1 Colui che si separa cerca le sue cupidità, E schernisce ogni legge e ragione

2 Lo stolto non si diletta nella prudenza, Ma in ciò che il cuor suo si manifesti

3 Quando viene un empio, viene anche lo sprezzo, E il vituperio con ignominia

4 Le parole della bocca dell’uomo eccellente sono acque profonde; La fonte di sapienza è un torrente che sgorga

5 Egli non è bene d’aver riguardo alla qualità dell’empio, Per far torto al giusto nel giudicio

6 Le labbra dello stolto entrano in contesa, E la sua bocca chiama le percosse.

7 La bocca dello stolto è la sua ruina, E le sue labbra sono il laccio dell’anima sua

8 Le parole di chi va bisbigliando paiono lusinghevoli; Ma scendono fin nell’interiora del ventre

9 Chi si porta rimessamente nel suo lavoro, È fratello dell’uomo dissipatore

10 Il Nome del Signore è una forte torre; Il giusto vi ricorrerà, e sarà in salvo in luogo elevato

11 I beni del ricco son la sua città di fortezza, E come un alto muro alla sua immaginazione

12 Il cuor dell’uomo s’innalza avanti la ruina; Ma l’umiltà va davanti alla gloria

13 Chi fa risposta prima che abbia udito, Ciò gli è pazzia e vituperio

14 Lo spirito dell’uomo sostiene l’infermità di esso; Ma chi solleverà lo spirito afflitto?

15 Il cuor dell’uomo intendente acquista scienza; E l’orecchio de’ savi cerca conoscimento

16 Il presente dell’uomo gli fa far largo, E lo conduce davanti a’ grandi

17 Chi è il primo a piatir la sua causa ha ragione; Ma il suo compagno vien poi, ed esamina quello ch’egli ha detto

18 La sorte fa cessar le liti, E fa gli spartimenti fra i potenti

19 Il fratello offeso è più inespugnabile che una forte città; E le contese tra fratelli son come le sbarre di un palazzo

20 Il ventre dell’uomo sarà saziato del frutto della sua bocca; Egli sarà saziato della rendita delle sue labbra

21 Morte e vita sono in poter della lingua; E chi l’ama mangerà del frutto di essa

22 Chi ha trovata moglie ha trovata una buona cosa, Ed ha ottenuto favor del Signore

23 Il povero parla supplichevolmente; Ma il ricco risponde duramente

24 Un uomo che ha degli amici deve portarsi da amico; E vi è tale amico, che è più congiunto che un fratello

1 Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.

2 Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.

3 Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.

4 La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.

5 Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.

6 La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.

7 La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.

8 La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.

9 Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.

10 La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.

11 La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.

12 Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.

13 Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.

14 La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?

15 La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.

16 Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.

17 La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.

18 La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.

19 Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.

20 De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.

21 Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.

22 Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.

23 Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.

24 Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.