1 CELEBRATE il Signore; predicate il suo Nome; Fate assapere i suoi fatti fra i popoli.

2 Cantategli, salmeggiategli, Ragionate di tutte le sue maraviglie.

3 Gloriatevi nel Nome della sua santità; Rallegrisi il cuor di coloro che cercano il Signore.

4 Cercate il Signore, e la sua forza; Cercate del continuo la sua faccia.

5 Ricordate le sue maraviglie ch’egli ha fatte; I suoi miracoli e i giudicii della sua bocca;

6 O voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore; Figliuoli di Giacobbe, suoi eletti.

7 Egli è il Signore Iddio nostro; I suoi giudicii son per tutta la terra

8 Egli si ricorda in eterno del suo patto, E in mille generazioni della parola ch’egli ha comandata;

9 Del suo patto, ch’egli fece con Abrahamo; E del suo giuramento, ch’egli fece ad Isacco;

10 Il quale egli confermò a Giacobbe per istatuto, E ad Israele per patto eterno;

11 Dicendo: Io ti darò il paese di Canaan, Per sorte della vostra eredità.

12 Quantunque fosser ben poca gente, E forestieri in esso.

13 E mentre essi andavano da una gente ad un’altra, Da un regno ad un altro popolo,

14 Egli non permise che alcuno li oppressasse; Anzi gastigò eziandio dei re per amor loro,

15 E disse: Non toccate i miei unti, E non fate alcun male a’ miei profeti.

16 Poi egli chiamò la fame sopra la terra; E ruppe tutto il sostegno del pane.

17 Egli aveva mandato dinanzi a loro un uomo, Cioè Giuseppe, che fu venduto per servo;

18 I cui piedi furono serrati ne’ ceppi; La cui persona fu messa ne’ ferri.

19 La parola del Signore lo tenne al cimento, Fino al tempo che venne ciò ch’egli aveva detto.

20 Allora il re mandò a farlo sciorre; Il dominator di popoli mandò a largheggiarlo.

21 Egli lo costituì padrone sopra la sua casa, E rettore sopra tutto il suo stato;

22 Per tenere a freno i suoi principi a suo senno; E per dare ammaestramento a’ suoi anziani.

23 Poi Israele entrò in Egitto; E Giacobbe dimorò come forestiere nel paese di Cam.

24 E Iddio fece grandemente moltiplicare il suo popolo; E lo rendè più possente che i suoi nemici

25 Egli rivolse il cuor loro a odiare il suo popolo, A macchinar frode contro a’ suoi servitori.

26 Egli mandò Mosè, suo servitore; Ed Aaronne, il quale egli aveva eletto.

27 Essi eseguirono fra loro i miracoli ch’egli aveva loro detti, E i suoi prodigi nella terra di Cam.

28 Egli mandò le tenebre, e fece oscurar l’aria; Ed essi non furono ribelli alle sue parole.

29 Egli cangiò le acque loro in sangue, E fece morire il lor pesce.

30 La terra loro produsse rane, Ch’entrarono fin nelle camere de’ loro re.

31 Alla sua parola venne una mischia d’insetti, E pidocchi in tutte le lor contrade.

32 Egli mutò le lor pioggie in gragnuola, E in fuoco divampante nel lor paese;

33 E percosse le lor vigne, e i lor fichi; E fracassò gli alberi della lor contrada.

34 Alla sua parola vennero locuste, E bruchi senza numero;

35 Che rosero tutta l’erba nel lor paese, E mangiarono il frutto della lor terra.

36 Poi egli percosse ogni primogenito nel lor paese, Le primizie d’ogni lor forza.

37 E condusse fuori Israele con oro e con argento; E non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco.

38 Gli Egizi si rallegrarono della lor partita; Perciocchè lo spavento di essi era caduto sopra loro.

39 Egli distese la nuvola, per coverta; Ed accese un fuoco, per alluminarli di notte.

40 Alla lor richiesta egli addusse delle quaglie, E li saziò del pane del cielo.

41 Egli aperse la roccia, e ne colarono acque; Rivi corsero per i luoghi aridi.

42 Perciocchè egli si ricordò della parola della sua santità, Detta ad Abrahamo, suo servitore;

43 E trasse fuori il suo popolo con allegrezza, E i suoi eletti con giubilo;

44 E diede loro i paesi delle genti; Ed essi possedettero le fatiche de’ popoli;

45 Acciocchè osservassero i suoi statuti, E guardassero le sue leggi. Alleluia

1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

11 Dirante:Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!