1 Tuj matene la ĉefpastroj, farinte interkonsilon kun la pliaĝuloj kaj skribistoj kaj la tuta sinedrio, ligis Jesuon kaj forkondukis lin kaj transdonis lin al Pilato.

2 Kaj Pilato demandis lin:Ĉu vi estas la Reĝo de la Judoj? Kaj responde li diris al li:Vi diras.

3 Kaj la ĉefpastroj multe lin akuzis.

4 Kaj Pilato denove lin demandis:Ĉu vi respondas nenion? vidu, pri kiom da aferoj oni vin akuzas.

5 Sed Jesuo ankoraŭ nenion respondis, tiel ke Pilato miris.

6 Ĉe tiu festo li kutimis liberigi al ili unu malliberulon, iun ajn, kiun ili pripetis.

7 Kaj estis unu, nomata Barabas, katenita kun la ribelintoj, kiuj en la ribelo faris mortigon.

8 Kaj suprenveninte, la homamaso komencis peti lin pri tio, kion li kutimis fari por ili.

9 Kaj Pilato respondis al ili, dirante:Ĉu vi volas, ke mi liberigu al vi la Reĝon de la Judoj?

10 Ĉar li eksciis, ke pro envio la ĉefpastroj transdonis lin.

11 Sed la ĉefpastroj instigis la homamason, ke prefere li liberigu al ili Barabason.

12 Kaj Pilato, denove respondante, diris al ili:Kion do mi faru al tiu, kiun vi nomas Reĝo de la Judoj?

13 Kaj ili denove ekkriis:Krucumu lin.

14 Kaj Pilato diris al ili:Kial? kian malbonon li faris? Sed ili des pli ekkriis:Krucumu lin.

15 Kaj Pilato, volante kontentigi la homamason, liberigis al ili Barabason, kaj, skurĝinte Jesuon, transdonis lin, por esti krucumita.

16 Kaj la soldatoj forkondukis lin en la korton, kiu estas la Pretorio, kaj kunvokis la tutan kohorton.

17 Kaj ili vestis lin per purpuro, kaj plektinte dornan kronon, surmetis ĝin al li;

18 kaj ili komencis aklami lin:Saluton, Reĝo de la Judoj!

19 Kaj ili frapis lian kapon per kano, kaj kraĉis sur lin, kaj ekgenuinte, kliniĝis al li.

20 Kaj mokinte lin, ili demetis de li la purpuran veston, kaj surmetis liajn proprajn vestojn. Kaj ili elkondukis lin, por krucumi lin.

21 Kaj ili devigis al servado unu preterpasanton, venantan de la kamparo, Simonon, Kirenanon, patron de Aleksandro kaj Rufo, ke li portu lian krucon.

22 Kaj ili kondukis lin al la loko Golgota, tio estas, Loko de Kranio.

23 Kaj ili donis al li vinon kun mirho enmiksita, sed li ne akceptis ĝin.

24 Kaj ili krucumis lin kaj dividis inter si liajn vestojn, ĵetante lotojn sur ili, kion ĉiu el ili ricevu.

25 Kaj estis la tria horo, kaj ili krucumis lin.

26 Kaj la surskribo de lia akuzo estis surskribita:LA REĜO DE LA JUDOJ.

27 Kaj kun li ili krucumis du rabistojn, unu dekstre kaj unu maldekstre de li.

28 Kaj plenumiĝis la Skribo, kiu diras:Kaj li estis alkalkulita al krimuloj.

29 Kaj la preterpasantoj insultis lin, balancante la kapon, kaj dirante:Ha, ha! vi, kiu detruas la sanktejon kaj konstruas ĝin en la daŭro de tri tagoj,

30 savu vin, deirante de la kruco.

31 Tiel same ankaŭ la ĉefpastroj, mokante inter si kun la skribistoj, diris:Aliajn li savis; sin mem li ne povas savi.

32 La Kristo, la Reĝo de Izrael, deiru ja nun de la kruco, por ke ni vidu kaj kredu. Kaj tiuj, kiuj estis krucumitaj kun li, insultis lin.

33 Kaj kiam venis la sesa horo, fariĝis mallumo sur la tuta lando ĝis la naŭa horo.

34 Kaj je la naŭa horo Jesuo kriis per laŭta voĉo:Eloi, Eloi, lama sabaĥtani; tio estas:Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min?

35 Kaj iuj el la apudstarantoj, aŭdinte, diris:Jen li vokas Elijan.

36 Kaj unu kuris, kaj plenigis spongon per vinagro, kaj metinte ĝin sur kanon, donis al li trinki, dirante:Lasu; ni vidu, ĉu venos Elija, por depreni lin.

37 Sed Jesuo, eliginte laŭtan krion, ellasis for la spiriton.

38 Kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en du pecojn de supre ĝis malsupre.

39 Kaj kiam la centestro, kiu apudstaris kontraŭ li, vidis, ke li tiamaniere ellasis for la spiriton, li diris:Vere ĉi tiu viro estis Filo de Dio.

40 Estis ankaŭ virinoj, rigardantaj de malproksime, inter kiuj estis Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Jakobo la malgranda kaj de Joses, kaj Salome;

41 kiuj sekvis lin, kiam li estis en Galileo, kaj servadis al li; kaj multaj aliaj virinoj, kiuj suprenvenis kun li en Jerusalemon.

42 Kaj kiam jam vesperiĝis, pro tio, ke estas la Preparado, tio estas, la tago antaŭ sabato,

43 venis Jozef el Arimateo, honorinda konsilanto, kiu mem atendadis la regnon de Dio; kaj li kuraĝe eniris al Pilato, kaj petis la korpon de Jesuo.

44 Kaj Pilato miris, ĉu li jam mortis; kaj alvokinte la centestron, li demandis lin, ĉu li de longe estas mortinta.

45 Kaj sciiĝinte de la centestro, li donis al Jozef la korpon.

46 Kaj li aĉetis tolaĵon, kaj deprenis lin kaj envolvis lin en la tolaĵo, kaj metis lin en tombon, kiu estis elhakita el ŝtonego; kaj li alrulis ŝtonon al la enirejo de la tombo.

47 Kaj Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Joses, vidis, kien oni metis lin.

1 Немедленно поутру первосвященники со старейшинами и книжниками и весь синедрион составили совещание и, связав Иисуса, отвели и предали Пилату.

2 Пилат спросил Его: Ты Царь Иудейский? Он же сказал ему в ответ: ты говоришь.

3 И первосвященники обвиняли Его во многом.

4 Пилат же опять спросил Его: Ты ничего не отвечаешь? видишь, как много против Тебя обвинений.

5 Но Иисус и на это ничего не отвечал, так что Пилат дивился.

6 На всякий же праздник отпускал он им одного узника, о котором просили.

7 Тогда был в узах [некто], по имени Варавва, со своими сообщниками, которые во время мятежа сделали убийство.

8 И народ начал кричать и просить [Пилата] о том, что он всегда делал для них.

9 Он сказал им в ответ: хотите ли, отпущу вам Царя Иудейского?

10 Ибо знал, что первосвященники предали Его из зависти.

11 Но первосвященники возбудили народ [просить], чтобы отпустил им лучше Варавву.

12 Пилат, отвечая, опять сказал им: что же хотите, чтобы я сделал с Тем, Которого вы называете Царем Иудейским?

13 Они опять закричали: распни Его.

14 Пилат сказал им: какое же зло сделал Он? Но они еще сильнее закричали: распни Его.

15 Тогда Пилат, желая сделать угодное народу, отпустил им Варавву, а Иисуса, бив, предал на распятие.

16 А воины отвели Его внутрь двора, то есть в преторию, и собрали весь полк,

17 и одели Его в багряницу, и, сплетши терновый венец, возложили на Него;

18 и начали приветствовать Его: радуйся, Царь Иудейский!

19 И били Его по голове тростью, и плевали на Него, и, становясь на колени, кланялись Ему.

20 Когда же насмеялись над Ним, сняли с Него багряницу, одели Его в собственные одежды Его и повели Его, чтобы распять Его.

21 И заставили проходящего некоего Киринеянина Симона, отца Александрова и Руфова, идущего с поля, нести крест Его.

22 И привели Его на место Голгофу, что значит: Лобное место.

23 И давали Ему пить вино со смирною; но Он не принял.

24 Распявшие Его делили одежды Его, бросая жребий, кому что взять.

25 Был час третий, и распяли Его.

26 И была надпись вины Его: Царь Иудейский.

27 С Ним распяли двух разбойников, одного по правую, а другого по левую [сторону] Его.

28 И сбылось слово Писания: и к злодеям причтен.

29 Проходящие злословили Его, кивая головами своими и говоря: э! разрушающий храм, и в три дня созидающий!

30 спаси Себя Самого и сойди со креста.

31 Подобно и первосвященники с книжниками, насмехаясь, говорили друг другу: других спасал, а Себя не может спасти.

32 Христос, Царь Израилев, пусть сойдет теперь с креста, чтобы мы видели, и уверуем. И распятые с Ним поносили Его.

33 В шестом же часу настала тьма по всей земле и [продолжалась] до часа девятого.

34 В девятом часу возопил Иисус громким голосом: Элои! Элои! ламма савахфани? – что значит: Боже Мой! Боже Мой! для чего Ты Меня оставил?

35 Некоторые из стоявших тут, услышав, говорили: вот, Илию зовет.

36 А один побежал, наполнил губку уксусом и, наложив на трость, давал Ему пить, говоря: постойте, посмотрим, придет ли Илия снять Его.

37 Иисус же, возгласив громко, испустил дух.

38 И завеса в храме раздралась надвое, сверху донизу.

39 Сотник, стоявший напротив Его, увидев, что Он, так возгласив, испустил дух, сказал: истинно Человек Сей был Сын Божий.

40 Были [тут] и женщины, которые смотрели издали: между ними была и Мария Магдалина, и Мария, мать Иакова меньшего и Иосии, и Саломия,

41 которые и тогда, как Он был в Галилее, следовали за Ним и служили Ему, и другие многие, вместе с Ним пришедшие в Иерусалим.

42 И как уже настал вечер, – потому что была пятница, то есть [день] перед субботою, –

43 пришел Иосиф из Аримафеи, знаменитый член совета, который и сам ожидал Царствия Божия, осмелился войти к Пилату, и просил тела Иисусова.

44 Пилат удивился, что Он уже умер, и, призвав сотника, спросил его, давно ли умер?

45 И, узнав от сотника, отдал тело Иосифу.

46 Он, купив плащаницу и сняв Его, обвил плащаницею, и положил Его во гробе, который был высечен в скале, и привалил камень к двери гроба.

47 Мария же Магдалина и Мария Иосиева смотрели, где Его полагали.