Lucas 23 - Bíblia Online

Kaj la tuta ĉeestantaro leviĝis, kaj kondukis lin antaŭ Pilaton. 
Kaj ili komencis akuzi lin, dirante:Ni trovis ĉi tiun viron erariganta nian nacion, kaj malpermesanta pagi tributon al Cezaro, kaj diranta, ke li mem estas Kristo, reĝo. 
Kaj Pilato demandis lin, dirante:Ĉu vi estas la Reĝo de la Judoj? Kaj li responde al li diris:Vi diras. 
Kaj Pilato diris al la ĉefpastroj kaj homamasoj:Mi trovas nenian kulpon en ĉi tiu viro. 
Sed ili insistis, dirante:Li malkvietigas la popolon, instruante tra la tuta Judujo, kaj komencante de Galileo, eĉ ĝis ĉi tie. 
Sed kiam Pilato tion aŭdis, li demandis, ĉu la viro estas Galileano. 
Kaj kiam li sciiĝis, ke li estas el sub la aŭtoritato de Herodo, li sendis lin al Herodo, kiu ankaŭ ĉeestis en Jerusalem en tiuj tagoj. 
Sed Herodo, vidinte Jesuon, treege ĝojis; ĉar de longe li deziris vidi lin, ĉar li jam aŭdis pri li, kaj li esperis vidi ian signon, faritan de li. 
Kaj li demandis lin per multaj vortoj, sed li respondis al li nenion. 
Kaj la ĉefpastroj kaj la skribistoj staris, forte lin akuzante. 
Kaj Herodo kaj liaj soldatoj malhonoris lin kaj mokis lin, kaj vestinte lin per brilaj vestoj, li resendis lin al Pilato. 
Kaj Herodo kaj Pilato fariĝis amikoj unu kun la alia en tiu sama tago; ĉar antaŭe ili havis inter si malamon. 
Kaj Pilato, kunvokinte la ĉefpastrojn kaj la regantojn kaj la popolon, 
diris al ili:Vi alkondukis antaŭ min ĉi tiun viron, kiel erarigantan la popolon; kaj jen ekzameninte lin antaŭ vi, mi trovis nenian kulpon en ĉi tiu viro rilate tion, pri kio vi lin akuzas; 
nek Herodo ankaŭ, ĉar li resendis lin al ni; kaj jen nenio inda je morto estas farita de li. 
Tial mi lin skurĝos kaj liberigos. 
Ĉar li devis liberigi unu al ili dum la festo. 
Sed amase ili kriis, dirante:Forigu lin, kaj liberigu al ni Barabason; 
kiu pro ribelado farita en la urbo, kaj pro mortigo, estis ĵetita en malliberejon. 
Kaj Pilato, volante liberigi Jesuon, denove parolis al ili; 
sed ili laŭte kriis, dirante:Krucumu, krucumu lin. 
Kaj la trian fojon li diris al ili:Kial? kian malbonon faris ĉi tiu? mi trovis en li nenion indan je morto; mi do lin skurĝos kaj liberigos. 
Sed ili insistis per grandaj krioj, postulante krucumi lin. Kaj iliaj krioj superfortis. 
Kaj Pilato donis juĝon, ke plenumiĝu ilia postulo. 
Kaj li liberigis tiun, kiu pro ribelado kaj mortigo estis ĵetita en malliberejon, kaj kiun ili postulis; sed Jesuon li transdonis al ilia volo. 
Kaj kiam ili forkondukis lin, ili kaptis Simonon, Kirenanon, venantan de la kamparo, kaj metis sur lin la krucon, por porti ĝin post Jesuo. 
Kaj sekvis lin granda amaso de la popolo, kaj de virinoj, kiuj ĝemis kaj lamentis pro li. 
Sed Jesuo, turninte sin al ili, diris:Filinoj de Jerusalem, ne ploru pro mi, sed ploru pro vi kaj pro viaj infanoj. 
Ĉar jen venas tagoj, kiam oni diros:Feliĉaj estas la senfruktaj, kaj la ventroj ne naskintaj, kaj la mamoj ne nutrintaj. 
Tiam oni komencos diri al la montoj:Falu sur nin; kaj al la montetoj:Kovru nin. 
Ĉar se oni tiel agas en la suka ligno, kiel oni agos en la seka? 
Kaj estis kondukataj kun li ankaŭ aliaj du, krimuloj, por esti mortigitaj. 
Kaj kiam ili alvenis al la loko nomata Kranio, tie ili krucumis lin, kaj la krimulojn, unu dekstre kaj unu maldekstre. 
Kaj Jesuo diris:Patro, pardonu ilin; ĉar ili ne scias, kion ili faras. Kaj dividante inter si liajn vestojn, ili ĵetis lotojn. 
Kaj la popolo staris, rigardanta. Kaj la regantoj ankaŭ mokis lin, dirante:Aliajn li savis:li savu sin mem, se ĉi tiu estas la Kristo de Dio, la elektito. 
Kaj ŝercis pri li ankaŭ la soldatoj, venante al li kaj proponante al li vinagron, 
kaj dirante:Se vi estas la Reĝo de la Judoj, savu vin. 
Kaj estis ankaŭ surskribo super li:ĈI TIU ESTAS LA REĜO DE LA JUDOJ. 
Kaj unu el la pendigitaj krimuloj insultis lin, dirante:Ĉu vi ne estas la Kristo? savu vin kaj nin. 
Sed la alia responde admonis lin, dirante:Ĉu vi eĉ ne timas Dion? ĉar vi estas en la sama kondamno. 
Kaj ni ja juste, ĉar ni ricevas rekompencon, merititan pro niaj faroj; sed ĉi tiu faris nenion malbonan. 
Kaj li diris:Jesuo, memoru min, kiam vi venos en vian regnon. 
Kaj li diris al li:Vere mi diras al vi:Hodiaŭ vi estos kun mi en Paradizo. 
Kaj jam estis ĉirkaŭ la sesa horo, kaj fariĝis mallumo sur la tuta lando ĝis la naŭa, ĉar la sunlumo mankis; 
kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en la mezo. 
Kaj kriinte per laŭta voĉo, Jesuo diris:Patro, en Viajn manojn mi transdonas mian spiriton; kaj tion dirinte, li ellasis for la spiriton. 
Kaj kiam la centestro vidis la okazantaĵon, li gloris Dion, dirante:Ĉi tiu estis ja justulo. 
Kaj ĉiuj homamasoj, kiuj kunvenis al ĉi tiu spektaklo, kiam ili vidis la okazintaĵojn, reiris, frapante al si la bruston. 
Kaj ĉiuj liaj konantoj, kaj la virinoj, kiuj sekvis lin el Galileo, staris malproksime, vidante tion. 
Kaj jen viro nomata Jozef, kiu estis konsilanto, viro bona kaj justa 
(li ne konsentis al ilia intenco kaj faro), el Arimateo, urbo de la Judoj, kiu atendis la regnon de Dio, 
irinte al Pilato, petis la korpon de Jesuo. 
Kaj li deprenis ĝin kaj envolvis ĝin en tolaĵo, kaj metis lin en tombo, elhakita el ŝtono, kie neniu antaŭe kuŝis. 
Kaj estis la tago de la Preparado, kaj la sabato eklumis. 
Kaj la virinoj, kiuj venis kun li el Galileo, sekvis, kaj vidis la tombon, kaj kiamaniere la korpo estis metita. 
Kaj ili reiris, kaj preparis aromaĵojn kaj ŝmiraĵojn. Kaj sabate ili ripozis laŭ la ordono. 

And having risen, the whole multitude of them did lead him to Pilate, 
and began to accuse him, saying, `This one we found perverting the nation, and forbidding to give tribute to Caesar, saying himself to be Christ a king.` 
And Pilate questioned him, saying, `Thou art the king of the Jews?` and he answering him, said, `Thou dost say [it].` 
And Pilate said unto the chief priests, and the multitude, `I find no fault in this man;` 
and they were the more urgent, saying -- `He doth stir up the people, teaching throughout the whole of Judea -- having begun from Galilee -- unto this place.` 
And Pilate having heard of Galilee, questioned if the man is a Galilean, 
and having known that he is from the jurisdiction of Herod, he sent him back unto Herod, he being also in Jerusalem in those days. 
And Herod having seen Jesus did rejoice exceedingly, for he was wishing for a long [time] to see him, because of hearing many things about him, and he was hoping some sign to see done by him, 
and was questioning him in many words, and he answered him nothing. 
And the chief priests and the scribes stood vehemently accusing him, 
and Herod with his soldiers having set him at nought, and having mocked, having put around him gorgeous apparel, did send him back to Pilate, 
and both Pilate and Herod became friends on that day with one another, for they were before at enmity between themselves. 
And Pilate having called together the chief priests, and the rulers, and the people, 
said unto them, `Ye brought to me this man as perverting the people, and lo, I before you having examined, found in this man no fault in those things ye bring forward against him; 
no, nor yet Herod, for I sent you back unto him, and lo, nothing worthy of death is having been done by him; 
having chastised, therefore, I will release him,` 
for it was necessary for him to release to them one at every feast, 
and they cried out -- the whole multitude -- saying, `Away with this one, and release to us Barabbas,` 
who had been, because of a certain sedition made in the city, and murder, cast into prison. 
Pilate again then -- wishing to release Jesus -- called to them, 
but they were calling out, saying, `Crucify, crucify him.` 
And he a third time said unto them, `Why, what evil did he? no cause of death did I find in him; having chastised him, then, I will release [him].` 
And they were pressing with loud voices asking him to be crucified, and their voices, and those of the chief priests, were prevailing, 
and Pilate gave judgment for their request being done, 
and he released him who because of sedition and murder hath been cast into the prison, whom they were asking, and Jesus he gave up to their will. 
And as they led him away, having taken hold on Simon, a certain Cyrenian, coming from the field, they put on him the cross, to bear [it] behind Jesus. 
And there was following him a great multitude of the people, and of women, who also were beating themselves and lamenting him, 
and Jesus having turned unto them, said, `Daughters of Jerusalem, weep not for me, but for yourselves weep ye, and for your children; 
for, lo, days do come, in which they shall say, Happy the barren, and wombs that did not bare, and paps that did not give suck; 
then they shall begin to say to the mountains, Fall on us, and to the hills, Cover us; -- 
for, if in the green tree they do these things -- in the dry what may happen?` 
And there were also others -- two evil-doers -- with him, to be put to death; 
and when they came to the place that is called Skull, there they crucified him and the evil-doers, one on the right hand and one on the left. 
And Jesus said, `Father, forgive them, for they have not known what they do;` and parting his garments they cast a lot. 
And the people were standing, looking on, and the rulers also were sneering with them, saying, `Others he saved, let him save himself, if this be the Christ, the choice one of God.` 
And mocking him also were the soldiers, coming near and offering vinegar to him, 
and saying, `If thou be the king of the Jews, save thyself.` 
And there was also a superscription written over him, in letters of Greek, and Roman, and Hebrew, `This is the King of the Jews.` 
And one of the evil-doers who were hanged, was speaking evil of him, saying, `If thou be the Christ, save thyself and us.` 
And the other answering, was rebuking him, saying, `Dost thou not even fear God, that thou art in the same judgment? 
and we indeed righteously, for things worthy of what we did we receive back, but this one did nothing out of place;` 
and he said to Jesus, `Remember me, lord, when thou mayest come in thy reign;` 
and Jesus said to him, `Verily I say to thee, To-day with me thou shalt be in the paradise.` 
And it was, as it were, the sixth hour, and darkness came over all the land till the ninth hour, 
and the sun was darkened, and the vail of the sanctuary was rent in the midst, 
and having cried with a loud voice, Jesus said, `Father, to Thy hands I commit my spirit;` and these things having said, he breathed forth the spirit. 
And the centurion having seen what was done, did glorify God, saying, `Really this man was righteous;` 
and all the multitudes who were come together to this sight, beholding the things that came to pass, smiting their breasts did turn back; 
and all his acquaintances stood afar off, and women who did follow him from Galilee, beholding these things. 
And lo, a man, by name Joseph, being a counsellor, a man good and righteous, 
-- he was not consenting to their counsel and deed -- from Arimathea, a city of the Jews, who also himself was expecting the reign of God, 
he, having gone near to Pilate, asked the body of Jesus, 
and having taken it down, he wrapped it in fine linen, and placed it in a tomb hewn out, where no one was yet laid. 
And the day was a preparation, and sabbath was approaching, 
and the women also who have come with him out of Galilee having followed after, beheld the tomb, and how his body was placed, 
and having turned back, they made ready spices and ointments, and on the sabbath, indeed, they rested, according to the command. 

Lucas 24

Veja também

Como lidar com o medo, segundo a Bíblia: Encontre força e paz

O que a Bíblia diz sobre se tocar?