1 Kaj post tio la Sinjoro elektis sepdek aliajn, kaj ilin forsendis duope antaŭ sia vizaĝo en ĉiun urbon kaj ĉiun lokon, kien li mem estis venonta.
2 Kaj li diris al ili:La rikolto estas granda, sed la laborantoj estas malmultaj; petu do la Estron de la rikolto, ke Li sendu laborantojn en Sian rikolton.
3 Iru; jen mi sendas vin kiel ŝafidojn meze de lupoj.
4 Ne portu monujon, nek saketon, nek ŝuojn; kaj salutu neniun sur la vojo.
5 Kaj en kiun ajn domon vi eniros, unue diru:Paco al ĉi tiu domo.
6 Kaj se tie estos filo de paco, via paco restos sur li; sed se ne, ĝi revenos al vi.
7 Kaj en tiu sama domo restu, manĝante kaj trinkante tion, kion ili havas; ĉar la laboranto meritas sian salajron. Ne transiru de domo en domon.
8 Kaj en kiun ajn urbon vi eniros, kaj oni vin akceptos, manĝu tion, kion oni metos antaŭ vin;
9 kaj sanigu la tieajn malsanulojn, kaj diru al ili:La regno de Dio alproksimiĝis al vi.
10 Sed en kiun ajn urbon vi eniros, kaj oni ne akceptos vin, eliru sur ĝiajn stratojn, kaj diru:
11 Eĉ la polvon de via urbo, kiu sin tenas al niaj piedoj, ni deviŝas kontraŭ vin; tamen sciu, ke la regno de Dio alproksimiĝis al vi.
12 Mi diras al vi:Estos pli elporteble en tiu tago por Sodom, ol por tiu urbo.
13 Ve al vi, Ĥorazin! ve al vi, Betsaida! ĉar se en Tiro kaj Cidon estus faritaj tiuj potencaj faroj, kiuj fariĝis en vi, ili jam antaŭ longe pentus, sidante en sakaĵo kaj cindro.
14 Tamen estos pli elporteble por Tiro kaj Cidon en la juĝado, ol por vi.
15 Kaj vi, Kapernaum, ĉu vi estos altigita ĝis la ĉielo? vi ja malsupreniros ĝis Hades.
16 Kiu vin aŭskultas, tiu min aŭskultas; kiu vin malŝatas, tiu min malŝatas; kaj kiu min malŝatas, tiu malŝatas Tiun, kiu min sendis.
17 Kaj la sepdek revenis kun ĝojo, dirante:Sinjoro, eĉ la demonoj submetiĝas al ni per via nomo.
18 Kaj li diris al ili:Mi vidis Satanon falanta de la ĉielo, kiel fulmo.
19 Jen mi donis al vi aŭtoritaton piedpaŝi sur serpentoj kaj skorpioj, kaj sur la tuta potenco de la malamiko; kaj nenio iel vin difektos.
20 Tamen ne ĝoju pri tio, ke la spiritoj submetiĝis al vi; sed ĝoju, ke viaj nomoj estas skribitaj en la ĉielo.
21 En tiu sama horo li ĝojis en la Sankta Spirito, kaj diris:Mi Vin gloras, ho Patro, Estro de la ĉielo kaj la tero, ke Vi kaŝis ĉi tion for de saĝuloj kaj prudentuloj, kaj malkaŝis al infanetoj; jes, Patro, ĉar al Vi tio bone plaĉis.
22 Ĉio estas transdonita al mi de mia Patro; kaj neniu scias, kiu estas la Filo, krom la Patro; nek kiu estas la Patro, krom la Filo, kaj tiu, al kiu la Filo volas malkaŝi Lin.
23 Kaj sin turninte al la disĉiploj, li flanke diris:Feliĉaj estas la okuloj, kiuj vidas tion, kion vi vidas;
24 ĉar mi diras al vi, ke multaj profetoj kaj reĝoj deziris vidi tion, kion vi vidas, kaj ili ne vidis; kaj aŭdi tion, kion vi aŭdas, kaj ili ne aŭdis.
25 Kaj jen unu leĝisto stariĝis, kaj tentis lin, dirante:Majstro, kion mi faru, por heredi eternan vivon?
26 Kaj li diris al li:Kio estas skribita en la leĝo? kiel vi legas?
27 Kaj li responde diris:Amu la Eternulon, vian Dion, per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta forto kaj per via tuta menso, kaj vian proksimulon kiel vin mem.
28 Kaj li diris al li:Vi prave respondis; tion faru, kaj vi vivos.
29 Sed li, dezirante pravigi sin, diris al Jesuo:Kaj kiu estas mia proksimulo?
30 Jesuo respondis kaj diris:Unu homo malsupreniris de Jerusalem al Jeriĥo; kaj li falis en la manojn de rabistoj, kiuj lin senvestigis kaj batis, kaj foriris, lasante lin duone senviva.
31 Kaj laŭ okazo unu pastro malsupreniris la saman vojon; kaj lin vidinte, li preterpasis aliflanke.
32 Kaj tiel same unu Levido, veninte al la loko kaj lin vidinte, preterpasis aliflanke.
33 Sed unu Samariano, vojaĝante, alvenis tien, kie li estis, kaj lin ekvidinte, li kortuŝiĝis,
34 kaj alproksimiĝis, kaj bandaĝis liajn vundojn, kaj surverŝis oleon kaj vinon; kaj li metis lin sur sian beston, kaj kondukis lin al gastejo, kaj zorgis pri li.
35 Kaj la morgaŭan tagon li elprenis du denarojn kaj donis ilin al la gastejestro, kaj diris:Zorgu pri li, kaj kion pli vi elspezos, mi tion repagos al vi, kiam mi revenos.
36 Kiu el tiuj tri, laŭ via opinio, sin montris proksimulo de tiu, kiu falis en la manojn de la rabistoj?
37 Kaj li diris:Tiu, kiu faris al li kompaton. Kaj Jesuo diris al li:Iru vi, kaj faru tion saman.
38 Kaj dum ili vojaĝis, li eniris en unu vilaĝon; kaj virino, nomata Marta, akceptis lin en sian domon.
39 Kaj ŝi havis fratinon, nomatan Maria, kaj ĉi tiu sidis apud la piedoj de la Sinjoro, kaj aŭskultis lian parolon.
40 Sed Marta estis distrata pro multo da servado; kaj ŝi alproksimiĝis, kaj diris:Sinjoro, ĉu vi ne zorgas pri tio, ke mia fratino lasis al mi servi sola? diru do al ŝi, ke ŝi min helpu.
41 Sed la Sinjoro respondis kaj diris al ŝi:Marta, Marta, vi zorgas kaj klopodadas pri multaj aferoj;
42 sed unu afero estas necesa; kaj Maria elektis la bonan parton, kiu ne estos prenita for de ŝi.
1 And after these things, the Lord did appoint also other seventy, and sent them by twos before his face, to every city and place whither he himself was about to come,
2 then said he unto them, `The harvest indeed [is] abundant, but the workmen few; beseech ye then the Lord of the harvest, that He may put forth workmen to His harvest.
3 `Go away; lo, I send you forth as lambs in the midst of wolves;
4 carry no bag, no scrip, nor sandals; and salute no one on the way;
5 and into whatever house ye do enter, first say, Peace to this house;
6 and if indeed there may be there the son of peace, rest on it shall your peace; and if not so, upon you it shall turn back.
7 `And in that house remain, eating and drinking the things they have, for worthy [is] the workman of his hire; go not from house to house,
8 and into whatever city ye enter, and they may receive you, eat the things set before you,
9 and heal the ailing in it, and say to them, The reign of God hath come nigh to you.
10 `And into whatever city ye do enter, and they may not receive you, having gone forth to its broad places, say,
11 And the dust that hath cleaved to us, from your city, we do wipe off against you, but this know ye, that the reign of God hath come nigh to you;
12 and I say to you, that for Sodom in that day it shall be more tolerable than for that city.
13 `Wo to thee, Chorazin; wo to thee, Bethsaida; for if in Tyre and Sidon had been done the mighty works that were done in you, long ago, sitting in sackcloth and ashes, they had reformed;
14 but for Tyre and Sidon it shall be more tolerable in the judgment than for you.
15 `And thou, Capernaum, which unto the heaven wast exalted, unto hades thou shalt be brought down.
16 `He who is hearing you, doth hear me; and he who is putting you away, doth put me away; and he who is putting me away, doth put away Him who sent me.`
17 And the seventy turned back with joy, saying, `Sir, and the demons are being subjected to us in thy name;`
18 and he said to them, `I was beholding the Adversary, as lightning from the heaven having fallen;
19 lo, I give to you the authority to tread upon serpents and scorpions, and on all the power of the enemy, and nothing by any means shall hurt you;
20 but, in this rejoice not, that the spirits are subjected to you, but rejoice rather that your names were written in the heavens.`
21 In that hour was Jesus glad in the Spirit, and said, `I do confess to thee, Father, Lord of the heaven and of the earth, that Thou didst hide these things from wise men and understanding, and didst reveal them to babes; yes, Father, because so it became good pleasure before Thee.
22 `All things were delivered up to me by my Father, and no one doth know who the Son is, except the Father, and who the Father is, except the Son, and he to whom the Son may wish to reveal [Him].`
23 And having turned unto the disciples, he said, by themselves, `Happy the eyes that are perceiving what ye perceive;
24 for I say to you, that many prophets and kings did wish to see what ye perceive, and did not see, and to hear what ye hear, and did not hear.`
25 And lo, a certain lawyer stood up, trying him, and saying, `Teacher, what having done, life age-during shall I inherit?`
26 And he said unto him, `In the law what hath been written? how dost thou read?`
27 And he answering said, `Thou shalt love the Lord thy God out of all thy heart, and out of all thy soul, and out of all thy strength, and out of all thy understanding, and thy neighbour as thyself.`
28 And he said to him, `Rightly thou didst answer; this do, and thou shalt live.`
29 And he, willing to declare himself righteous, said unto Jesus, `And who is my neighbour?`
30 and Jesus having taken up [the word], said, `A certain man was going down from Jerusalem to Jericho, and fell among robbers, and having stripped him and inflicted blows, they went away, leaving [him] half dead.
31 `And by a coincidence a certain priest was going down in that way, and having seen him, he passed over on the opposite side;
32 and in like manner also, a Levite, having been about the place, having come and seen, passed over on the opposite side.
33 `But a certain Samaritan, journeying, came along him, and having seen him, he was moved with compassion,
34 and having come near, he bound up his wounds, pouring on oil and wine, and having lifted him up on his own beast, he brought him to an inn, and was careful of him;
35 and on the morrow, going forth, taking out two denaries, he gave to the innkeeper, and said to him, Be careful of him, and whatever thou mayest spend more, I, in my coming again, will give back to thee.
36 `Who, then, of these three, seemeth to thee to have become neighbour of him who fell among the robbers?`
37 and he said, `He who did the kindness with him,` then Jesus said to him, `Be going on, and thou be doing in like manner.`
38 And it came to pass, in their going on, that he entered into a certain village, and a certain woman, by name Martha, did receive him into her house,
39 and she had also a sister, called Mary, who also, having seated herself beside the feet of Jesus, was hearing the word,
40 and Martha was distracted about much serving, and having stood by him, she said, `Sir, dost thou not care that my sister left me alone to serve? say then to her, that she may partake along with me.`
41 And Jesus answering said to her, `Martha, Martha, thou art anxious and disquieted about many things,
42 but of one thing there is need, and Mary the good part did choose, that shall not be taken away from her.`