1 We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.
2 How thou didst drive out the heathen with thy hand, and plantedst them; how thou didst afflict the people, and cast them out.
3 For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour unto them.
4 Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.
5 Through thee will we push down our enemies: through thy name will we tread them under that rise up against us.
6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
7 But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.
8 In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. Selah.
9 But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.
10 Thou makest us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.
11 Thou hast given us like sheep appointed for meat; and hast scattered us among the heathen.
12 Thou sellest thy people for nought, and dost not increase thy wealth by their price.
13 Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
14 Thou makest us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.
15 My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,
16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.
17 All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;
19 Though thou hast sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.
20 If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
21 Shall not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.
22 Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
23 Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.
24 Wherefore hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
25 For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth unto the earth.
26 Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.
1 Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. 'n Onderwysing.
2 o God, met ons ore het ons dit gehoor, ons vaders het ons dit vertel: 'n werk het U gedoen in hulle dae, in die dae van die voortyd.
3 U self het met u hand nasies verdrywe, maar hulle geplant; U het volke kwaad aangedoen, hulle daarenteen laat uitspruit.
4 Want hulle het die land nie deur hul swaard in besit geneem nie, en hul arm het hulle nie die oorwinning gegee nie, maar u regterhand en u arm en die lig van u aangesig, omdat U 'n welbehae in hulle gehad het.
5 U self is my Koning, o God! Gebied die oorwinninge van Jakob.
6 Deur U sal ons ons teëstanders omstoot; in u Naam sal ons hulle vertrap wat teen ons opstaan.
7 Want ek vertrou nie op my boog nie, en my swaard sal my die oorwinning nie gee nie;
8 maar U het ons verlos van ons teëstanders en ons haters beskaamd gemaak.
9 In God roem ons die hele dag, en u Naam sal ons loof tot in ewigheid. Sela.
10 En tog het U ons verstoot en tot skande gemaak, en U trek nie saam met ons leërs uit nie.
11 U laat ons agteruitwyk vir die teëstander, en ons haters plunder na hartelus.
12 U gee ons oor soos slagvee, en U het ons onder die nasies verstrooi.
13 U verkoop u volk vir niks en het nie baie verdien deur hulle koopprys nie.
14 U maak ons 'n smaad vir ons bure, 'n spot en beskimping vir die wat rondom ons is.
15 U maak ons 'n spreekwoord onder die nasies, 'n hoofskudding onder die volke.
16 My skande is die hele dag voor my, en die skaamte van my aangesig oordek my;
17 weens die stem van die smader en lasteraar, weens die blik van die vyand en wraakgierige.
18 Dit alles het oor ons gekom, en tog het ons U nie vergeet en nie bedrieglik gehandel teen u verbond nie.
19 Ons hart het nie agteruitgewyk nie, en ons gange het van u pad nie afgebuig nie,
20 alhoewel U ons verbrysel het in 'n plek van jakkalse en ons met 'n doodskaduwee oordek.
21 As ons die Naam van onse God vergeet het en ons hande uitgebrei het na 'n vreemde god --
22 sou God dit nie naspeur nie? Want Hy ken die geheime van die hart.
23 Maar om U ontwil word ons die hele dag gedood; ons word gereken as slagskape.
24 Ontwaak! Waarom slaap U, Here? Word tog wakker! Verstoot nie vir ewig nie!
25 Waarom verberg U u aangesig, vergeet U ons ellende en ons verdrukking?
26 Want ons siel is in die stof neergebuig; ons buik kleef aan die aarde. [ (Psalms 44:27) Staan op tot ons hulp en verlos ons om u goedertierenheid ontwil! ]