1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος· ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.

2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα· η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.

3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου· ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.

4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει· η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.

5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη· ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.

6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον· η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.

7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν· και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.

8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου· ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.

9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον· ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.

10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις· η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.

11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη· ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.

12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν· το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.

13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη· ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.

14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.

15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν· η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.

16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως· ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.

17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν· ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.

18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν· ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.

19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην· εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.

20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος· ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.

21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους· εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.

22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων· ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.

23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων· τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.

24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου· αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.

25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου· η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.

1 Išmintingas sūnus klauso tėvo pamokymų, o pašaipūnas neklauso barimo.

2 Iš savo burnos vaisiaus žmogus valgys gėrybių, neištikimųjų siela­smurtą.

3 Kas saugo burną, saugo gyvybę; kas plačiai atveria lūpas, susilauks pražūties.

4 Tinginio siela geidžia, bet nieko neturi; darbščiojo siela pasisotins.

5 Teisusis nekenčia melo, bet nedorėlis yra atstumiantis ir susilaukia gėdos.

6 Teisumas saugo nekaltojo kelią, o nuodėmė pražudo nedorėlį.

7 Kai kas dedasi turtingas, bet nieko neturi, kitas dedasi vargšas, bet turi daug turtų.

8 Turtuolis gali išsipirkti savo turtu, bet vargšui niekas negrasina.

9 Teisiųjų šviesa šviečia, o nedorėlių žibintas užges.

10 Išdidumas sukelia ginčus, išmintingieji klauso patarimo.

11 Lengvai įgytas turtas greitai sunyksta, kas kaupia dirbdamas­ praturtėja.

12 Ilgai neišsipildanti viltis kankina širdį; patenkintas troškimas­ gyvybės medis.

13 Kas niekina žodį, pats save naikina, o kas bijo įsakymų, tam bus atlyginta.

14 Išmintingojo pamokymas yra gyvybės šaltinis, gelbstintis iš mirties pinklių.

15 Sveikas protas laimi palankumą, o neištikimųjų kelias sunkus.

16 Kiekvienas sumanus žmogus viską daro apgalvojęs, o kvailys viešai parodo savo kvailumą.

17 Nedoras pasiuntinys pakliūna į bėdą, o ištikimas neša išgelbėjimą.

18 Skurdas ir gėda tam, kuris nepriima pamokymo; kas priima įspėjimą, susilaukia pagarbos.

19 Patenkintas troškimas malonus sielai; kvailiui sunku šalintis nuo pikto.

20 Kas vaikšto su išmintingais, taps išmintingas, o kvailių bendrininkas pražus.

21 Nusidėjėlius persekioja nelaimės, o teisiesiems atlyginama gėrybėmis.

22 Geras žmogus palieka paveldėjimą vaikų vaikams, o nusidėjėlio turtas kaupiamas teisiajam.

23 Daug maisto būtų apleistoje vargšų žemėje, bet dėl teisingumo stokos žmonės pražūsta.

24 Kas gailisi rykštės, nekenčia savo sūnaus, bet kas jį myli, laiku jį baudžia.

25 Teisusis valgo ir pasitenkina, bet nedorėlio pilvas nepasisotina.