1 Ne porte pas envie aux hommes méchants, Et ne désire pas être avec eux;

2 Car leur coeur médite la ruine, Et leurs lèvres parlent d'iniquité.

3 C'est par la sagesse qu'une maison s'élève, Et par l'intelligence qu'elle s'affermit;

4 C'est par la science que les chambres se remplissent De tous les biens précieux et agréables.

5 Un homme sage est plein de force, Et celui qui a de la science affermit sa vigueur;

6 Car tu feras la guerre avec prudence, Et le salut est dans le grand nombre des conseillers.

7 La sagesse est trop élevée pour l'insensé; Il n'ouvrira pas la bouche à la porte.

8 Celui qui médite de faire le mal S'appelle un homme plein de malice.

9 La pensée de la folie n'est que péché, Et le moqueur est en abomination parmi les hommes.

10 Si tu faiblis au jour de la détresse, Ta force n'est que détresse.

11 Délivre ceux qu'on traîne à la mort, Ceux qu'on va égorger, sauve-les!

12 Si tu dis: Ah! nous ne savions pas!... Celui qui pèse les coeurs ne le voit-il pas? Celui qui veille sur ton âme ne le connaît-il pas? Et ne rendra-t-il pas à chacun selon ses oeuvres?

13 Mon fils, mange du miel, car il est bon; Un rayon de miel sera doux à ton palais.

14 De même, connais la sagesse pour ton âme; Si tu la trouves, il est un avenir, Et ton espérance ne sera pas anéantie.

15 Ne tends pas méchamment des embûches à la demeure du juste, Et ne dévaste pas le lieu où il repose;

16 Car sept fois le juste tombe, et il se relève, Mais les méchants sont précipités dans le malheur.

17 Ne te réjouis pas de la chute de ton ennemi, Et que ton coeur ne soit pas dans l'allégresse quand il chancelle,

18 De peur que l'Eternel ne le voie, que cela ne lui déplaise, Et qu'il ne détourne de lui sa colère.

19 Ne t'irrite pas à cause de ceux qui font le mal, Ne porte pas envie aux méchants;

20 Car il n'y a point d'avenir pour celui qui fait le mal, La lampe des méchants s'éteint.

21 Mon fils, crains l'Eternel et le roi; Ne te mêle pas avec les hommes remuants;

22 Car soudain leur ruine surgira, Et qui connaît les châtiments des uns et des autres?

23 Voici encore ce qui vient des sages: Il n'est pas bon, dans les jugements, d'avoir égard aux personnes.

24 Celui qui dit au méchant: Tu es juste! Les peuples le maudissent, les nations le maudissent.

25 Mais ceux qui le châtient s'en trouvent bien, Et le bonheur vient sur eux comme une bénédiction.

26 Il baise les lèvres, Celui qui répond des paroles justes.

27 Soigne tes affaires au dehors, Mets ton champ en état, Puis tu bâtiras ta maison.

28 Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain; Voudrais-tu tromper par tes lèvres?

29 Ne dis pas: Je lui ferai comme il m'a fait, Je rendrai à chacun selon ses oeuvres.

30 J'ai passé près du champ d'un paresseux, Et près de la vigne d'un homme dépourvu de sens.

31 Et voici, les épines y croissaient partout, Les ronces en couvraient la face, Et le mur de pierres était écroulé.

32 J'ai regardé attentivement, Et j'ai tiré instruction de ce que j'ai vu.

33 Un peu de sommeil, un peu d'assoupissement, Un peu croiser les mains pour dormir!...

34 Et la pauvreté te surprendra, comme un rôdeur, Et la disette, comme un homme en armes.

1 Ne sekvu malbonajn homojn, Kaj ne deziru esti kun ili;

2 Ĉar ilia koro pensas pri perfortaĵo, Kaj ilia buŝo parolas malbonaĵon.

3 Per saĝo konstruiĝas domo, Kaj per prudento ĝi fortikiĝas;

4 Kaj per sciado la ĉambroj pleniĝas Per ĉia havo grandvalora kaj agrabla.

5 Homo saĝa havas forton, Kaj homo prudenta estas potenca.

6 Kun pripenso faru militon; Kaj venko venas per multe da konsilantoj.

7 Tro alta estas la saĝo por malsaĝulo; Ĉe la pordego li ne malfermos sian buŝon.

8 Kiu intencas fari malbonon, Tiun oni nomas maliculo.

9 Malico de malsaĝulo estas peko; Kaj blasfemanto estas abomenaĵo por homo.

10 Se vi montriĝis malforta en tago de mizero, Via forto estas ja malgranda.

11 Savu tiujn, kiujn oni prenis por mortigi, Kaj ne fortiriĝu de tiuj, kiuj estas kondamnitaj al morto.

12 Se vi diras:Ni tion ne sciis, La esploranto de koroj ja komprenas, Kaj la gardanto de via animo ja scias, Kaj Li redonas al homo laŭ liaj faroj.

13 Manĝu, mia filo, mielon, ĉar ĝi estas bona; Kaj la mieltavolo estas dolĉa por via gorĝo;

14 Tia estas por via animo la sciado de saĝo, se vi ĝin trovis, Kaj ekzistas estonteco, kaj via espero ne pereos.

15 Ne insidu, ho malvirtulo, kontraŭ la domo de virtulo; Ne ataku lian ripozejon;

16 Ĉar sep fojojn virtulo falos, kaj tamen leviĝos; Sed malvirtuloj implikiĝas en la malfeliĉo.

17 Kiam falas via malamiko, ne ĝoju, Kaj ĉe lia malfeliĉo via koro ne plezuriĝu;

18 Ĉar eble la Eternulo vidos, kaj tio ne plaĉos al Li, Kaj Li returnos de li Sian koleron.

19 Ne koleru kontraŭ malbonfarantoj, Kaj ne enviu la malvirtulojn;

20 Ĉar la malbonulo ne havos estontecon; La lumilo de malvirtuloj estingiĝos.

21 Timu, mia filo, la Eternulon kaj la reĝon; Kun ribeluloj ne komunikiĝu.

22 Ĉar subite venos ilia pereo; Kaj kiu scias, kiam venos la puno de ambaŭ?

23 Ankaŭ ĉi tio estas vortoj de saĝuloj: Konsideri personojn ĉe juĝado estas ne bone.

24 Kiu diras al malvirtulo:Vi estas virtulo, Tiun malbenos popoloj, tiun malamos gentoj.

25 Sed kiuj faras riproĉojn, tiuj plaĉas, Kaj sur ilin venos bona beno.

26 Kiu respondas ĝustajn vortojn, Tiu kisas per la lipoj.

27 Plenumu vian laboron ekstere, Pretigu ĉion sur via kampo; Kaj poste aranĝu vian domon.

28 Ne atestu sen kaŭzo kontraŭ via proksimulo; Ĉu vi trompus per via buŝo?

29 Ne diru:Kiel li agis kontraŭ mi, tiel mi agos kontraŭ li; Mi redonos al la homo laŭ lia faro.

30 Mi pasis tra kampo de homo maldiligenta Kaj tra vinberĝardeno de sensaĝulo;

31 Kaj jen ĉie elkreskis urtiko, Ĉio estas kovrita de dornoj, Kaj la ŝtona muro estas detruita.

32 Kaj kiam mi vidis, mi prenis ĝin en mian koron, Mi rigardis, kaj ricevis instruon:

33 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

34 Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.