergl. [2.Sam 2]2 
Und er sprach: Ich liebe dich, Jahwe, meine Stärke! 
Jahwe ist mein Fels und meine Burg und mein Erretter; mein Gott, mein Hort, Eig. Felsen auf ihn werde ich trauen, mein Schild und das Horn meines Heils, meine hohe Feste. 
Ich werde Jahwe anrufen, der zu loben ist, und ich werde gerettet werden von meinen Feinden. 
Es umfingen mich die Bande des Todes, und die Ströme Eig. Wildbäche Belials erschreckten O. überfielen; so auch [2.Sam 22,5] mich; 
die Bande des Scheols umringten mich, es ereilten mich die Fallstricke des Todes. 
In meiner Bedrängnis rief ich zu Jahwe, und ich schrie zu meinem Gott; er hörte aus seinem Tempel Eig. Palast meine Stimme, und mein Schrei vor ihm kam in seine Ohren. 
Da wankte und bebte die Erde, und die Grundfesten der Berge erzitterten und wankten, weil er entbrannt war. 
Rauch stieg auf von seiner Nase, und Feuer fraß aus seinem Munde; glühende Kohlen brannten aus ihm. 
Und er neigte die Himmel und fuhr hernieder, und Dunkel war unter seinen Füßen. 
Und er fuhr auf einem Cherub und flog daher, und er schwebte auf den Fittichen des Windes. 
Finsternis machte er zu seinem Bergungsort, zu seinem Zelte rings um sich her, Finsternis der Wasser, dichtes Himmelsgewölk. 
Aus dem Glanze vor ihm fuhr sein dichtes Gewölk vorüber, Hagel O. vor ihm durchfuhren sein dichtes Gewölk Hagel und feurige Kohlen. 
Und es donnerte Jahwe in den Himmeln, und der Höchste ließ seine Stimme erschallen, Hagel und feurige Kohlen. 
Und er schoß seine Pfeile und zerstreute sie, dh. die Feinde und er schleuderte Blitze Und. üb.: und der Blitze viel und verwirrte sie. dh. die Feinde 
Und es wurden gesehen die Betten der Wasser, und die Grundfesten des Erdkreises wurden aufgedeckt vor deinem Schelten, Jahwe, vor dem Schnauben des Hauches deiner Nase. 
Er streckte seine Hand aus von der Höhe, er nahm mich, er zog mich aus großen Wassern. 
Er errettete mich von meinem starken Feinde und von meinen Hassern, denn sie waren mächtiger als ich. 
Sie ereilten mich am Tage meines Unglücks, aber Jahwe ward mir zur Stütze. 
Und er führte mich heraus ins Weite, er befreite mich, weil er Lust an mir hatte. 
Jahwe vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände erstattete er mir. 
Denn ich habe die Wege Jahwes bewahrt, und bin von meinem Gott nicht frevelhaft abgewichen. 
Denn alle seine Rechte waren vor mir, und seine Satzungen, ich entfernte sie nicht von mir. 
Und ich war vollkommen O. redlich, untadlig, lauter; so auch [V. 25.30.32] gegen ihn, und hütete mich vor meiner Ungerechtigkeit. 
Und Jahwe erstattete mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen. 
Gegen den Gütigen erzeigst du dich gütig, gegen den vollkommenen Mann erzeigst du dich vollkommen; 
gegen den Reinen erzeigst du dich rein, und gegen den Verkehrten erzeigst du dich entgegenstreitend. Eig. verdreht 
Denn du, du wirst retten das elende Volk, und die hohen Augen wirst du erniedrigen. 
Denn du, du machst meine Leuchte scheinen; Jahwe, mein Gott, erhellt meine Finsternis. 
Denn mit dir werde ich gegen eine Schar anrennen, und mit meinem Gott werde ich eine Mauer überspringen. 
Gott, El sein Weg ist vollkommen; Jahwes Wort ist geläutert; ein Schild ist er allen, die auf ihn trauen. 
Denn wer ist Gott, Eloah außer Jahwe? Und wer ein Fels, als nur unser Gott? 
Der Gott, El der mich mit Kraft umgürtet und vollkommen macht meinen Weg; 
der meine Füße denen der Hindinnen gleich macht, und mich hinstellt auf meine Höhen; 
der meine Hände den Streit lehrt, und meine Arme spannen den ehernen Bogen! 
Und du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Rechte stützte mich, und deine Herablassung machte mich groß. 
Du machtest Raum meinen Schritten unter mir, und meine Knöchel haben nicht gewankt. 
Meinen Feinden jagte ich nach und erreichte sie, und ich kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren. 
Ich zerschmetterte sie, und sie vermochten nicht aufzustehen; sie fielen unter meine Füße. 
Und du umgürtetest mich mit Kraft zum Streite, beugtest unter mich, die wider mich aufstanden. 
Und du hast mir gegeben den Rücken meiner Feinde; und meine Hasser, ich vernichtete sie. 
Sie schrieen, und kein Retter war da zu Jahwe, und er antwortete ihnen nicht. 
Und ich zermalmte sie wie Staub vor dem Winde; wie Straßenkot schüttete ich sie aus. 
Du errettetest mich aus den Streitigkeiten des Volkes; du setztest mich zum Haupte der Nationen; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir. O. diente mir 
Sowie ihr Ohr hörte, gehorchten sie mir; die Söhne der Fremde unterwarfen sich mir mit Schmeichelei. Eig. heuchelten mir dh. Gehorsam 
Die Söhne der Fremde sanken hin und zitterten hervor aus ihren Schlössern. 
Jahwe lebt, und gepriesen sei mein Fels! Und erhoben werde der Gott meines Heils! 
Der Gott, El der mir Rache gab und die Völker mir unterwarf, 
der mich errettete von meinen Feinden. Ja, du erhöhtest mich über die, welche wider mich aufstanden; von dem Manne der Gewalttat befreitest du mich. 
Darum, Jahwe, will ich dich preisen unter den Nationen, und Psalmen singen Eig. und singspielen deinem Namen, 
Dich, der groß macht die Rettungen seines Königs, und Güte erweist seinem Gesalbten, David und seinem Samen ewiglich. 

Al la ĥorestro. De la sklavo de la Eternulo, David, kiu eldiris al la Eternulo la vortojn de ĉi tiu kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul. Kaj li diris: Mi varmege Vin amas, ho Eternulo, mia forteco! 
La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto, Mia Dio, mia forta Roko, kiun mi fidas, Mia ŝildo kaj la korno de mia savo, mia rifuĝejo. 
Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj. 
Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj torentoj pereigaj min teruris; 
La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis, La retoj de la morto min atingis. 
En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi kriis; El Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio al Li atingis Liajn orelojn. 
Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la montoj ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris. 
Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi. 
Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren; Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj. 
Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento. 
El la mallumo Li faris al Si kovron, Tendon Li faris ĉirkaŭ Si el la mallumo de la akvo, densaj nuboj. 
De la brilo antaŭ Li, tra Liaj densaj nuboj, Flugis hajlo kaj brulantaj karboj. 
Kaj la Eternulo ektondris en la ĉielo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon; Hajlon kaj brulantajn karbojn. 
Li ĵetis Siajn sagojn, kaj dispelis ilin; Ĵetis multajn fulmojn, kaj konfuzis ilin. 
Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la akvoj, Kaj nudiĝis la fundamentoj de la universo, De Via minaca voĉo, ho Eternulo, De la kolera spirado de Via nazo. 
Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj; 
Li savas min de mia potenca malamiko, Kaj de miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi. 
Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno. 
Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi. 
La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi. 
Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio. 
Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi. 
Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku. 
Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ la pureco de miaj manoj antaŭ Liaj okuloj. 
Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia, 
Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco. 
Ĉar humilan popolon Vi helpas, Sed altajn okulojn Vi malaltigas. 
Ĉar Vi lumigas mian lumilon; La Eternulo, mia Dio, lumigas mian mallumon. 
Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron, Kaj kun mia Dio mi transsaltas muron. 
La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas. 
Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio? 
Tiu Dio, kiu ĉirkaŭzonas min per forto Kaj perfektigas mian vojon; 
Kiu similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj; 
Kiu instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon. 
Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via dekstra mano subtenas min, Kaj Via favoro min grandigas. 
Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj. 
Mi persekutas miajn malamikojn, kaj mi atingas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas. 
Mi ilin frakasas, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn. 
Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min. 
Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas. 
Ili krias, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili. 
Mi disflugigas ilin, kiel polvon laŭ la vento; Kiel stratan koton mi ilin forĵetas. 
Vi savas min de popola tumulto; Vi faras min ĉefo de la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min. 
Per atentaj oreloj ili obeas min; Aligentuloj respektegas min. 
Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj. 
Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Kaj alte glorata estu la Dio de mia savo: 
Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn, 
Kiu savas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo. 
Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas. 
Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne. 

Salmos 19

Veja também

O significado do Cordeiro de Deus no Antigo e Novo Testamento

5 versículos sobre o amor de Deus demonstrado na cruz