1 Ο Κυριος απεκριθη ετι προς τον Ιωβ και ειπεν·

2 Ο διαδικαζομενος προς τον Παντοδυναμον θελει διδαξει αυτον; ο ελεγχων τον Θεον ας αποκριθη προς τουτο.

3 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη προς τον Κυριον και ειπεν·

4 Ιδου, εγω ειμαι ουτιδανος· τι δυναμαι να αποκριθω προς σε; θελω βαλει την χειρα μου επι το στομα μου·

5 απαξ ελαλησα και δεν θελω αποκριθη πλεον· μαλιστα, δις· αλλα δεν θελω επιπροσθεσει.

6 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε·

7 Ζωσον ηδη ως ανηρ την οσφυν σου· εγω θελω σε ερωτησει, και απαγγειλον μοι.

8 Θελεις αρα αναιρεσει την κρισιν μου; θελεις με καταδικασει, δια να δικαιωθης;

9 Εχεις βραχιονα ως ο Θεος; η δυνασαι να βροντας με φωνην ως αυτος;

10 Στολισθητι τωρα μεγαλοπρεπειαν και υπεροχην· και ενδυθητι δοξαν και ωραιοτητα.

11 Εκχεε τας φλογας της οργης σου· και βλεπε παντα υπερηφανον και ταπεινονε αυτον.

12 Βλεπε παντα υπερηφανον· κρημνιζε αυτον· και καταπατει τους ασεβεις εν τω τοπω αυτων.

13 Κρυψον αυτους ομου εν τω χωματι· καλυψον τα προσωπα αυτων εν αφανεια.

14 Τοτε και εγω θελω ομολογησει προς σε, οτι η δεξια σου δυναται να σε σωση.

15 Ιδου τωρα, ο Βεεμωθ, τον οποιον εκαμα μετα σου, τρωγει χορτον ως βους.

16 Ιδου τωρα, η δυναμις αυτου ειναι εν τοις νεφροις αυτου και η ισχυς αυτου εν τω ομφαλω της κοιλιας αυτου.

17 Υψονει την ουραν αυτου ως κεδρον· τα νευρα των μηρων αυτου ειναι συμπεπλεγμενα.

18 Τα οστα αυτου ειναι χαλκινοι σωληνες· τα οστα αυτου ως μοχλοι σιδηρου.

19 Τουτο ειναι το αριστουργημα του Θεου· ο ποιησας αυτον δυναται να πλησιαση εις αυτον την ρομφαιαν αυτου.

20 Διοτι τα ορη προμηθευουσιν εις αυτον την τροφην, οπου παιζουσι παντα τα θηρια του αγρου.

21 Πλαγιαζει υποκατω των σκιερων δενδρων, υπο την σκεπην των καλαμων και εν τοις βαλτοις.

22 Τα σκιερα δενδρα σκεπαζουσιν αυτον με την σκιαν αυτων· αι ιτεαι των ρυακων περικαλυπτουσιν αυτον.

23 Ιδου, εαν πλημμυριση ποταμος, δεν σπευδει να φυγη· εχει θαρρος, και αν ο Ιορδανης προσβαλλη εις το στομα αυτου.

24 Δυναται τις φανερα να συλλαβη αυτον; η δια παγιδων να διατρυπηση την ρινα αυτου;

1 א                   ויען יהוה את-איוב ויאמר br

2 ב   הרב עם-שדי יסור    מוכיח אלוה יעננה

3 ג                   ויען איוב את-יהוה ויאמר br

4 ד   הן קלתי מה אשיבך    ידי שמתי למו-פי br

5 ה   אחת דברתי ולא אענה    ושתים ולא אוסיף

6 ו   ויען-יהוה את-איוב מנסערה (מן סערה)    ויאמר br

7 ז   אזר-נא כגבר חלציך    אשאלך והודיעני br

8 ח   האף תפר משפטי    תרשיעני למען תצדק br

9 ט   ואם-זרוע כאל לך    ובקול כמהו תרעם br

10 י   עדה נא גאון וגבה    והוד והדר תלבש br

11 יא   הפץ עברות אפך    וראה כל-גאה והשפילהו br

12 יב   ראה כל-גאה הכניעהו    והדך רשעים תחתם br

13 יג   טמנם בעפר יחד    פניהם חבש בטמון br

14 יד   וגם-אני אודך    כי-תושע לך ימינך br

15 טו   הנה-נא בהמות אשר-עשיתי עמך    חציר כבקר יאכל br

16 טז   הנה-נא כחו במתניו    ואונו בשרירי בטנו br

17 יז   יחפץ זנבו כמו-ארז    גידי פחדו ישרגו br

18 יח   עצמיו אפיקי נחשה    גרמיו כמטיל ברזל br

19 יט   הוא ראשית דרכי-אל    העשו יגש חרבו br

20 כ   כי-בול הרים ישאו-לו    וכל-חית השדה ישחקו-שם br

21 כא   תחת-צאלים ישכב--    בסתר קנה ובצה br

22 כב   יסכהו צאלים צללו    יסבוהו ערבי-נחל br

23 כג   הן יעשק נהר לא יחפוז    יבטח כי-יגיח ירדן אל-פיהו br

24 כד   בעיניו יקחנו    במוקשים ינקב-אף br [ (Job 40:25) כה   תמשך לויתן בחכה    ובחבל תשקיע לשנו br ] [ (Job 40:26) כו   התשים אגמן באפו    ובחוח תקב לחיו br ] [ (Job 40:27) כז   הירבה אליך תחנונים    אם-ידבר אליך רכות br ] [ (Job 40:28) כח   היכרת ברית עמך    תקחנו לעבד עולם br ] [ (Job 40:29) כט   התשחק-בו כצפור    ותקשרנו לנערותיך br ] [ (Job 40:30) ל   יכרו עליו חברים    יחצוהו בין כנענים br ] [ (Job 40:31) לא   התמלא בשכות עורו    ובצלצל דגים ראשו br ] [ (Job 40:32) לב   שים-עליו כפך    זכר מלחמה אל-תוסף ]