1 Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας· παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.
2 Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου· πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.
3 Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.
4 Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι' εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.
5 Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος· και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.
6 Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια· και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.
7 Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ' αυτου.
8 Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.
9 Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου· αλλ' ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.
10 Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως· το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.
11 Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου· παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.
12 Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν· διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.
13 Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.
14 Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου· αλλ' ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.
15 Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη· και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.
16 Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον
17 Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου· οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.
18 Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.
19 Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.
20 Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον· και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.
21 Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος· και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.
22 Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην· η δε παιδεια των αφρονων μωρια.
23 Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.
24 Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι· γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.
25 Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.
26 Ο εργαζομενος εργαζεται δι' εαυτον· διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.
27 Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον· και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.
28 Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας· και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.
29 Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην·
30 Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα· δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.
31 Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.
32 Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον· και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.
33 Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην· ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.
1 א לאדם מערכי-לב ומיהוה מענה לשון br
2 ב כל-דרכי-איש זך בעיניו ותכן רוחות יהוה br
3 ג גל אל-יהוה מעשיך ויכנו מחשבתיך br
4 ד כל פעל יהוה למענהו וגם-רשע ליום רעה br
5 ה תועבת יהוה כל-גבה-לב יד ליד לא ינקה br
6 ו בחסד ואמת יכפר עון וביראת יהוה סור מרע br
7 ז ברצות יהוה דרכי-איש גם-אויביו ישלם אתו br
8 ח טוב-מעט בצדקה-- מרב תבואות בלא משפט br
9 ט לב אדם יחשב דרכו ויהוה יכין צעדו br
10 י קסם על-שפתי-מלך במשפט לא ימעל-פיו br
11 יא פלס ומאזני משפט--ליהוה מעשהו כל-אבני-כיס br
12 יב תועבת מלכים עשות רשע כי בצדקה יכון כסא br
13 יג רצון מלכים שפתי-צדק ודבר ישרים יאהב br
14 יד חמת-מלך מלאכי-מות ואיש חכם יכפרנה br
15 טו באור-פני-מלך חיים ורצונו כעב מלקוש br
16 טז קנה-חכמה--מה-טוב מחרוץ וקנות בינה נבחר מכסף br
17 יז מסלת ישרים סור מרע שמר נפשו נצר דרכו br
18 יח לפני-שבר גאון ולפני כשלון גבה רוח br
19 יט טוב שפל-רוח את-עניים (ענוים) מחלק שלל את-גאים br
20 כ משכיל על-דבר ימצא-טוב ובוטח ביהוה אשריו br
21 כא לחכם-לב יקרא נבון ומתק שפתים יסיף לקח br
22 כב מקור חיים שכל בעליו ומוסר אולים אולת br
23 כג לב חכם ישכיל פיהו ועל-שפתיו יסיף לקח br
24 כד צוף-דבש אמרי-נעם מתוק לנפש ומרפא לעצם br
25 כה יש דרך ישר לפני-איש ואחריתה דרכי-מות br
26 כו נפש עמל עמלה לו כי-אכף עליו פיהו br
27 כז איש בליעל כרה רעה ועל-שפתיו (שפתו) כאש צרבת br
28 כח איש תהפכות ישלח מדון ונרג ן מפריד אלוף br
29 כט איש חמס יפתה רעהו והוליכו בדרך לא-טוב br
30 ל עצה עיניו לחשב תהפכות קרץ שפתיו כלה רעה br
31 לא עטרת תפארת שיבה בדרך צדקה תמצא br
32 לב טוב ארך אפים מגבור ומשל ברוחו מלכד עיר br
33 לג בחיק יוטל את-הגורל ומיהוה כל-משפטו