13 Kaj jen du el ili iris en tiu sama tago al vilaĝo nomata Emaus, kiu estas malproksime de Jerusalem sesdek stadiojn.
14 Kaj ili interparolis inter si pri ĉio tio, kio okazis.
15 Kaj dum ili interparolis kaj diskutis inter si, Jesuo mem alproksimiĝis kaj iris kun ili.
16 Sed iliaj okuloj estis malhelpataj tiel, ke ili lin ne rekonis.
17 Kaj li diris al ili:Kiaj vortoj estas tiuj, kiujn vi interŝanĝas, dum vi iras? Kaj ili haltis, kun malgaja mieno.
18 Kaj unu el ili, nomata Kleopas, responde diris al li:Ĉu nur vi sola loĝas en Jerusalem, kaj ne scias tion, kio tie okazis en ĉi tiuj tagoj?
19 Kaj li diris al ili:Kion? Kaj ili diris al li:Pri Jesuo, la Nazaretano, kiu estis profeto potenca age kaj parole antaŭ Dio kaj la tuta popolo;
20 kaj kiel la ĉefpastroj kaj niaj regantoj transdonis lin por kondamno al morto, kaj lin krucumis.
21 Sed ni esperis, ke li estas tiu, kiu elaĉetos Izraelon. Kaj plie, krom ĉio tio, hodiaŭ estas jam la tria tago, de kiam tio okazis.
22 Ankaŭ mirigis nin iuj virinoj el inter ni, kiuj estis frumatene apud la tombo,
23 kaj ne trovinte lian korpon, revenis, dirante, ke ili ankaŭ vidis vizion de anĝeloj, kiuj diris, ke li vivas.
24 Kaj iuj el nia kunularo iris al la tombo, kaj trovis tiel, kiel diris la virinoj; sed lin ili ne vidis.
25 Kaj li diris al ili:Ho malsaĝuloj kaj kore malviglaj por kredi ĉion, kion la profetoj antaŭparolis!
26 Ĉu la Kristo ne devis suferi ĉion tion, kaj eniri en sian gloron?
27 Kaj komencante de Moseo kaj de ĉiuj profetoj, li klarigis al ili el ĉiuj Skriboj la dirojn pri li mem.
28 Kaj ili alproksimiĝis al la vilaĝo, kien ili iris, kaj li ŝajnigis al ili, kvazaŭ li pluen iros.
29 Kaj ili retenis lin, dirante:Restu ĉe ni, ĉar estas preskaŭ vespere, kaj la tago jam malkreskas. Kaj li eniris, por resti ĉe ili.
30 Kaj dum li sidis kun ili ĉe manĝo, li prenis panon, kaj ĝin benis kaj dispecigis kaj donis al ili.
31 Kaj iliaj okuloj malfermiĝis, kaj ili rekonis lin, kaj li fariĝis nevidebla por ili.
32 Kaj ili diris unu al alia:Ĉu nia koro ne brulis en ni, dum li parolis kun ni sur la vojo, dum li klarigis al ni la Skribojn?
33 Kaj leviĝinte en tiu sama horo, ili reiris al Jerusalem, kaj trovis la dek unu kunvenintaj, kun siaj kunuloj, kaj dirantaj:
34 La Sinjoro vere leviĝis, kaj aperis al Simon.
35 Kaj ili rakontis tion, kio okazis sur la vojo, kaj kiamaniere li rekoniĝis al ili en la dispecigo de pano.
13 And, lo, two of them were going on during that day to a village, distant sixty furlongs from Jerusalem, the name of which [is] Emmaus,
14 and they were conversing with one another about all these things that have happened.
15 And it came to pass in their conversing and reasoning together, that Jesus himself, having come nigh, was going on with them,
16 and their eyes were holden so as not to know him,
17 and he said unto them, What [are] these words that ye exchange with one another, walking, and ye are sad?
18 And the one, whose name was Cleopas, answering, said unto him, Art thou alone such a stranger in Jerusalem, that thou hast not known the things that came to pass in it in these days?
19 And he said to them, What things? And they said to him, The things about Jesus of Nazareth, who became a man -- a prophet -- powerful in deed and word, before God and all the people,
20 how also the chief priests and our rulers did deliver him up to a judgment of death, and crucified him;
21 and we were hoping that he it is who is about to redeem Israel, and also with all these things, this third day is passing to-day, since these things happened.
22 And certain women of ours also astonished us, coming early to the tomb,
23 and not having found his body, they came, saying also to have seen an apparition of messengers, who say he is alive,
24 and certain of those with us went away unto the tomb, and found as even the women said, and him they saw not.
25 And he said unto them, O inconsiderate and slow in heart, to believe on all that the prophets spake!
26 Was it not behoving the Christ these things to suffer, and to enter into his glory?
27 and having begun from Moses, and from all the prophets, he was expounding to them in all the Writings the things about himself.
28 And they came nigh to the village whither they were going, and he made an appearance of going on further,
29 and they constrained him, saying, Remain with us, for it is toward evening, and the day did decline, and he went in to remain with them.
30 And it came to pass, in his reclining (at meat) with them, having taken the bread, he blessed, and having broken, he was giving to them,
31 and their eyes were opened, and they recognized him, and he became unseen by them.
32 And they said one to another, Was not our heart burning within us, as he was speaking to us in the way, and as he was opening up to us the Writings?
33 And they, having risen up the same hour, turned back to Jerusalem, and found gathered together the eleven, and those with them,
34 saying -- The Lord was raised indeed, and was seen by Simon;
35 and they were telling the things in the way, and how he was made known to them in the breaking of the bread,