1 Cantico di Salmo di Davide IL mio cuore è disposto, o Dio, Ed anche la mia gloria; io canterò, e salmeggerò.

2 Saltero, e cetera, destati; Io mi risveglierò all’alba.

3 Io ti celebrerò fra i popoli, o Signore, E ti salmeggerò fra le nazioni.

4 Perciocchè la tua benignità è grande, disopra il cielo; E la tua verità aggiunge infino alle nuvole.

5 Innalzati, o Dio, sopra i cieli; Ed innalzisi la tua gloria sopra tutta le terra;

6 Acciocchè i tuoi diletti sieno liberati; Salvami colla tua destra, e rispondimi.

7 Iddio ha parlato per la sua santità; io trionferò, Io spartirò Sichem, e misurerò la valle di Succot.

8 Mio è Galaad, mio è Manasse; Ed Efraim è la forza del mio capo; Giuda è il mio legislatore;

9 Moab è la caldaia del mio lavatoio; Io getterò le mie scarpe sopra Edom; Io trionferò della Palestina con voci di allegrezza.

10 Chi mi condurrà nella città della fortezza? Chi mi menerà fino in Edom?

11 Non sarai desso tu, o Dio, che ci avevi scacciati, E non uscivi più fuori, o Dio, co’ nostri eserciti?

12 Dacci aiuto, per uscir di distretta; Perciocchè il soccorso degli uomini è vanità.

13 Coll’aiuto di Dio noi faremo prodezze; Ed egli calpesterà i nostri nemici

1 Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

2 Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

4 Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

6 Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

7 Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

11 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

12 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

13 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.