1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος· ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.
2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα· η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.
3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου· ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.
4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει· η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.
5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη· ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.
6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον· η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.
7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν· και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.
8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου· ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.
9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον· ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις· η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.
11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη· ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.
12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν· το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.
13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη· ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.
14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν· η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.
16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως· ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.
17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν· ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.
18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν· ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.
19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην· εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.
20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος· ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.
21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους· εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.
22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων· ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.
23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων· τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.
24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου· αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.
25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου· η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.
1 א בן חכם מוסר אב ולץ לא-שמע גערה br
2 ב מפרי פי-איש יאכל טוב ונפש בגדים חמס br
3 ג נצר פיו שמר נפשו פשק שפתיו מחתה-לו br
4 ד מתאוה ואין נפשו עצל ונפש חרצים תדשן br
5 ה דבר-שקר ישנא צדיק ורשע יבאיש ויחפיר br
6 ו צדקה תצר תם-דרך ורשעה תסלף חטאת br
7 ז יש מתעשר ואין כל מתרושש והון רב br
8 ח כפר נפש-איש עשרו ורש לא-שמע גערה br
9 ט אור-צדיקים ישמח ונר רשעים ידעך br
10 י רק-בזדון יתן מצה ואת-נועצים חכמה br
11 יא הון מהבל ימעט וקבץ על-יד ירבה br
12 יב תוחלת ממשכה מחלה-לב ועץ חיים תאוה באה br
13 יג בז לדבר יחבל לו וירא מצוה הוא ישלם br
14 יד תורת חכם מקור חיים-- לסור ממקשי מות br
15 טו שכל-טוב יתן-חן ודרך בגדים איתן br
16 טז כל-ערום יעשה בדעת וכסיל יפרש אולת br
17 יז מלאך רשע יפל ברע וציר אמונים מרפא br
18 יח ריש וקלון פורע מוסר ושמר תוכחת יכבד br
19 יט תאוה נהיה תערב לנפש ותועבת כסילים סור מרע br
20 כ הלוך (הולך) את-חכמים וחכם (יחכם) ורעה כסילים ירוע br
21 כא חטאים תרדף רעה ואת-צדיקים ישלם-טוב br
22 כב טוב--ינחיל בני-בנים וצפון לצדיק חיל חוטא br
23 כג רב-אכל ניר ראשים ויש נספה בלא משפט br
24 כד חושך שבטו שונא בנו ואהבו שחרו מוסר br
25 כה צדיק--אכל לשבע נפשו ובטן רשעים תחסר